Amsterdam, 27 september 2015 – Alleen de kat z’n viool hadden de Reserve Reserves dit seizoen nog niet gewonnen, maar gelukkig kon deze in de laatste reguliere wedstrijd van het seizoen toch nog worden binnengehaald. Het was vijf innings een wedstrijd en toen ging het Bussumse gas erop. Het werd tegen JEKA in 2 uur en 9 minuten 5-17.

Om alvast wat te oefenen voor volgend jaar kreeg De Schreeuw (voorheen bekend als De Kreis II) als eerste de bal, en mocht De Souza die gehate eerste inning aan zich voorbij laten gaan. Vijf slagmensen later was de slagbeurt afgelopen, maar stond het wel 2-0.

In de derde inning mocht Woody als lead-off proberen zijn doel voor vandaag te bereiken: één hit slaan. Na z’n twee dingers in de eerste wedstrijd was de rest van het seizoen dat slaan namelijk niet zo goed uit de verf gekomen. Klein beginnen dacht ie dus.. één hitje moet kunnen… Zo gedacht, zo gedaan, de klap recht door het midden was goed voor een honkslag. Remmie en De Spijker deden hem dat vervolgens na, en geholpen door een foutje kon er twee keer gescoord worden. Met De Spijker nog op het honk sloeg VGM de bal daarna hard omhoog waarna deze tot ieders verbazing over het linksveldhek heen woei. Stand 2-4.

In de gelijkmakende slagbeurt pakte de Bredaërs de punten wel weer direct terug. De Kreis wilde even laten zien dat zijn arm helemaal terug was en legde de bal vanaf de kortestopplek in één keer tegen het hek naast de dug-out. Beren arm! De double en de singel die volgden maakte het niet mooier. Stand 4-4.

In de vijfde inning pakte de JEKAërs zelfs brutaal opnieuw de leiding. Een lead-off infield hit en een double langs de derdehonklijn waren de boosdoeners. Stand 5-4.

Maar toen was het ook écht genoeg geweest. Einde speelkwartier, aan de bak en d’r op! De PC leunde zich als lead-off naar het eerste honk en kon gelijkmaken op de double van De Kreis die zelf wel sneuvelde voor het derdehonk. Tom besloot vervolgens dat hij bij de thuisplaat ook al in scoringspositie stond en sloeg de bal met een angstwekkende rechte lijn over het linksveld hek waardoor er weer een Bussumse voorsprong genoteerd kon worden.

Woody pakte ook maar hit nummer twee mee en Remmie nam er eentje voor het team. Edgar legde een sneaky buntje neer waardoor niet alleen iedereen een honk door kon schuiven, maar hij bereikte zelf ook het eerste honk. NoNoJoe mocht daarna met volle honken iets moois gaan doen, maar in plaats daarvan deed ie iets anders nuttigs. Zijn diep geslagen bal in het midveld was goed voor een opofferingsslag, en door goed coachen van de GGL (zou hij later zelf zeggen) kon Remmie zelfs vanaf het tweede honk scoren. Stand 5-8.

De Souza liet vervolgens zien dat hij in een relievers rol prima uit de voeten kan. In de laatste drie innings van de wedstrijd hoefde hij slechts één man op de honken toe te staan.

Aanvallend was het alleen nog niet gedaan voor de Reserve Reserves. Niet alleen waren er weer double digits gewenst, maar het liefst ook een kleine mercy-rule winst. Zo gezegd, zo geslagen. In de zevende inning bleef de teller nog op 14 staan, maar in inning 8 werden er nog drie punten bij geharkt. In de laatste twee innings werden in totaal 8 hits geslagen waarvan Woody er twee voor z’n rekening nam. Na zijn bases clearing double kreeg deze afscheidnemende held een passende publiekswissel waarbij zijn zoon ‘m van de GGL van het tweede honk mocht komen ophalen. Woody bedankt! O ja, de eindstand… 5-17

Kijk hier voor de boxscore en de stats.

Na de wedstrijd kreeg Woody bovenstaand houterig bedankje van de Reserve Reserves