Overwinning op Hoofddorp. Nog twee te gaan!

Amsterdam, 16 september 2012 – Het kampioenschap van de Eerste Klasse A was al een tijdje binnen, maar vandaag werd Hoofddorp ook nog maar even aan de zegekar gebonden. Het werd een goede ‘generale’ voor de Aluminium Series die beginnen op 29 september. Het werd in Hoofddorp maar liefst 3-15 voor de Reserve Reserves.

“Never change a winning bollendienst” moet Rikkie gedacht hebben. Toen de Bussumers eerder dit seizoen naar Hoofddorp togen, om daar een zwembad aan te treffen, had hij namelijk dezelfde succesvolle oplossing bedacht voor de bollendienst als vandaag. Ondanks de afgelasting werd er toen heerlijk gezond gegeten, en vandaag ook weer. Dus of het regent of niet, de plaatjes blijven hetzelfde.

(toen en nu, klik voor vergroting)

Ook de gooikwaliteiten van De Souza blijven onveranderd. De eerste inning is altijd even lastig, en ook vandaag leverde die slagbeurt een paar hits en een puntje op. Maar daarna was hij weer soeverein totdat in de vijfde inning VGM en Gagarin het niet met elkaar eens konden worden over wie die hoge ballen nou moest vangen. Bij onbeschaafde teams leveren dat soort situaties vaak akelige botsingen op, maar de beschaafde Bussumers gunden elkaar de vangballen waardoor tot twee keer toe het leer het gras wist te bereiken. Laten we het er maar op houden dat we blij zijn dat de miscommunicatie niet tot blessures heeft geleid.

Voor de wedstrijd was het in ieder geval niet erg belangrijk meer. In de eerste inning al wist Jopie voor de Reserve Reserves te scoren na een foutje en hits van de GKL en Gagarin. In de tweede inning werden daar nog vier punten bij geharkt. Jariño opende met een stevige hit en ook NoNoJoe had een goeie dag en produceerde een stevige single. Edgar volgde met een goed uitgevoerde dragbunt waarop de derdehonkman de bal hard langs het eerste honk gooide voor het tweede punt van de wedstrijd.

Jopie pakte de rally verder op en pegelde met zijn hit vervolgens ook NoNoJoe over de thuisplaat. De volgende klap kwam van de GKL. Zijn ploppertje over de tweedehonkman leek even de boeken in te gaan als hit, maar Jopie had in goed overleg met de GGL besloten bij het eerste honk te blijven staan. De GKL wilde daar ook naartoe waardoor een zogenaamde ‘gedwongen loop’ ontstond, en omdat Jopie niet van plan was te gaan lopen, en inhalen niet mag, werd Jopie door een actie 8-naar-4 de tweede nul van de inning. De ribbie van de GKL telde nog wel, maar zijn hit was verdampt als sneeuw voor de zon. Als schrale troost mocht hij zelf nog wel het vijfde punt binnenlopen op een pegel van VGM. Stand 1-5.

In de vierde inning werden er nog drie Bussumse punten bij gescoord. Jopie leverde zijn tweede hit van de wedstrijd af en werd door voormalig vierwijd-koning Gagarin naar het tweede honk gebracht, door vier wijd, natuurlijk. VGM nam de bal daarna heerlijk op z’n stok en dubbelde beide heren over de thuisplaat. Aan de plaat verscheen vervolgens een hevig teleurgestelde Rikkie. Hij had uitgerekend dat hij met 3-uit-3 op de magische .500 zou uitkomen. Na de vang-9 en de velderskeus in de eerste innings was dat een onmogelijke zaak geworden. Niettemin zette hij zich er overheen en produceerde een stevige rbi-single. De stand werd daarmee 1-8, maar na de, laten we het de “gelukkig-geen-ongelukken vijfde slagbeurt van Hoofddorp” noemen, was het 3-8.

In de gelijkmakend zesde inning werd De Souza vervangen door Jariño de vrolijke Braziliaanse Tuinman. Hij wist de mogelijke dreiging tot een minimum te beperken. In twee innings kreeg hij nog wel twee hits, maar geen punten tegen.

De zevende slagbeurt was weer zo’n echte Reserve Reserve beurt. Jopie en NoNoJoe leverde beiden hun vierde hit van de wedstrijd af. Jariño sloeg z’n derde. Voor Edgar en Gagarin was het hun tweede. Remmie sloeg alle frustraties van de eerder gevangen liner van zich af, en sloeg de bal deze keer wél langs de derdehonkman. Met de tweede van Rikkie hield hij zijn droom levend. (4-uit-4 in de volgende wedstrijd is gewoon .500).

De 8 hits leverde 7 punten op en toen na dertien slagmensen de derde nul werd gemaakt hadden alle Reserve Reserves tenminste één hit in de wedstrijd. En als de derdehonkman de hit van de PC niet in het binnenveld had weten te houden, dan had dat ook gezegd kunnen worden voor de ribbies.

Volgende week wordt er een weekje rust gehouden. De Eerste Klasse B krijgt de kans te beslissen wie de tegenstander mag zijn bij de Aluminium Series. Zaterdag 29 september wordt de eerste wedstrijd van de best-of-three gespeeld.

Reserve Reserves op de EK?

Amsterdam, 13 september 2012 – Schijn bedriegt, maar vandaag leek het héél even dat een aantal Reserve Reserves aan het bijklussen was onder Zweedse vlag.

Kleren maken de man, maar duidelijk niet de honkballer. De hesjes die het Zweedse Nationale team heeft aangeschaft mogen dan dezelfde zijn als die van de Reserve Reserves, de Scandinavische prestaties lijken zeker niet op die van de kampioenen van de 1ste Klasse A. Zweden was dan ook geen partij voor de Nederlandse ploeg, nog sterker, het was een droeve veegpartij waar de Reserve Reserves niets mee te maken willen hebben.

 

CHANGE THE DATE: 29 september & 6 oktober

Amsterdam, 13 september 2012 – De bond heeft in al haar wijsheid besloten dat de heren in de Eerste Klasse B een week langer hebben om de competitie af te werken. Redelijk curieus omdat de Reserve Reserves vorig jaar wél nog drie dagen voor het begin van de Aluminium Series een inhaalwedstrijd moesten spelen.

Maar goed, het is niet anders, we wachten een weekend en het hele circus wordt een week doorgeschoven. De data van de Alumium Series zijn nu in ieder geval 29 september en 6 oktober. Een eventuele beslissingswedstrijd zal dan op 13 oktober gespeeld worden. Waar de eerste wedstrijd gespeeld zal worden is nog niet duidelijk, zeker is wel dat het een uitwedstrijd wordt. Dat betekent wel dat er op 6 oktober thuis bij HCAW gespeeld wordt. Hou de site in de gaten voor updates over de tegenstander en de planning.

Sportieve plicht gedaan in Krommenie

Amsterdam, 9 september 2012 – Na de draak van een wedstrijd tegen Terrasvogels van afgelopen donderdag werd zondagmiddag de vieze smaak uit de mond gespoeld. Op een erg klein veld, in een heerlijk nazomer zonnetje werd in Krommenie de sportieve plicht gedaan. Cromtigers werd in zeven innings geveegd en hardhandig definitief de 2e klasse ingeslagen. Het werd 1-13.

De Bussumers waren na het debacle van afgelopen donderdag gebrand op een goede uitslag, en de opkomst was dan ook uitmuntend te noemen. Iedereen was bijzonder hongerig naar revanche, vooral op zichzelf. Alleen Gagarin liet zijn familieleven een weekendje voor gaan, maar eenmaal aangekomen in Krommenie bleek ook hij toch nog een beetje aanwezig te zijn.

Om ballen te sparen had de GGL ervoor gekozen voorafgaand aan de wedstrijd géén BP te doen, een goede keus bleek achteraf want tijdens de wedstrijd was daar tijd genoeg voor. Jopie mocht het slagfestijn op het pupillenveldje openen en deed dat met een harde hit naar het midveld. De GKL moest nog even warmdraaien, maar zijn 5-naar-3 leverde de eerste man in scoringspositie op. De ietwat moeilijk lopende Krijtje bleek bij het slaan in ieder geval geen last te hebben, want zijn slagbeurt leverde een harde hit door het midden op. De bal die VGM het midveld in sloeg was vervolgens ver genoeg om als opofferingsslag de boeken in te gaan. Rikkie bracht daarna Krijtje met een infield hit naar het derde honk. Kenners weten dat er met die zin van alles fout is. Het kan haast niet kloppen, maar het was kennelijk zo’n dag dat alles kon. En het kan nog gekker want de easy-fly-out van Edgar die hierop volgde werd gemist door de midvelder waardoor ook het tweede punt over der thuisplaat kwam. Stand 0-2.

