Amsterdam, 3 oktober 2011 – Met één verliespartij op zak moest het afgelopen zondag gebeuren voor de Reserve Reserves. Met de rug tegen de muur werd de tweede wedstrijd in de best-of-three afgewerkt tegen Storks uit Den Haag. Bij een reguliere competitiewedstrijd is de Honkbal Vallei doorgaans uitgestorven, maar dit weekend konden de Bussumers rekenen op een aangenaam sterk supporterslegioen. En die konden natuurlijk niet teleurgesteld worden. In een meer dan spannende wedstrijd werd het 5-4 in het voordeel van de gastheren.

Het leek er even op dat het ‘zo’n wedstrijd’ zou worden. In de eerste Haagsche slagbeurt werd een onfortuinlijke vier-wijd direct afgestraft met een triple, gevolgd door ‘n 6-naar-3 en daarmee de eerste twee punten. Aanvallend werd daar aan het begin van de wedstrijd weinig tegenover gesteld door de Bussumers. In de derde inning produceerde Hagenees en kwelgeest Van Elswijk een double waarmee hij het derde Haagsche punt over de thuisplaat bracht. Het Gooische Kampioenschap was even héél ver weg.

Pas in de vierde inning kon er wat teruggedaan worden. Super Seb wist in de tweeëntwintigste officiële wedstrijd van het seizoen zijn tweeëntwintigste keer vier wijd ‘te trekken’. Op zich al een bijzondere prestatie waarmee hij notoire ballen-bestudeerders als Gagarin ver achter zich laat. De vrije loop werd gevolgd door een vang-8 en een vang-9 waarmee het gevaar voor de Ooievaars geweken leek. Super Seb had echter de aandacht van de rechtsvelder getrokken door bij de fly-out een klein stukje verder dan verstandig was van het honk te gaan. Een geluk bij een ongeluk want de Stork in het rechtsveld kon de druk niet aan en kegelde de bal in de kluts bij het eerste honk waarna Super Seb door kon schuiven naar twee.

Super Seb kan na deze kluts van 1 naar 2 (foto Alfred Cop)

Een koele (of coole) hit van de PC bracht het eerste punt over de thuisplaat terwijl hij zelf op de (te late) aangooi naar thuis kon opschuiven naar twee. Een bal in de grond gevolgd door een coole (of koele) hit van Keet zorgde voor de 2-3. Het was weer een wedstrijd.

Coole hits zorgen voor de 3-1 en 3-2 (foto Alfred Cop)

Aanvallend hadden de Hagenaars op dat moment al niet veel meer in te brengen. De Souza moest hard werken en ondanks het hoge aantal keren vier wijd, voor zijn doen (twee), wist hij de nodige nullen aan zijn veld te geven. De Reserve Reserves roken bloed, en waren geenszins van plan de puntenproductie te staken.

In de vijfde Bussumse slagbeurt mocht de doodzieke Edgar het spits afbijten. Hij wist een double te produceren en daarmee in scoringspositie te komen. Batting-Title-Winnaar Jopie verzilverde deze premium positie met een droge klap en trok de stand daarmee gelijk, 3-3. Even leek het erop dat de Bussumers door gingen drukken, maar een paar ballen en een dubbelspel later bleek dat nog niet het geval.

Jopie slaat het gelijkmakende punt binnen (foto Alfred Cop)

Pas in de zevende inning konden de Reserve Reserves een voorsprong nemen. Erik C. nam, om te beginnen, voor het team een balletje op z’n lichaam, waarna Razende Remmie hem op het eerste honk mocht vervangen. Een doorgeschoten bal en een opofferingsstootslag van Edgar brachten Remmie naar het derde honk. Jopie deed vervolgens waar hij het hele seizoen al goed in is geweest. Hij sloeg de bal hard en ver. Helaas stond precies daar waar de bal terecht zou zijn gekomen een verdwaalde Hagenees (met z’n rug tegen het hek). Ondanks die kleine tegenvaller kon op deze opofferingsklap wel de 4-3 gescoord worden. Om die kersverse voorsprong nog even lekker in te wrijven besloot Gagarin na een groot aantal uitgestelde lanceringen z’n eerste ‘dinger’ van het seizoen te slaan. Beter laat dan nooit. De 5-3 bleek nog nodig te zijn.

Gagarin lanceert er eentje (foto Alfred Cop)

Met samengeknepen billen werd in de volgende slagbeurt maar nauwelijks voorkomen dat er gescoord werd. Een dramatisch uitgevoerde run-down waarbij verzuimd werd uit de inning te komen, had tot (voor de PC) traumatische proporties kunnen uitgroeien. Gelukkig wist De Souza het hoofd koel (of cool) te houden en met drie honken bezet en twee uit de Haagsche clean-up-hitter te verleiden tot een eenvoudige vang-7.

Op de run-down zal deze winter uitgebreid geoefend worden (foto Alfred Cop)

Het begon er naar uit te zien dat De Souza wederom een complete game winnend zou kunnen afsluiten. Maar in de negende inning besloten de gasten daar niet direct aan mee te werken. Een lead-off double bracht de spanning weer helemaal terug. Met wat kunst-en-vlieg-werk werden, wel ten koste van een punt, een 4-naar-3 en een 6-naar-3 afgedraaid. 5-4 en twee nullen dus. De volgende slagman wist met een honkslag het Haagsche leven nog een stukje te verlengen. Toen de slagman daarna op twee slag stond hield de tot honkloper gepromoveerde slagman het echter niet meer. Hij startte een ferme spurt richting het tweede honk, maar de PC weigerde daar aan mee te werken. Een wijdbal bij de thuisplaat werd razendsnel omgeturnd in een slagbal op het tweede honk. Precies op de plek dus waar de Haagsche Ooievaar kwam aanglijden. Stelen? NOT IN MY HOUSE!!! Einde wedstrijd.

NOT IN MY HOUSE (foto Alfred Cop)

De stand in de Aluminium Series 2011 komt hiermee op 1-1 waardoor er ook een derde wedstrijd gespeeld moet worden. De bond heeft bedacht dat het terrein van de neutrale Alphians in Alphen a/d Rijn hiervoor de aangewezen plek is. Als de weergoden half zo goed meewerken als dit weekend weten we op 9 oktober wie Kampioen van Nederland Wedstrijdsport 2011 is. De wedstrijd begint op 14.00u. Komt allen!

De KNBSB heeft deze keer niet gekozen voor een combiregeling, dit betekent dat er geen supporterstreinen of –bussen naar het Alphense veld rijden. Kijk daarom hier voor de routebeschrijving.

PS
De foto’s in dit stukkie zijn gemaakt door Alfred Cop. Deze, en 156 andere foto’s, zijn hier te bestellen.