Amsterdam, 21 juni 2012 – Gisteren speelde de Reserve Reserves voor de tweede keer binnen een week een wedstrijd tegen Quick Amersfoort. In Bussum werd redelijk eenvoudig en zakelijk gewonnen, in Amersfoort mochten de Bussumers blij zijn dat er nog een gelijkspel uitgesleept kon worden. Na negen innings werd de wedstrijd gestaakt wegens invallende duisternis. Het werd 8-8.

Gisterenavond was perfect voor een honkbalwedstrijdje. Een klein zonnetje, aangename temperatuur, niet al teveel wind, een buitenveld hek met blauwe padding, een scorebord, volledig operationeel, een veld in goede conditie. Wat kun je nog meer wensen? Juist ja, een lichtinstallatie. Ondanks dat het op een haar na de langste dag van het jaar was bleek de aanvang van 19:00u niet vroeg genoeg om na de negende inning ook nog een verlenging te kunnen spelen. En dat was misschien maar goed ook.

Zo kan het ook 

Dat het een andere wedstrijd zou worden dan vorige week werd al in de eerste inning duidelijk. De Reserve Reserves wisten daarin niet te scoren, maar Quick vloog uit de startblokken en wist na een hit, een gestolen honk, een wilde worp met nóg een hit het eerste punt te scoren. VGM, aan wie de heuvel was toevertrouwd, gooide tussen het slaggeweld door nog wel twee strike-outs, maar kon daarmee het punt niet tegenhouden.

In de tweede inning bleven de Bussumse knuppels in een diepe slaap, maar hakte de Amersfoorters er weer lustig op los. De vijf hits leverde drie punten op waarmee de stand op 4-0 voor de thuisploeg kwam.

Ontwaakt door het gerammel van knuppels van de Quickers besloten de Reserve Reserves in de derde inning wat terug te doen. Jariño opende met zijn tweede hit van de wedstrijd, Super Seb volgde met vier wijd. De honkslag van de GKL bracht beide heren een honk verder. Met een niet al te hard hitje door het midden, precies goed, wist de PC de eerste twee punten van de Bussumers over de thuisplaat te brengen. De bases-clearing-double van Krijtje zorgde voor de gelijkmakende punten. Rikkie (van de familie Kalies) nam er vervolgens een voor het team en Ed de Kroket bedankte hem met een velderskeus. Krijtje liet deze acties verder aan zich voorbij gaan en stond nog steeds genageld aan het tweede honk. Pas toen Edgar zijn voormalig temagenoot Wesley B. met een ouderwetse panna in verlegenheid bracht besloot Krijtje op te stomen, naar de thuisplaat zelfs, met als gevolg een punt. Stand 4-5.

Lang konden de Bussumers echter niet genieten van de voorsprong. In de gelijkmakende derde inning kon Quick met drie honkslagen en twee keer vier wijd meteen drie keer tegen scoren waardoor het 7-5 werd. In de vierde inning was het alleen Quick dat nog tot scoren kwam. Een wilde worp en de vierde keer vier wijd betekende het einde van VGM op de heuvel. Opsteker was, vond hij zelf, dat z’n slider het wel goed deed. De niet zo spraakzame tuinman Jariño nam het van hem over en maakte de inning snel af, maar niet voordat Quick het achtste punt kon scoren op een velderskeus. Stand 8-5.

In de vijfde inning leken zowel Jariño als de pitcher van Quick de grip op de wedstrijd terug te krijgen. Voor Jariño bleek dat ook daadwerkelijk het geval. In zes innings eindigde hij met de mooie cijfers 1-0-2-1. Wel wist hij te melden dat als gevolg van zijn lange optreden op de heuvel, hij vandaag waarschijnlijk de hele dag met links zou moeten schoffelen. (En dat is toch een beetje als vreemdgaan?)

In de zesde inning snoepte de Bussumers door goed slagwerk een stukje van de voorsprong van Quick af. Gagarin produceerde een ouderwetse dubbel waarmee hij uit z’n 0-uit-8-slump krabbelde. Super Seb volgde, en wist een eveneens ouderwetse bom te produceren waarmee de achterstand werd teruggebracht naar nog maar één punt. Stand 8-7.

In de achtste inning leken de Reserve Reserves nog een keertje te kunnen aanzetten, maar een gemist bunt-teken en een perfect uitgevoerde hit-and-run gooide roet in het eten. De perfecte hit-and-run eindigde namelijk met aanzienlijke snelheid in de handschoen van de tweedehonkman die toch al op weg was naar z’n honk en daarna eenvoudig het dubbelspel kon afmaken.

De negende inning begon hoopvol met de derde keer vier wijd voor Super Seb. De GKL zag vervolgens wel het buntteken van de GGL, maar was vergeten hoe dat ook alweer uitgevoerd moest worden. Een strike-out was het gevolg. De PC bakte er daarna niet veel meer van, maar wist na z’n velderskeus uit het dubbelspel te blijven en zelf gelukkig nog wel het eerste honk te bereiken. Binnen no-time stond hij daarna bij het tweede honk, maar dat was tijdens de time-out die volgde op het meningsverschil dat de Amersfoortse kortestop en Super Seb bleken te hebben over de manier waarop net het dubbelspel was opgebroken.

Toen de gemoederen weer een beetje bedaard waren vertrok de PC weer naar het eerste honk en betrad Remmie het slagperk. Vast besloten revanche te nemen op z’n eerste twee slagbeurten liet hij zelfverzekerd de eerste wijdbal aan zich voorbij gaan. Bij de tweede pitch vertrok de PC naar het tweede honk om dat te stelen, maar Remmie besloot daar een stokje voor te steken, letterlijk. Hij nam de bal op z’n alu-stok en sloeg ‘m hard langs de derdehonkman die even vergeten was dat hij de lijn moest bewaken. De heerlijke dubbel op het prachtige moment zorgde ervoor dat de PC het gelijkmakende punt kon scoren.

In de gelijkmakende slagbeurt konden de aangeslagen Amersfoorters niets meer terugdoen. Bij de gelijke stand van 8-8 moesten de heren in blauw na deze negende inning wegens opkomende donkerte affluiten. Geen winnaars, geen verliezers, wel een leuke pot en in de competitie gelukkig nog een kleine voorsprong op de concurrentie.

Vrijdag mogen de Reserve Reserves opnieuw aan de bak en wordt hun honkbalhart voor de derde keer in zes dagen getest. Als het veld in de Vallei het noodweer van vanavond weet te weerstaan vangt de wedstrijd tegen Terrasvogels om 19:30u aan. Komt dat zien!

Amsterdam, 18 juni 2012 – Afgelopen weekend werd er weer ‘ns overdag gebald. Tegenstanders, en tevens slachtoffers, waren de TIW/Survivors die na de 8-0 nederlaag in mei, ook in juni weinig in te brengen hadden. Het werd in 7 innings 1-11 voor de Bussumers.

De selectie van de Diemenaren was in tegenstelling tot vier weken geleden zo goed als compleet, dus inclusief de voormalig HCAW’ers die de vorige ontmoeting aan zich voorbij hadden laten gaan. Echt veel maakte het niet uit. Ok, er werd nu wel gescoord, maar het bleef bij één punt en de vier geproduceerde honkslagen waren er één minder dan in de vorige wedstrijd.

De eerste twee innings ging het nog gelijk op. De Souza stond ze er lekker in te gooien en de twee honkslagen die hij tegen kreeg konden zonder punten worden weggewerkt. Zelf was hij daar medeverantwoordelijk voor, want in de eerste inning legde hij met een onnavolgbare pick-off Nick Hey in de luren, waarna de 3-naar-6 voor de derde nul zorgde.

De Souza gooit ze er lekker in

Remmie zorgde in de derde inning voor het eerste Bussumse vuurwerk en sloeg een hit door het midden. Een prachtig uitgevoerde hit-and-run van Super Seb bracht Remmie naar het derde honk. Gagarin sloeg vervolgens met een opfferingsslag vang-8 het eerste punt binnen. Super Seb kon in dezelfde play doorschuiven naar het tweede honk omdat de midvelder besloot de bal naar het onbemande eerste honk te vuren, in plaats van naar de voor thuis opgelijnde eerstehonkman. De komische actie bleef na de 4-naar-3 van Jariño zonder gevolgen. Stand 0-1.

Net als tegen Quick hadden de Bussumers tegen Survivors één monster inning. In Diemen werd dat de vierde inning. Twaalf slagmensen, acht honkslagen en een foutje zorgde voor acht punten. Super Seb was weer ‘ns goed voor ’n ouderwetse dubbel die ook nog ‘ns goed was voor twee ribbies. VGM miste de kans om zowel de eerste als laatste nul van de inning te worden. Hij dacht even opgelucht adem te kunnen halen toen hij de vierde wijdbal voorbij zag vliegen, maar de meneer in blauw had daar andere gedachten over. Het was dus toch een slagbal, hij moest nog een keer, en leverde een bom naar het oneindig diepe linksveld af. Veel leuker dan vier wijd. NoNoJoe produceerde daarna z’n tweede hit van de wedstrijd, sloeg VGM binnen, en eindigde de wedstrijd met 3-uit-3. Stand 0-9.