De Souza mocht namens de Bussumers weer voorop gaan in de verdedigende strijd, en ook deze wedstrijd zorgde dat voor veel rust in de verdediging. De Souza domineerde en moest in vijf innings slechts twee honkslagen toestaan, alle twee in de tweede inning, samen wel goed voor één punt. Dat was dan ook het schamele totaal waar Cromtigers de wedstrijd mee eindigde.

Aanvallend bleef het lekker doorlopen. In de derde inning leverde Krijtje z’n tweede hit af, maar omdat het doorlopen bij hem net even wat minder ging werd kreeg hij een publiekswissel en mocht de PC verder over de honken stomen. En dat gebeurde ook want de harde hit die VGM naar de linksvelder peerde werd niet helemaal vlekkeloos verwerkt waarop de PC ook het derde honk nog even meepikte. Een nuttig extra honkje bleek want daardoor kon er op de velderskeus van Rikkie toch nog gescoord worden. Zelf werd Rikkie door hits van Super Seb en Remmie nog wel naar het derde honk gebracht, maar toen hij op de klap van Remmie ook nog naar huis moest kwam het piano-verhuisbedrijf in opstand. Hij sneuvelde door een aangooi 8-naar-2 voor de laatste nul van de inning.

Na een hoop grootspraak voorafgaand de wedstrijd kwam het er in de vierde inning voor Jopie dan toch écht van. Hij sloeg een bal over het op een vrij onhandige positie geposteerde linksveldhek. Helaas was de klap niet van dien aard dat hij er zelf ook echt van kon genieten. Wel een homerun dus, maar niet een die hij zelf gezien had. Op papier had hij zichzelf dus een mooi cadeautje gedaan en omdat hij net jarig was geweest ging na z’n dinger ook de taartdoos open. En zoals we de familie Kalies kennen, was ook de taart geheel in stijl.

Bij een stand van 1-4 werd in de vijfde inning opnieuw even goed gas gegeven. Remmie sloeg z’n derde hit van de wedstrijd en zijn dubbel bracht Super Seb naar het derde honk. Ed de Kroket bleef niet achter en pakte met zijn hitje twee ribbies op. En toen was het opnieuw tijd voor Jopie. Dit veld, deze werper, die kans heb je maar één keer per seizoen, moet hij gedacht hebben, en hij dajakkerde de bal heel hard nóg een keer het linksveldhek over. En deze keer was ie zó goed geraakt dat hij er van het begin tot het einde van kon genieten. Met een ultiem langzame tred schuifelde hij over de honken, glunderend van oor tot oor, en met allerlei activiteit achter z’n tok, die deze klap kennelijk veroorzaakte. De stand werd daarmee 1-8.

Toen ook NoNoJoe in de zesde inning de bal over de hekken timmerde werd het een beetje gewoontjes en de Bussumers namen niet eens meer de moeite de vrolijke lefty bij de thuisplaat op te wachten. Stand wel 1-9.

In de gelijkmakende zesde inning werd de lang gekoesterde wens van de PC vervuld. Hij mocht het werper van De Souza overnemen, en deed dat niet eens heel erg onverdienstelijk. De eerste slagman raakte ‘m nog hard voor een hit, maar daarna pakte hij de kop van de slagploeg in met twee strike-outs en een vang-4. Ook de twee hits die hij in de zevende inning tegen kreeg leidde niet tot een punt.

Intussen was de voorsprong in de eerste helft van de zevende inning verder opgelopen. Ed de Kroket sloeg zijn tweede hit van de wedstrijd. De GKL had al twee hits en nam daarom genoegen met vier wijd. Daarna mocht de PC nog een keer aanleggen met z’n gloednieuwe, iets te zware, uit de VS geïmporteerde knuppel. Zijn homerun over het korte linksveldhek zorgde voor de 1-12. VGM kon daarna na vier wijd en een paar foutjes nog het dertiende punt scoren. De eindstand stond op het virtuele scorebord: 1-13.

Volgende week wachten in Hoofddorp de Pioniers voor de laatste wedstrijd van het reguliere seizoen. Wie daarna de tegenstander wordt bij de Aluminium Series blijft ook na dit weekend nog onzeker. In de Eerste Klasse B is het namelijk nog steeds ongemeen spannend.

Kijk hier voor de boxscore en de stats.

