Wat goed is, komt van ver (kennelijk…)

Vrijdag 15 augustus bood toeschouwers alweer de volgende zonnige wedstrijddag in deze enerverende honkbaljaargang van HCAW’s Reserve Reserves. Ditmaal was koploper UVV naar de Honkbalvallei getogen, met een grote afvaardiging wel te verstaan, gedeeltelijk afkomstig uit de regio Utrecht, aangevuld met een halve Amerikaanse staat.

Het werd een weinig verrassende nederlaag voor de Bussumers helaas. Niet zozeer weinig verrassend omdat het Gooise sterrenensemble niet in staat wordt geacht om te winnen van de trotse koploper, maar eens te meer omdat UVV het adagio aanhangt dat alles wat goed is, van ver komt. En dan met name uit de VS. Conclusie: op deze olijke vrijdagavond stonden een elftal nuchtere Hollanders ineens tegenover een setje Amerikaanse werpers die het klaarblijkelijk leuk vinden om in de Tweede Klasse A fastballs, sliders en wat al niet meer, van rond de 85 mph (voor de meeschrijvers thuis: dit is 136,765 km/u) af te vuren op argeloze Nederlandse slagmensen.

Leuk is anders dus. Gezellig evenmin. Het resulteerde in snelle edoch weinig afwisselende slagbeurten, met liefst twintig strike-outs aan de zijde van de thuisploeg. Drie sombrero’s zelfs (sorry Daan, Yuri ). Uitzondering op de regel was de enige nog levendeen Ed… vliegtuigbouwer op de Nederlandse honkbalvelden: Sander Fokker was stijlvol verantwoordelijk voor twee van de drie honkslagen, geflankeerd door kompaan Yuri Paparin die eveneens een single noteerde.

Het is dan ook louter aan het uitstekende spel van de HCAW-defensie te danken dat de wedstrijd nog enigszins de moeite waard was voor de neutrale toeschouwer. Achtereenvolgens hielden pitchers Jeroen Hubert (5 2/3 innings: 7-3-7-1) en Ivo van den Brand (3 1/3 innings: 2-0-2-0) de vijandelijke slagploeg met dank aan het goede verdedigende werk van hun ploeggenoten goed in toom, waardoor het puntenverschil beperkt bleef tot drie.

Hoewel de Utrechtse honkbaljeugd de ontwikkelingen bij UVV met lede ogen aan zal zien – goh, je zou daar maar een talentvolle Nederlandse werper zijn – verstevigde de ploeg haar koppositie na een voor HCAW3 pijnlijke 1-4 einduitslag. Pijnlijk niet alleen door de vele strike-outs, maar mede door kiezelharde ballen op de teen van Frankie, arm van Ivo en duim van Milan.

Peter Paul (from Holland)