Jaar: 2011

Olympiërs ook geen probleem, nog 7 te gaan!

Amsterdam, 9 juli 2011 – De vrijdagavonden bij HCAW blijven bijzonder. Niet alleen blijft het voor een aantal Reserve Reserves spannend om op tijd op het veld te staan, maar ook de zon zorgt regelmatig voor een extra pause. Gisteren was het weer zo’n dag waarbij er door die gele ploert weer driekwartier gestopt moest worden. In de vallei heet dat ‘de son achter het scorebord sien sakken’. En omdat de buren altijd vroeg naar bed moeten gaat het licht ook nog ‘ns bijtijds uit. Al met al net tijd genoeg voor vierenhalve inning en daarmee een geldige wedstrijd tegen Olympia Haarlem. 18-5

Omdat er deze keer geen Amerikaanse of Venezulaanse gastwerpers uit het opleidingsteam beschikbaar waren, en omdat De Souza kennelijk ook nog een ander leven heeft, was het de beurt aan VGM om als eerste de heuvel te beklimmen. De PC, die achter de plaat geposteerd was, was eerst van plan hier een aantal vervelende dingen op te schrijven, en dat te illustreren met foto’s van blauwe plekken,  maar vandaag heeft hij gemerkt dat het best nog erger kan. De foto’s zijn geen bewijs meer, want de blauwe plekken van vrijdag zijn nauwelijks zichtbaar tussen de littekens die vandaag zijn opgelopen bij het opleidingsteam. Wat rest is een bedankje aan VGM voor twee nuttige innings waarin naast vier punten ook gewoon drie strike-outs genoteerd konden worden.

De Souza mocht na de zonnestop het werk afmaken. En zoals week op week bewezen wordt is dat geen probleem. In drie innings konden slechts één puntje en zes ‘K’s  bijgeschreven worden.

Aan slag liep het ook weer ‘ns crescendo. In vier slagbeurten werden 18 (!) hits geslagen en evenveel punten gescoord. Dus niet in totaal, maar dat is alleen wat de Reserve Reserves geproduceerd hebben. Het gaat wat ver (sommigen zouden zeggen ‘diep’) om alle hits en mooie momenten hier te bespreken, maar een aantal hoogtepunten moet gewoon genoemd worden.

Om te beginnen de eerste drie-hit-game in de Eerste Klasse van Remmie. De kenners zagen ‘m al aankomen. En hij zorgde voor meer bijzonder momenten, want zijn tweede hit zorgde voor zijn eerste ribbie van het seizoen. Een aardig moment, want dit was ook meteen het honderdste punt dat de Reserve Reserves dit seizoen scoorden. Als kers op de taart zorgde Remmie met zijn derde hit zorgde voor z’n tweede ribbie van de wedstrijd.

Met eveneens drie hits was ook de GKL goed op dreef. Hij mist nog wel de power voor de homeruns, maar de drie doubles waren bijzonder verdienstelijk. Ook zonder ‘dingers’ betekende dit nog steeds zes ribbies. Helaas heeft hij net niet genoeg ‘at bats’ om mee te doen aan de statistieken wedstrijd.

Zelfs met drie hits word je niet automatisch beste slagman van de wedstrijd. Die eer was, statistisch gezien, weggelegd voor pinch-hitter Erik C. die met één uit één 1.000 sloeg en een ribbie wist toe te voegen aan zijn totaal.

Maar door al die bijzondere prestaties van al die goede spelers moet je wel iets extra’s brengen om de echte (slag)man van de wedstrijd te worden. Je zou dan kunnen denken aan Gagarin die ondanks het feit dat hij hitloos door de wedstrijd ging, er toch gewoon ‘een nam voor het team’. Voor de niet-kenners met een dirty-mind: Nee dit is niet…., maar het betekent dat je een geworpen bal tegen je aan laat komen om derhalve het eerste honk te kunnen bereiken. Maar Gagarin wordt het niet.

Man van de wedstrijd werd Jariño, de Braziliaans tuinman, die een wel heel bijzondere prestatie wist neer te zetten. Ook hij sloeg drie hits, netjes. Twee ribbies, ook leuk. Maar ook Jariño nam er een voor het team, een hele belangrijke! En voor die niet-kenners met een dirty-mind: Nee, dit is nog steeds niet…

Wat was het dan wel? Na drie hele langzame innings en de sun delay die deze keer uitzonderlijk lang was, leek het er even op dat de black-out regel (dat na 23:00u de lichten uit moeten) roet in het eten zou gooien. Alle Reserve Reserves stonden nog lekker aan hun slaggemiddelde te werken, alle Olympiërs deden hetzelfde met hun veldgemiddelde, maar tik-tok-tik-tok, het werd later en later. Jariño had de helderheid van geest (ok, ongeloofwaardig, is in werkelijkheid natuurlijk ingefluisterd door de GGL) om als twaalfde slagman van de vierde inning een ‘strike-out’ te pakken, en er daarmee voor te zorgen dat de wedstrijd snel naar een geldig aantal innings getild kon worden. De titel ‘Man van de Wedstijd’ was binnen, De Souza deed de rest.