In de gelijkmakend vierde inning sloeg voormalig HCAW’er Seb Franke een torenhoge dubbel in het niemandsland tussen de rechtsvelder, eerste- en tweedehonkman, en wist daarmee het enige Survivors punt over de thuisplaat te brengen. Stand 1-9.

De vijfde en zesde inning leverde geen punten op, maar wel een nieuwe route. De PC mocht in de zesde inning Rikkie vervangen in het buitenveld en leek dat nogal zelfverzekerd op te pakken. De eerste fly-ball leverde dan ook een eenvoudige vang  7 op. Bijzonder tevreden met zichzelf, en het feit dat hij kennelijk overal kon spelen, fantaseerde hij al hoe hij de volgende bal, duikend waarschijnlijk, uit de lucht zou plukken. De kans kwam er, maar het liep toch even anders, of beter gezegd, de PC liep net even anders, anders dan had gemoeten om de bal te vangen in ieder geval. Het werd een tripple veroorzaakt door de looproute die toepasselijk de pruimtabak-route werd gedoopt.

In de zevende inning wisten de Bussumers door te drukken. VGM sloeg z’n derde vang-5 van de wedstrijd, NoNoJoe kreeg vier wijd, maar sneuvelde door de door de PC veroorzaakte 4-naar-6. Jopie sloeg met z’n derde hit van de wedstrijd de PC naar twee, waarna beide heren op de klap van Remmie een honk konden doorschuiven. Edgar zorgde er met zijn hit voor dat de twee Bussumers in scoringspositie ook daadwerkelijk konden scoren. Stand 1-11.

In de zevende gelijkmakende slagbeurt hield De Souza de boel dicht waardoor de 1-11 ook de eindstand werd. De cijfers van De Souza (4-1-4-0) waren weer indrukwekkend, maar belangrijker nog is dat deze cijfers behaald werden met een beperkt aantal worpen. Vrijdag moet hij namelijk weer vlammen tegen Terrasvogels, komt dat zien! Maar eerst wacht Quick a.s. woensdag in Amersfoort, voor de liefhebbers: we beginnen een half uurtje eerder, 19:00u.

Amsterdam, 16 juni 2012 – Deze week waren de weergoden beter geluimd dan vorige week. De afgelaste wedstrijd tegen Quick kon gespeeld worden in een zonovergoten Vallei. Er was zelfs een ouderwetse sun-delay! De wedstrijd werd zoals van de Reserve Reserves verwacht kan worden gewonnen, al was het niet overtuigend. 11-7.

Met al die avondwedstrijden beginnen de pitching stats er behoorlijk anders uit te zien dan vorig jaar. Naast de ongenaakbare De Souza zijn al vier andere Reserve Reserves opgestaan die de heuvel allen succesvol wisten te verdedigen. Alleen maar wins en saves weten ze te produceren. En ook tegen Quick konden de niet-De-Souza’s een win en een save bijschrijven. Dat belooft nog wat voor de rest van het seizoen, want de GGL heeft het nog niet eens nodig gevonden het (nu niet meer) geheime wapen (de PC) te brengen.

NoNoJoe was de eerste niet-De-Souza die een balletje mocht gooien. Het was duidelijk te zien dat hij dat wel ‘ns eerder gedaan had want het duurde tot de derde inning voordat de eerste Quicker een honkslag wist te slaan. Op dat moment vochten de Amersfoorters al een verloren wedstrijd. In de gelijkmakend eerste inning was de finale klap al gegeven. Edgar en Super Seb waren door respectievelijk een hit en vier wijd op de honken gekomen en Jariño had ze met een heerlijke dinger naar het midveld over de thuisplaat meegenomen. Het was 3-0 en dat bleef het ook de eerste vier innings.

