Amsterdam, 2 juli 2018 – Zondagavond half acht. De meeste mensen zitten dan met hun bord op schoot naar Studio Sport te kijken, maar dat gold niet voor de Reserve Reserves. Want op dat moment riep de redder van de avond “Play ball”. Met uiteindelijk dus een goede inval-scheidsrechter achter de plaat werd er begonnen met de wedstrijd tegen Thamen. Het werd een spannende wedstrijd die de Reserve Reserves ternauwernood wisten te winnen. Het werd 11-7.
Ik zou hier kunnen beginnen met hoe lelijk de wedstrijd was, en ach, waarom niet, wat was de wedstrijd weer lelijk! En waar is al die ervaring zo snel naartoe vertrokken denk je soms, ehm vaak… Maar goed, aan de wil van de heren ligt het niet want na elkaar even goed de waarheid gezegd te hebben gaan ze er elke keer wel weer voor en laten de koppen niet snel hangen.
In de eerste twee innings was er nog geen vuiltje aan de strak blauwe lucht. De Bully sloeg al snel een double en NoNoJoe sloeg hem met een screamer naar het rechtsveld binnen. De triple van VGM in de tweede inning had wel wat meer verdiend, maar het bleef 1-0.
In de derde inning begon het gelazer toen een foutje afgestraft werd met een stevige triple. Het volgende foutje diende zich al snel aan en omdat deze werd gevolgd door een diepe double kon Thamen drie keer scoren. Stand 1-3.
In de gelijkmakende slagbeurt snoepte de Reserve Reserves er weer een puntje vanaf toen Elsje na een hit het tweede honk wist te stelen. Na een doorgeschoten bal stond ie op drie en NoNoJoe legde de bal vervolgens ver genoeg in het midveld om met een opofferingsslag de 2-3 binnen te slaan.
De vijfde inning begon voor de Bussumers meteen moeizaam. Twee keer vier wijd van De Hof werd keihard afgestraft met een double waarop beide vrijlopers vrij naar thuis konden doorlopen. Stand 2-5.
Maar weer lieten de Reserve Reserves het er niet bij zitten. VGM sloeg z’n tweede hit van de wedstrijd en Das Paul pakte z’n eerste mee en bracht VGM daarmee door naar twee. Na een wilde worp stonden ze zelfs alle twee in scoringspositie. Maar echt verzilverd werd deze kans niet, al wist VGM nog wel te scoren door goed op tijd weg te gaan op de bal die De Bully naar de derde honkman sloeg. Het werd daarmee 3-5.
(de tekst en de wedstrijd gaan verder na de sun delay)
Leuk dat het nog zo lang licht is, maar de sun delays worden er zo niet korter op. Met nog drie kwartier te gaan moest er nog wel wat gebeuren. En dat gebeurde ook want Thamen schoot stevig uit de startblokken. De Kreis had het gooien van De Hof overgenomen en kreeg meteen een stevige double om z’n oren. Twee wilde worpen later was het 3-6, en daar had het bij moeten blijven als er niet nog een lelijk foutje gemaakt werd dat vervolgens ook nog afgestraft werd met een hit. Stand 3-7.
Het was al tien uur geweest dus het gas moest erop. Blade begon de inning en killde de rally, maar deed dat wel met een enorme bom. Stand 4-7. Plukje volgde met een liner die bijna door de handschoen van de rechtsvelder ging, hij was in ieder geval hard genoeg om er een fout op te maken. De Kreis volgde met een hit waarna De PC nog een puntje wist binnen te slaan. