De meelijwekkende aftocht van een blanke Groninger

Opening Day duurt één inning

De Reserve Reserves – voorheen derde, tegenwoordig tweede team – maakten zich in het paasweekeinde van 2009 op voor een enerverend seizoen. De gelederen versterkt, de messen geslepen en de strippers ontmaagd, belooft het een jaar te worden als nooit te voren.  

Met lede ogen hadden de kinderen der honkbalvallei aan moeten zien hoe de Grote Kale Leider de Deense steppe verkoos boven de Hilversumse hei. Gelukkig werden zijn schoenen gevuld door de terugkeer van de Grote Grijze Leider. Daarnaast werd de selectie versterkt met keystone specialist Joost ‘Jopie de Albino’ en zijn broer Erik ‘de broer van Jopie de Albino’ Calis.  

Voor Opening Day kwam direct de Groningse delegatie van Caribe op bezoek. Onze Noordelijke vrienden startten met een jonge werper, gesteund door een veld van ogenschijnlijk ijzersterke – overwegend Antilliaanse – atleten.  Fysieke superioriteit en een imposante de kilometerstand ten spijt, begonnen de Groningers dramatisch. Hoewel dramatisch doorgaans wordt gedefinieerd als een viertal punten achterstand, of vijf wellicht, maar hooguit zes, liep de eerste slagbeurt van HCAW uit op een waar slagveld: 14 Bussumse slagbeurten, 10 punten, 6 hits, 3 fouten, en een wissel.De arme jonge werper van de bezoekers gooide weliswaar een fiks aantal ballen, maar maakte slechts één uit. Tot groot medelijden van de massaal op het zomerweer afgestroomde honkbalfans, kon de beste man na acht man alweer inrukken, in de wetenschap dat de wedstrijd was gespeeld. Na slechts één inning stond een stand op het virtuele scorebord van 10-0. Een simpele conclusie bleek waarheid: Opening Day duurde één inning. 

Het vonnis werd voltrokken door de werpersstaf van de thuisploeg. Jeroen Hubert (11) en Papi Bronner (4) waren samen goed voor 15 strike-outs en zelfs een ontstellend brute homerun van de vijandelijke catcher kon daar weinig aan veranderen.  

Mede dankzij de 3 uit 3 van Bouwman, de 3 uit 3 van Keet – wiens zoontje zorgde voor misschien wel het grootste, maar in ieder geval het bloederigste spektakel – de 3 uit 5 van Yuri Paparin en ondanks een 0 uit 5 van Milan, eindigde de wedstrijd in een 14-4 eindstand. In de achtste inning sloeg Erik – jawel, die nieuwe – met een mooie double Bouwman over de thuisplaat, om de wedstrijd te beëindigen. Op naar die gasten uit Oldenzaal… K   

Was getekend, Peter Paul