In de vijfde inning wisten de Quickers voor het eerst iets terug te doen, maar door scherp veldspel wisten de Reserve Reserves de schade te beperken. Na een lead-off hit wist voormalig HCAW’er Wesley B. een liner over Gagarin z’n hoofd te produceren. Met twee en drie bezet kwam Rosario aan slag, de kwelgeest die met vier uit vier geen slechte avond had. Hij sloeg dus een hit en verwacht werd dat ook Speedy Bernardus vanaf twee zou kunnen scoren. Maar VGM dacht daar anders over. Vanuit het rechtsveld wist hij met een streep en een stuiter de bal in de handschoen van de PC te krijgen. Die toen vervolgens eenvoudig Speedy B. kon uittikken. Stand dus nog maar 3-1.

De feestelijke vijfde slagbeurt van de Reserve Reserves kon beginnen. Edgar begon weer met een hit en Super Seb bracht ‘m, ten koste van een nul, naar twee met een tactische klap naar de korte stop.  Gagarin deed vervolgens wat ie het hele seizoen al doet, een honkslag slaan, goed genoeg om Edgar te laten scoren. Jariño sloeg vervolgens een vang negen en was de tweede nul.

En toen haperde de Amersfoortse verdediging. VGM bereikte het honk met vier wijd, de GKL dubbelde Gagarin over de thuisplaat en de PC volgde met een ploppertje waarop VGM en GKL konden scoren. De PC kon op zijn beurt na een doorgeschoten bal weer scoren op een hit van Rikkie die na geraakt werper voor Remmie door mocht naar het tweede honk. Edgar produceerde toen pardoes z’n tweede hit van de inning en Super Seb volgde met een hit waar Rikkie en Remmie op konden scoren. Volgt u het nog? De stand is hiermee op 10-1 gekomen. En we hadden nog steeds aan slag gestaan als na de vier wijd van Gagarin Jariño niet opnieuw aan slag was gekomen. Nog met z’n kop in de wolken van z’n dinger werd hij na de tweede nul ook de derde nul van de inning.

In de zesde inning begonnen de Quickers met twee tweehonkslagen aan te dringen, maar door sterk veldspel kon er weer slechts één puntje gescoord worden. Een drie-slag-doorgeschoten-bal, schoot door kordaat optreden van de PC toch niet door en Super Seb bewees dat hij niet alleen maar mooi staat te zijn op het eerste honk. Hij maakte de eenvoudige tweede nul door de 5-naar-3 te vangen, maar wist te imponeren door de bal vervolgens hard naar het derde honk terug te gooien waar Edgar een opstomende Amersfoorter kon uittikken voor de derde nul van de inning. 10-2.

Toen in de gelijkmakend slagbeurt bij een laaghangende zon Rikkie de bal vol op z’n knuppel nam werd duidelijk dat het één groot guess-hit-spel was geworden. De scheidsrechters besloten wijselijk tot een sun-delay. En voor de statistieken freaks onder u: De sun delay duurde exact 27 minuten, en om 21:27 werd alsnog begonnen met de eerste helft zeven (met dank aan papa Dammers).

Het betere zicht zorgde helaas niet voor beter Bussums spel. Aanvallend werd er alleen nog maar gescoord door wat foutjes in de Amersfoortse verdediging. In de zevende inning had Edgar inmiddels NoNoJoe op de heuvel vervangen. Hij moest een paar stevige hits en punten incasseren omdat de tafel waar normaliter z’n curvebal afrolt was gestolen. Maar het was too-little-too-late voor Quick. Met meer hits dan de Bussumers moesten ze toch genoegen nemen met een 11-7 nederlaag. Volgende week woensdag mogen ze op eigen veld in de herkansing.

Boxscore en stats Reserve Reserves vs. Quick

Amsterdam, 9 juni 2012 – Na vorige week de eerste nederlaag van het seizoen te hebben geleden, stond dit weekend Cromtigers op het menu om de bittere smaak een beetje weg te spoelen. De onderschatting die dreigde bleek bij nader inzien gewoon de juiste inschatting. Het werd in 8 innings 10-0 voor de Reserve Reserves.

En omdat er ondanks alle afgelastingen toch maar één wedstrijd gepland stond dit weekend, kon De Souza onbevangen de heuvel beklimmen. En of het nu de mindere slagploeg was, de weggevallen druk, of dat het was omdat Remmie achter de plaat zat, wat het ook was, De Souza was ongenaakbaar en toonde de vorm die we vorig seizoen van hem gewend waren. Double-digit-strike-outs, geen vier wijd en slechts twee honkslagen tegen.

