Amsterdam, 19 september 2015 – Iedereen was er klaar voor. De Reserve Reserves, de scheidsrechters, het publiek, het scorebord deed het en er werd muziek gedraaid. Pluvius hield ook voldoende afstand, maar met maar 6 Cardinals zouden de blues de wedstrijd echt niet zomaar beginnen. Gelukkig wisten ook de laatste Ossen nog net op tijd het veld te bereiken, zodat ook zij deelgenoot konden worden van de veegpartij. De Reserve Reserves pakten het kampioenschap met een echte no-doubter. Het werd 15-0 in zesenhalve innings.
Das Paul stal na lange afwezigheid de show met zijn exquise bollendienst. Echte bollen met heerlijk warm vlees. Jammer van de bijbehorende uitlaatgassen die waarschijnlijk nog dagen in de dug-out zullen blijven hangen.
De Souza begon de wedstrijd met een onorthodoxe 1-2-3 inning. Na een strike-out en een vangbal in het buitenveld prikte de derde slagman de bal langs de lijn in het rechtsveld. Enigszins overmoedig spurtte de slagman ook van 1-2-3, waarbij 3 alleen nét niet gehaald werd.
In de gelijkmakende eerste slagbeurt leunde De Spijker (vroeger noemde we ‘m Maxi, maar hij wilde een echte bijnaam) en Edgar (ook geen echte bijnaam) zich het honk op. Blade ging maar meteen diep voor een double en na de derde slagman stond het alweer 0-2. NoNoJoe volgde met een hit, VGM met een double. De PC en Remmie produceerden vervolgens ook hitjes met bijbehorende ribbies waardoor het direct al 6-0 stond.
Na die eerste inning was het eigenlijk wel gebeurd. Er was misschien nog een kleine twijfel over de regen die voorspeld was, maar Buienradar was de Reserve Reserves gelukkig gunstig gezind.
De Kreis prikte er met een double in de tweede inning nog twee punten bij en Blade z’n tweede double in de derde inning was goed voor de 9-0.
De vierde inning bleef puntloos, maar in de vijfde inning, gingen de Bussumers nog één keer los. Nou Ja, De Spijker, NoNoJoe en Edgar produceerden hits, en het binnen gooien van punten werd aan de Cardinals overgelaten. Voor de tweede keer in de wedstrijd mochten er 10 Reserve Reserves aantreden en ook deze inning leverde dat 6 punten op. De stand werd hiermee 15-0.
In de zesde inning mocht De Hof De Souza aflossen. Met luid applaus verliet De Souza de heuvel, het leek wel alsof het zijn laatste thuiswedstrijd was, maar na de wedstrijd kondigde hij juist het tegenovergestelde aan! Hij voelt zich goed, beter dan ooit eigenlijk, en nu honkbal in 2020 op de Olympische Kalender staat wil hij proberen om zich met het Braziliaanse Team te kwalificeren.
De Hof had verder weinig moeite met de druk van al dat publiek. Ondanks het infieldhitje dat de eerste slagman nog wist te produceren maakte hij toch alle vijf slagmensen uit die hij tegenover zich zag waarna het kampioenschap gevierd kon worden!
Kijk hier voor de boxscore en de stats.
