Amsterdam, 8 juli 2018 – Geheel tegen de Reserve Reserves-regels in volgt hier een verslagje van een wedstrijd met hits, fouten, strike-outs en punten die er allemaal niet toe doen. Na vandaag zullen ook de statistieken officieel niet meer kloppen. Maar vooruit, als de regels zeggen dat we met 0-2 hebben gewonnen, we’ll take it.
Op dezelfde zwoele vrijdagavond als waarop de Rode Duivels van Brazilië wonnen traden de Reserve Reserves in Mokum aan tegen de Mokum Hawks.
De wedstrijd begon goed voor de Bussumers want Elsje led-off (?) met een hitje en stal vervolgens het tweede honk. Na een foutje op een klapje van NoNoJoetje bereikte Elsje het derde honkje. Op het hitje van Plukje dat volgde kon Elsje het eerste puntje van het wedstrijdje scoren.
Montana stond ze er voor de HCAW’ers meteen stevig in te gooien en de eerste paar slagbeurten hadden de Hawks weinig in te brengen. Pas in de derde inning werden de Amsterdammers gevaarlijk, maar ze hadden een Bussums veldfoutje nodig om te kunnen scoren. Stand 1-1.
Met twee hits en wederom geholpen door een foutje wisten de Hawks in de vierde inning zelfs brutaal een 3-1 voorsprong te nemen.
In de slagbeurt die volgde nam Montana het heft in eigen handen. Hij mocht slaan voor AuwAuwJoe en opende de inning met een double. Blade koos vervolgens een goed moment voor een hit en sloeg Montana daarmee binnen. Op de aangooi naar thuis kon hij zelfs opschuiven naar scoringspositie. Plukje deed de rest en op zijn hit kon het gelijkmakende punt gescoord worden. Stand 3-3.
Maar lang konden de Bussumers niet genieten van de gelijke stand want na een hit en een double in de volgende Mokumse slagbeurt stond er weer een achterstand op het scorebord (niet echt, want dat ding stond uit). Stand 4-3.
De slagbeurten daarna konden de Bussumers weinig aan met de rommelballen van Deken en het duurde tot de negende inning voordat er weer iets te vieren was. Blade kwam op het honk met vier wijd en Plukje sloeg z’n vierde hit van de wedstrijd. Op een fout blunder in de stootslagverdediging kon Blade het derde honk stelen en omdat de bal langs het onbemande honk suisde kon hij ook het gelijkmakende punt scoren. De staart van de Bussumse slagploeg bakte er verder weinig van dus het bleef 4-4.
Voor de negende inning werd De Hof de heuvel op gestuurd. Hij mocht meteen een buntje neutraliseren en pakte zo een snelle eerste nul. De volgende slagman was duidelijk van plan een hoofdrol te gaan spelen, how little did he know…., en hij sloeg een beste hit naar het rechtsveld. Het volgende klapje hobbelde naar Edgar die op kort stond en die tosste de bal eenvoudig naar Elsje die daarmee de voorste nul kon maken. Omdat de hoofdrolspeler van de avond Elsje leek te willen betasten (who can blame him?), en dat volgens de veldscheidsrechter niet reglementair was, werd ook de slagman uitgegeven. Einde aan de negende inning. Tijd voor de verlenging. Toch?
Bij het wisselen raakten de hoofdrolspeler en de veldscheidsrechter in gesprek over wat er gebeurd was bij de laatste nul, en in de rest van de carrière van de scheidsrechter. Over beiden zaken leken de meningen te verschillen, waarop uiteindelijk de hoofdrolspeler vriendelijk doch dwingend verzocht werd het speelveld te verlaten.
Aldus geschiedde, maar omdat er geen Amsterdammers meer over waren om de plek van de hoofdrolspeler in te nemen eindigde de wedstrijd in een sudden-death. Met 8 spelers mag je het veld niet in, en als je het veld niet in mag kun je niet spelen, en als je niet kan spelen mag je niet winnen. De zaak ligt nog in Nieuwegein, maar het vermoeden bestaat dat er 0-2 voor de Reserve Reserves in de boeken zal komen.
Kijk hier voor de box score en stats die er dus eigenlijk niet toe hadden moeten doen.
Elsje legt aan op weer een rommelbal van Deken