Hilversum, 25 september 2011. Na de spannende maar prachtige overwinning afgelopen d0nderdag op Pioneers waarmee het kampioenschap veilig werd gesteld moesten de Reservereserves deze zondag direct aantreden tegen de kampioen van de eerste klasse B. Met de kampioensroes nog in het hoofd was het wel een eind rijden, maar ondanks een zwaan op de A4 bij Schiphol (landingsbaan gemist?) kwam iedereen op tijd aan. Ondanks een fantastisch begin en prima spotstart van VGM liep de wedstrijd uiteindelijk uit op een deceptie en trokken de Reservereserves met 7-6 aan het kortste eind.
De Reservereserves namen in de eerste inning direct de leiding met goede fundamentals. Gagarin opende fundamenteel goed met een tweehonkslag, Jopie tikte ‘m fundamenteel netjes naar drie met een grondbal naar het tweedehonk en SuperSeb maakte het fundamenteel af met een verre vangbal door de linksvelder waarop Gagarin kon scoren 0-1.
Spotstarter VGM had de Storks goed onder controle. Een voor de VGM relatief hoog percentage slagballen (splitters, fastballs, sliders, groen-gele toverballen) betekende een absoluut strek optreden.
De derde inning was voor de Reservereserves zeer productief. Maar liefst 11 Reservereserves mochten aantreden in het slagperk en er werd uiteindelijk 5 keer gescoord, waarvan 3 maal met 2-uit. Als leadoff ging Ed de Kroket nog uit, daarna was het hek even van de dam. Remmie kwam met een afgedwongen fout 6 op het eerste honk. Gagarin en Jopie volgde met twee hits. SuperSeb sloeg wederom een zeer hoge bal, die werd gevangen, maar bracht daarbij Remmie over de thuisplaat. Met twee nullen zorgde onze Tuinman Jarino voor het verder voortduren van de inning met een scherpe single. Met een en twee bezet joeg de GKL de bal hoog in het midveldhek voor een dubbel. Dit keer was de bal ver genoeg om zelfs de tuinman vanaf het eerste honk te laten scoren (zonder schreeuwen en zonder sliding, het kan dus wel PC). Nog steeds hadden de Reservereserves zin in deze inning en Lou sloeg een single waarop de GKL hijgend en puffend kon scoren vanaf het tweede honk. Krijtje en Ed de Kroket kwamen door met singles waardoor de honken vol liepen. Remmie kon helaas niet meer profiteren en met een vang 8 werd de inning afgesloten.
Na deze inning kan worden gezegd dat de werper van Storks aan het wankelen was, rijp voor de sloop zou zijn en wellicht zelfs al op één of beide wenkbrauwen stond te gooien. Maar niets was minder waar. De rest van de wedstrijd konden de Reservereserves zeer weinig op deze beste man inbrengen. Een goede mix van fastballs, curveballs en changeups waren genoeg om de Reservereserves uit hun balans te brengen. Zelfs zo erg dat in de rest van de wedstrijden slechts 3-hits werden geslagen door de vrolijke vrienden uit Bussum.
Aan de kant van Storks was het helaas anders. Tot en met de 5de inning hadden ze weinig tot niets in te brengen op VGM. In de altijd lastige 6de inning begonnen de eerste scheurtjes in de Bussumse vesting zichtbaar te worden. Drie honkslagen waaronder een tweehonkslag en een wilde worp zorgde voor 3 punten voor de mannen uit Kijkduin. Met een 6-3 werd de inning afgesloten. Deze 6de inning betekende het einde van het uitstekende heuveloptreden van de VGM (5-2-4-1). Tuinman Jarino nam het van hem over.
In de zevende inning kantelde de wedstrijd definitief in het nadeel van de Bussummers. Een onfortuinlijke vangfout van de net in het veld gekomen, gejetlagde (Nieuw Nederlands) Ricky, leidde de inning in. Een opofferingsstootslag vond het midden van drie Reservereserves en werd daarmee een infield-hit. De daaropvolgende OSS werd wel verwerkt zoals het hoort maar daarmee kwamen de lopers wel op honk twee en drie met 1 uit. De GGL verordineerde een opzettelijk vier wijd om dubbelspel mogelijkheden te creëren. Helaas werd deze tactische zet door Storks omzeild met een goede honkslag en een opvolgende “Sacrifice Fly” waardoor de stand gelijk werd getrokken 6-6.
Zoals al eerder gezegd konden de Reservereserves al een paar innings lang aan slag geen potten breken. Of het nu lag aan het sterk werpen of aan het slecht slaan zullen we waarschijnlijk volgende week gaan zien. Laten we het nu maar houden op iets in het midden.
De achtste inning vervolmaakte Storks de comeback door een voorsprong te nemen. Met twee uit waren een dubbel en een single genoeg om 7-6 op het (niet werkende) scorebord te zetten. Deze voorsprong gaven de Storks niet meer weg in de negende inning. De Reservereserves konden nog wel tot een dreiging komen door een lead-off dubbel van Gagarin en een single van Tuinman Jarino. Maar door onfortuinlijk honklopen kwamen ze niet meer tot scoren. Uiteindelijk was het de GKL die met het eerste en derde honk bezet met een slappe 5 naar 3 de laatste nul van de wedstrijd bleek.
Een verloren pot waarbij de Reservereserves helaas te veel kansen hebben laten liggen om met de winst van het veld te stappen. Jammer of zoals mijn oude coach Wentink zou zeggen: “Even spugen op de grond en weer doorgaan”. Volgende week mogen de Reservereserves op het eigen veld proberen de stand gelijk te trekken in de “Best-of-Three”.
Uw nederige GKL
Ps dit keer weinig details gemist (wel willen missen). De zon scheen en ik had een foto van het scoreblok.