Nog 7 te gaan! (+58)

Amsterdam, 9 juli 2011 – Als je naar de stand kijkt in de Eerste Klasse A, dan is het duidelijk dat je qua honkbal niet jaloers hoeft te zijn op de Herons. Als je naar de stand kijkt van de Eerste Klasse A, op de site van de Herons, dan is het een ander verhaal.

Verlekkerd heeft de PC, op aanraden van de GGL, vanochtend de ‘standen pagina’ op de site van de Heerhugowaarders doorgespit. Runs voor, tegen, saldo, actuele stand, het kan niet op, en allemaal op de eigen site! Over dat foutje in de tabel met die dubbele kolommen stap je makkelijk heen. Kortom, tijd voor wat kluswerk op de site!

Vanaf vandaag is de actuele stand, inclusief runsaldo, terug te vinden op onze eigen COMPETITIE PAGINA. Ook te vinden via de link bovenin deze site, en voor de smartphone gebruikers is deze pagina terug te vinden in het drop-down menu. In alle gevallen, op dit moment is het NOG 7 TE GAAN! en een runsaldo van 58!

Met dank aan de Herons dus.

De Souza imponeert met vijfde complete game

Nog 8 te gaan!

Amsterdam, 3 juli 2011 – Na een welverdiende vakantie, en een extra weekendje rust in Nederland, was het afgelopen vrijdag weer tijd voor De Souza om de heuvel te beklimmen. De Herons kwamen er niet aan te pas en scoorden slechts één punt. Zelfs het half uur ‘sun delay’, die voor veel werpers een opbrekende factor is in Bussum, kon De Souza niet deren. Complete game nummer vijf was een feit! Aanvallend waren vijf punten voldoende voor de winst: 5-1.

In de eerste inning leek het voor de Herons al even fout te gaan. Gagarin kon dan wel kaltgestellt worden, maar Edgar en Jopie knalde daar met een hit hard overheen. De toon was gezet, maar punten leverde het nog niet op. Ook de lead-off hit van Keet in de tweede inning illustreerde de toon van de wedstrijd, maar helaas ook deze keer geen vervolg.

In de eerste helft van de derde inning kwamen de Herons brutaal als eerste op het scorebord. Vier wijd, een hitje en een opofferingsslag waren daarvoor voldoende. In de zes innings die volgde domineerde De Souza en hij stond slechts 20 Heerhugowaarders toe het slagperk betreden.

Aanvallend kwamen de Bussumers daarna ook redelijk uit de verf. In de gelijkmakende derde inning werd de voorsprong teruggepakt die daarna niet meer werd weggegeven. Jariño en VGM tekende voor de twee ribbies. Op een goed gepositioneerde infield hit van Keet (echt waar, ik heb het gezien!) probeerde VGM nog van twee naar thuis te gaan. Verrassend genoeg lukte dat niet, en was het gevolg de laatste nul en een dikke knie, maar z’n pak bleef wel schoon!

In de vierde inning rommelde Remco T. er een puntje bij met een eindelijke gelukte drag-bunt en een eindelijk gelukt gestolen honk. Gagarin pikte de ribbie mee. De astronaut kwam na de zware werkweek wat langzaam op gang maar eindigde nog wel met drie uit vijf en twee ribbies. Edgar begon daarentegen sterk maar bleef steken op één uit vijf, weliswaar ook met één ribbie. Jopie ging weer twee uit vier, met een dubbel, en kruipt daarmee weer langzaam naar de 0.500.

Erik C. maakte indruk door bij de BP ongegeneerd met de Sombrero het veld te betreden. Het was duidelijk dat hij er absoluut niet mee zat, hij wist in de wedstrijd de bal drie keer te raken, en in z’n laatste slagbeurt wist de bal zelfs hem te raken. Hij kon daarna ook nog scoren, maar zo het was wel even genoeg ‘contact’ voor één avond.

“Sun delay in The Valley”
Ook De Kroket, Super Seb en de PC mochten nog even meedoen. De Kroket kon geen potten breken maar was nuttig omdat hij VGM kon vervangen, die wel erg z’n best deed om van alles te breken. Super Seb kreeg de ondankbare taak Jopie na de sun delay in de zevende inning te vervangen, Jopie moest namelijk op tijd bij de frituur zijn.

De PC kroop de laatste drie innings achter de plaat en mieterde er nog even twee honklopers vanaf. Stelen mag niet jongens! Met 1 uit 1 was hij tevens de beste slagman van de wedstrijd waarna hij direct geslecteerd werd voor ‘Het eerste’.