Het was een mooie zonnige lenteavond in Heemstede. Een beetje zwoelig zelfs, en het was dan ook voor het eerst sinds maanden dat de heren huiswaarts keerden met zowel een overwinning als een fijne dosis muggenbeten.
Zwanger van spanning werd de wedstrijd ingeluid. Zelfs de werper van RCH leek nerveus over de naderende pufexpeditie in Huize De Smet-Birnie, waardoor Allen Weerbaar al na de eerste inning leidde met een kleine doch gezonde voorsprong. Zijn gebrekkige controle, vergezeld door inmiddels vertrouwde honkslagen van ‘father-to-become’ Gagarin en zongebronsde Milan, werden vergezeld door de routine en klasse van een zekere Sander Fokker. Deze nieuwe ster aan het firmament deed in niets denken aan het echec bij de gelijknamige vliegtuigbouwer, en verdiende met twee soevereine honkslagen, een rbi-walk en een lastige vangbal, terecht de beer en stelde mede de overwinning veilig.
Een overwinning die tegen de sterke slagploeg niet mogelijk was geweest zonder het uitmuntende optreden van Jeroen Hubert, die zijn arsenaal lijkt te hebben uitgebreid met een nog hardere fastball en nog brutere curve. Vooral de laatste diende zich al aan in de wedstrijdvoorbereiding, toen de breaking ball de voet van Fuerteventura-adept Tomba Urbanus danig op de proef stelde.
In het kielzog van de uitstekend presterende Fokker en Hubie, droeg vrijwel de gehele slagploeg zijn steentje bij in de creatie van een vermakelijke wedstrijd voor de neutrale – veelal kakkineuze – toeschouwer: twee honkslagen door het midden van Daan Horn, een weergaloze triple van Remco (na 0-4, eindigend met 2-6), de heerlijke kip-avocadopasta van mevrouw Keetelaar, de kiezelharde linedrives van Jariño, Bouwman met zijn eerste hit en een You Tube-waardige struikel-duik-rol-oh-ik-laat-de-bal-vallen-raap-deze-weer-op-en-gooi-hem-langs-een-stilstaande-Hubie-actie, en de masochistische neigingen van Ed de Kroket, die uit frustratie de bal met blote hand uit de lucht sloeg.
Vreugde en verdriet lagen dicht bij elkaar deze 25e april. Milan ontving het heuglijke nieuws dat zijn monsterbod op een Amsterdamse woning het juiste was. Yuri sloeg de bal liefst 135 meter, om erachter te komen dat het hek toch echt nog ietsje verder stond. Jasper ging voor drie innings, maar zelfs hij kreeg niet voldoende punten tegen om nog iets te doen aan de marge van tien, en de ogenschijnlijk aan Parkinson lijdende veldscheidsrechter moest na een bal op zijn heup nog vrezen voor zijn leven, maar kon de pot vervolgen.
De eindstand luidde uiteindelijk 16-5 voor de heren uit Bussum, maar veel belangrijker nog, Â was de inleiding van de geboorte van Jalou Cecile Catharina De Smet op 27 april 2008.
Peter Paul