Nog steeds kampioen

Amsterdam, 7 september 2012 – Het zag er allemaal zo goed uit. De Reserve Reserves zijn al ruim voor het einde van de competitie kampioen, de zon scheen, de GKL was er niet, z’n bollendienst in de vorm van pizza was wél ruim op tijd, en last-but-not-least, Terrasvogels kwam op bezoek om even een pak slaag te krijgen. Het liep anders. Het werd één grote #FAIL en 9-10 voor Terrasvogels.

En daar wilde ik het eigenlijk bij laten, maar helaas kan dat niet. Dit stukje moet door de zure appel heen, de gifbeker moet leeg. Het begon allemaal al in de eerste slagbeurt. Een keer vier wijd gevolgd door twee foutjes werden direct door Terrasvogels afgestraft en in twee punten omgezet. In de volgende inning werd met twee nullen een drie-slag-doorgeschoten-bal gevolgd door vier wijd en een geraakt-werper. Een bases-clearing-double was goed voor nog eens drie punten tegen. Stand 0-5.

Aanvallend was het voor de Bussumers tot dan toe ook al niet best, en in de derde inning scoorden de Haarlemmers op twee dubbels en wéér een foutje nog twee punten. Stand 0-7. Pas in de gelijkmakende derde slagbeurt konden de kersverse kampioenen een vuist maken. Een hit van de PC werd gevolgd door een double van NoNoJoe, die met drie uit vier met twee dubbels eigenlijk helemaal geen slechte wedstrijd had. Super Seb sloeg een popfly net over de grasrand van het infield die miraculeus als een opofferingsslag in de boeken kon worden bijgeschreven. Rikkie deed daarna wat ie het hele seizoen al doet, heel hard slaan, deze keer een dubbel en de twee ribbies waren goed voor een stand van 3-7.

Na de derde inning werd VGM op de heuvel van zijn leiden verlost en rookie Bob Klaarenbeek mocht het werpen overnemen. We kunnen wel spreken van “De Bob”, want in twee innings kwam hij tot 5-0-0-0. Een prestatie van formaat, en het gaf de Reserve Reserves de kans zich wat meer op de aanval te concentreren. In de vierde inning leek dat ook even te gaan lukken. Krijtje opende met een tripple, maar stopte op het tweede honk en liet zich vervolgens door honkslagen van Remmie en Ed de Kroket over de thuisplaat slaan. De PC prikte daarna nog een balletje naar de derdehonkman waarop Remmie alert over de thuisplaat spoot. Stand 5-7. Het kon nog alle kanten op.

In de vijfde inning sloeg lead-off Super Seb de bal hard tegen het hek en na een nuttige 4-naar-3 van Rikkie sloeg Edgar met een opofferingsslag de 6-7 binnen. In de eerste helft van de zesde inning ging het echter weer goed mis. Vijf achtereenvolgende hits waren goed voor drie punten en de achterstand was opgelopen tot 6-10. En nog steeds was er eigenlijk nog steeds niets aan de hand. “De inning”, van normaliter een punt of 8, was namelijk nog niet geweest, en die zou er nu zo langzamerhand toch wel aan moeten komen.

De tweede helft van de zevende inning zou het dan gebeuren. Vier wijd voor NoNoJoe, Super Seb en Edgar, en wéér een hitje van Rikkie zorgde voor de 8-10. We waren er bijna, maar de rally bloedde dood, en het moest in inning acht of negen gebeuren. En toen de achtste inning niets opleverde was er nog één kans over. Rikkie opende met één uit met een hit de rally die tot een Bussumse winst moest leiden. Edgar dubbelde Rikkie naar drie, het gelijkmakende punt stond dus op twee. Omdat ze in Haarlem nog wisten dat Keet een man van de lange klappen is, besloten ze hem opzettelijk ‘erbij’ te zetten waardoor alle honken bezet waren.

Best lastig nog, dat slag gooien na opzettelijk vier wijd, want Remmie kon al leunend het verschil terugbrengen tot nog maar één punt. Tja, en toen waren Ed de Kroket en de PC aan de beurt. Einde wedstrijd. Snel vergeten. Zondag wacht Cromtigers. De Reserve Reserves zijn nog steeds kampioen!

In tegenstelling tot afgelopen zondag waren er niet veel toeschouwers, gelukkig maar. Maar voor de toeschouwers die er wél waren, en die misschien een beetje in de war zijn geraakt van wat er in het veld allemaal gebeurde, hieronder een plaatje dat de kennis van het edele honkbalspel weer een beetje op peil kan brengen.

 

Kijk hier voor de boxscore en de stats.