Aanvallend hadden de Reserve Reserves weinig moeite met de opgooiers van Cromtigers. Dat er nog 6 keer drie slag geïncasseerd moest worden kon, aldus de slachtoffers, voor het allergrootste deel aan de zon worden toegeschreven. Toen in de zevende inning achtereenvolgens de GKL en VGM met drie slag naar de kant mochten vonden ook de heren in blauw het even welletjes. De eerste sun-delay van het jaar was een feit.

Voor deze noodzakelijke break in de wedstrijd was de wedstrijd al gespeeld. In de eerste inning gebeurde er nog niet veel, maar in de tweede inning werd er al fors uitgehaald. VGM mocht de inning beginnen en deed dat met een ferme liner naar het midveld. Deze liner weigerde echter te dalen of toe te geven aan de ferme tegenwind, en werd daardoor een uitstekende dinger. Jariño volgde met een striemende dubbel, waarna het restant van de punten gemaakt werd in een gezamenlijke inspanning van de verdediging van de Cromtigers en de aanval van de Reserve Reserves. Na twee foutjes, schijn met het derde honk bezet, een harde hit van Ed de Kroket en een hoge hit van NoNoJoe was het 4-0.

In de derde slagbeurt had VGM weer een belangrijke rol bij het gescoorde punt. Hij opende met een hit, die door een gestolen honk, wederom een foutje en een opofferingsslag van Jariño, omgezet kon worden tot een punt. Hierna kwam Remmie aan slag. En toen hij de bal op z’n stok kreeg wist hij het zeker, een dubbel, een tripple als ik een beetje doorloop, en misschien ligt ie er wel uit! De zelfs voor de Cromtigers eenvoudige vangbal in het linksveld, en een verbaasde Remmie die tot het tweede honk was doorgestoomd, leverde een vermakelijke aanblik op. Nog steeds 5-0 dus.

In de vijfde inning werd er nog een puntje bij gesprokkeld. VGM sloeg in zijn derde slagbeurt met z’n derde hit Super Seb over de thuisplaat. De Sombrero van vorige week is hem daarom vergeven. (En wat er in z’n vierde at-bat gebeurde lag dus aan de zon, aldus VGM.)

Met een 6-0 voorsprong en het volledig ontbreken van dreigende tegenpunten werd daarna een versnellinkje teruggeschakeld. Maar zelfs zonder honkslagen, vier wijd, velders keus, hinderen catcher of geraakt werper kun je honken bereiken en scoren. Remmie bereikte het honk door een fout 6-naar-3 en kon daarop ook door naar het tweede honk, een wilde worp zorgde ervoor dat hij zich bij de naast het derde honk geposteerde GGL kon vervoegen. Rikkie had vervolgens voldoende aan een 6-naar-3 om het punt over de plaat te brengen. 7-0.

In de achtste inning kon er vervolgens alsnog een vervroegd einde gemaakt worden aan de wedstrijd. Rikkie opende met een bijna-opposite-homerun-tegen-het-hek-tweehonkslag. Ed de Kroket sloeg hem vervolgens ook met een tweehonkslag over de thuisplaat. Hoe Ed vervolgens niet kon scoren op de tweehonkslag van de PC blijft onduidelijk. Edgar wist met een honkslag Ed uiteindelijk toch te overtuigen het negende punt te scoren. Gagarin was later ingebracht, had in de zevende inning natuurlijk weer een hit geslagen en kreeg in de achtste inning een nieuwe kans om zijn slaggemiddelde naar beneden te halen. Maar helaas, vier wijd, nog steeds een slaggemiddelde van .769, en alle honken bezet.

Dit kon hét moment worden van de GKL die een behoorlijk ongelukkige wedstrijd speelde tot dat moment. Gelukkig kan hij zich troosten dat de duo-baan die hij en Gagarin dit jaar samen zijn begonnen ervoor zorgt dat ze samen een slaggemiddelde van .581 hebben. De bezette honken leverde uiteindelijk wel een mercy-rule-walk-off op voor de GKL. Vier wijd kaal, waarbij de laatste wijdbal ook nog ‘ns de backstop in ging. Een lelijke walk-off, maar het kan altijd lelijker.

Volgende week staan er weer twee wedstrijden op het programma. Donderdag wordt in de Vallei om 19:30u de deze week afgelaste wedstrijd tegen Quick gespeeld. Zondag de 17^e treden de Reserve Reserves in Amsterdam om 14:30u aan tegen het eerste team van TIW/Survivors.

Boxscore en stats Reserve Reserves vs. Cromtigers