Gezapig, gezellig en gewonnen

Was het weer vorige week al goed en wezen voortekenen op de intrede van de lente, op 2 mei 2008 was het ronduit zonnig en de stemming was dan ook van kiet af aan zomers. Tomba werkte een overtuigende batting practice af, de Venezolaanse Spanjool en Amerikaanse Amerikaan van HCAW’s vlaggenschip demonstreerden een imposante sessie long toss en de Peanut vertelde licht ongeloofwaardige verhalen over een sterk staaltje welbespraakte, orale (zelf)bevrediging. Toen vervolgens ook nog bleek dat Milan zijn combat shorts had aangetrokken, was het vonnis over Almere ’90 voltrokken: we hadden eigenlijk al gewonnen.

De onafwendbaarheid van de Almeerse lotsbestemming kreeg al vroeg in de wedstrijd gestalte. Papi Bronner hield de vijandelijke slagploeg gemakkelijk in toom (getuige de duidelijke cijfers 4-1-4-1 na 5 innings), waarbij van zijn evenknie aan polderzijde nauwelijks hetzelfde viel te zeggen. Hangende change-ups, bedroevende wijdballen en nog schrijnender fastballs maakten dat de arme jongen een tergend langzame dood stierf op de nog zo mooi gerenoveerde Bussumse werpheuvel. Hoewel Almere met een afvaardiging van 17 man (!) naar Bussum was getogen, duurde het tot in de vierde inning alvorens zijn harde leerschool werd beëindigd. Een riante voorsprong voor de Bussumers was het onvermijdelijke gevolg.Omdat notoire slagkanonnen als Milan Andrlik (3 uit 4), Frankie Koene (1 uit 2), Robbert Keetelaar (1 uit 2) en Sander ‘look like me’ Fokker (2 uit 4) welhaast het optimale rendement haalde uit het falen van de ene na de andere linkshandige werper-wannabe, leek de mercy rule onafwendbaar. Met een stand van 6-0 op het scorebord greep de altijd onverbiddelijke Grote Kale Leider steenhard in en gunde ook zijn bankzittende kroonjuwelen speeltijd. De zichtbaar stralende, maar dodelijk vermoeide Yuri Paparin kwam in het veld als outfielder, Hubie betrad het slagperk als Designated Hubert en Ivo mocht ook weer eens een heuvel voelen zónder de alcoholliters uit het Dordse.

De wissels hadden zoals verwacht nauwelijks een vertragende werking op het vlotlopende aanvalsspel en al gauw werd uitgelopen naar een voorsprong van 9-0. Het is dat Ivo nog even moest wennen aan zijn defensieve rol, waardoor een lelijke tegenrun het scorebord kon ontsieren. De Brabo herpakte zich echter met stijl en rondde zijn vier innings af (8-0-2-2) met de complimenten van de Braziliaanse tuinvirtuoos en een dubieuze aanbieding uit Hoofddorp…

Al met al was het een gezellige avond, waarbij de verwondering overheerste over het gezapige en onmachtige optreden van de Flevolanders. Ondanks de vier strike-outs van de verder uitmuntend spelende Ed de Kroket, werd het nooit een echte wedstrijd en de eindstand bedroeg dan ook terecht 9-1 voor de thuisploeg. En de beer? Die was voor de tweede maal op rij voor pastameester Sander Fokker.
 

Peter Paul