Amsterdam, 25 april 2010 – Na drie competitie wedstrijden gespeeld te hebben mag geconcludeerd worden dat een kampioensvorm nog verre van aanwezig is. Afgelopen vrijdag gebeurde waar de kenners (en de niet kenners ook) na de wedstrijd vorige week al bang voor waren: Bussums puntverlies tegen de Blue Birds. Na de 2e helft van de 11e inning moesten de lichten uit. De 5-5 score die op het scoreblok overbleef was daardoor de eindstand.
Het scoreverloop in de wedstrijd was grillig. Na een 1-0 voorsprong aan het einde van de derde inning, bereikten in de vijfde inning twee Blauwbekjes het thuishonk. Toen in de eerste helft acht nog ‘ns twee Blauwvinkjes over de honken vlogen leken de rapen gaar: Stand 1-4. In het gelijkmakende deel van de achtste inningen werd er echter vier keer gescoord en leken de Bussumers orde op zaken te stellen: Stand 5-4. Niets was minder waar, want ondanks twee snelle nullen, snelde in de negende inning er toch nog één Blauwborstje over de thuisplaat. De twee innings die eraan vastgeplakt werden waren verder punt- en dus zinloos.
Ondanks dat er collectief gefaald is werden er toch een aantal individuele successen behaald. Daarbij komt dat de Blauwe Vogeltjes uit Zoetermeer een alleszins degelijk ploeg hebben die het de Bussumers verdienstelijk lastig maakten. De in eerste instantie boven dit stuk geplaatste kop “Nog steeds lelijk”, is daarom ook vervangen door een iets minder hard oordeel.
Wat wel “nog steeds lelijk” is, is de blessure van de huis-koekenbakker van de Reserve Reserves. Vorige week weerlegde hij zijn eigen claim op een blessure “ik wil stoten, want ik kan geen swing meer maken” nog moedig naast zich neer door amper een halve minuut later een slagbeurt met acht foutslagen te produceren. Deze week was hij bij een hoofd-eerst-glijer op het tweede honk wat minder fortuinlijk. Met een gekneusde pink nagel moest hij het veld verlaten, gelukkig bleek bij het ziekenhuis dat de nagel niet gebroken of gescheurd is. Het is nog onduidelijk of hij beschikbaar is voor het volgende treffen.
Ook zonder de veldprestaties van HCAW 2 nader te benoemen valt er uit de statistieken wel het een en ander af te lezen. Zo produceerden de werpers gezamenlijk 18 keer drie slag waardoor er slechts 15 nullen aan het veld overgelaten werden. Daarbij werden er slechts 2 verdiende punten gescoord door de Zoetermeerders. De pitching geeft dus veel vertrouwen voor het resterende gedeelte van de competitie.
Niet alleen Papibon en De Souza wisten te imponeren, maar we weten nu ook dat Jariño een pot op slot kan gooien als dat nodig is. Ook aan slag liet de vrolijke tuinman zich niet onbetuigd. Met drie uit vijf en een ‘ribbie’ in de pocket zien de bloemperkjes op maandag er vast toch een stuk zonniger uit!
In de inning dat alles toch nog goed leek te komen bleek Keet over een nodige portie opposite-power te beschikken. Na drie frustrerende slagbeurten hengelde hij ‘m netjes over de rechtsvelder. Geïnspireerd door al die power betrad Vliegtuigbouwer Fokker het slagperk waarna hij in plaats van zijn gebruikelijke zweefvliegtuigje een raket naar het midveld afleverde. Jammer, omdat zelfs de voor Keet ingevallen pinchrunner niet kon scoren op deze klap. In slagbeurten die volgden konden de Bussumers geen vuist meer maken waardoor een beetje wrang gelijkspel overbleef.