Reserve Reserves blijven op koers na moeizame overwinning op Herons
Heerhugowaard, zondag 6 september 2009 – Drie wedstrijden voor het einde mochten de Reserve Reserves op bezoek bij The Herons uit Heerhugowaard. Het begin was veelbelovend, het einde duurde lang. De overwinning is wat telde: 16-8.
Licht versnipperd arriveerde het gezelschap van de Reserve Reserves rond het middaguur op Sportpark De Vork. Hoewel de verrassende kleedkamerarchitectuur menigeen verwonderde en de bollen van Remco (zoals altijd) noemenswaardig waren, bleek het voornaamste gespreksonderwerp toch echt het sportcomplex. Nooit eerder zagen de verbouwereerde Bussummers zo’n bonte collectie sportfaciliteiten. Het immense geheel herbergde niet alleen een traditionele hockey-, atletiek- en korfbalvereniging, een (iets minder veelgeziene) boogschutters- en petanqueclub, maar tevens een club voor het trimmen, rimmen en africhten van collies, herders en andere ogenschijnlijk makke lammetjeshonden.
Enfin, de verwondering over de omgeving ging voorbij en na een heerlijk nostalgische jaren ’80-medley was het de beurt aan The Herons en HCAW2 om het spektakel te verzorgen. Al in de eerste inning werden de honken gevuld. De linkshandige starter van de Herons had wat moeite met zijn zone en besloot de eerste twee slagmensen met hoge wijdballen op het honk te zetten. Koren op de molen van de 2.02 meter lange Ketelapper natuurlijk, die met dat soort snoepjes wel raad weet. Met een dajakker van ongekende bruutheid roste de geboren Hilversummer de bal over het hek, om vervolgens na circa 140 meter pas te landen: 0-3.
Omdat Da Souza op de heuvel stond bij de Reserve Reserves, bleek de thuisploeg niet bij machten het verschil in punten goed te maken. Omdat de bezoekers bovendien danig onder de indruk waren van ofwel de bom van Keetelaar, ofwel de hondenshow even verderop, viel er dan ook gedurende de innings die volgden, weinig te beleven. Omstreeks de vijfde inning besloten de Bussummers dat het tijd was voor een reprise en ingeluid door de (pas) tweede honkslag van de wedstrijd, werd de score verder uitgebouwd.
Bij ingang van de zevende inning was de score daardoor 1-11, waardoor El Papi de wedstrijd op slot mocht gooien. Hoewel de ‘Kakkor’ er lekker uit zag als altijd, waren zijn pitches iets minder sexy, waardoor de thuisploeg er zowaar twee extra innings uit wist te slepen.
Geholpen door een totaal van 12 keer vier wijd en uiteindelijk toch nog 15 hits, bleef het doemscenario uit Groningen achterwege. Een Brabantse lefty kon de wedstrijd rustig beëindigen, waardoor het kampioenschap binnen handbereik blijft. Heuglijke feiten tijdens de eeuwig durende partij waren nog de homeruns van Daan Horn en Paparin de Smet (die 2 uit 3 noteerde), waardoor exact dezelfde homerunsluggers op het bord stonden als een week eerder.
Horn, Keet, Smet, 3 homeruns, 11 RBI’s
Voor de mensen die nog niet overtuigd zijn van het feit dat honden(t)rimmers een raar volk zijn: Ze hebben stickers op hun auto met I Love Obedience!!!
Misschien ook iets voor Ed zo’n sticker?