Trage maar ijzersterke tuinvirtuoos gaat 3 uit 4 en wint de beer

Bussum, vrijdag 31 juli 2009 – Het treffen tussen TIW Survivors en HCAW2 is geëindigd in een ietwat teleurstellend schouwspel met een weinig spannend slot. Over de gehele linie bleek de thuisploeg net iets sterker dan het gehavende team uit Diemen. De wedstrijd resulteerde in een 10-3 einduitslag met het weekend nog voor de boeg. Zelfs de stop van 1:58 minuten voor de ondergaande zon kon daar niets meer aan veranderen.

Hoewel de kantine in eerste instantie gesloten bleef voor de derby tussen Survivors uit Diemen en de Reserve Reserves uit Bussum, was de sfeer in de honkbalvallei reeds voor de start vertederend. Onder het genot van de nostalgische klanken van ‘Love is in the Air’ en de vette wrapjes shoarma van de Paaps werkten beide ploegen een gedegen pre-game af.

Niet te vermurwen
De wedstrijd startte vervolgens met een ijzersterke Papi Bronner op de heuvel en de licht geblesseerde edoch niet te vermurwen Bouwman op het eerste honk. De startend werper – die voor de gelegenheid zijn manen weer had laten kappen – wisselde met speels gemak fastballs, curveballs en side-arms af en liet de bezoekers in de eerste inning volstrekt kansloos. Naarmate de innings vorderde, nam de controle echter af en zoals een echte Simba betaamt, ontpopte de Naardense Amsterdammer zich tot een ware wildebras. Mede met dank aan de sterk keepende catcher Koene, noteerde Papi uiteindelijk overtuigende werpcijfers na een vijftal innings, met liefst zeven strike-outs.

“Zo traag als stront”
De Braziliaanse tuinvirtuoos Jariño deed zijn reputatie eer aan en stond aanvallend zijn mannetje met drie knijterharde dubbels. Hoewel een van deze line-drives eigenlijk goed was voor een triple, durfde de thuisploeg niet te klagen over dat hij driemaal het tweede honk bereikte, aangezien de snelheid van de hovenier niet tot superlatieven maant. Ook El Abiño deed weer van zich spreken in aanvallend opzicht, evenals de semi-Kroatische ‘soon-to-be-a-father’ Andrlik. Tot veler teleurstelling ging de Peanut nul uit drie, een onverklaarbare score na de bom van een week eerder.

Oh, oh, Sombrero
Volledig in strijd met het spel van voor de zomerstop, waren het ditmaal niet de Bussummers die Sombrero’s noteerden, nee het was de opponent. Drie spelers van de Survivors zagen de drie K’s achter de naam, waarvan eentje zelfs vier. Het meest leerzame moment van de wedstrijd geschiedde in de achtste inning, toen een honkloper na een honkslag op weg was terug naar de dug-out toen hij erachter kwam dat dit toch niet de bedoeling was. Klaarblijkelijk mag een loper op het eerste honk rustig zeven meter uit de loopbaan stappen, om vervolgens – getikt en wel – veilig terug te keren naar het kussen. Enfin, een leerzame les zo op de vrijdagavond.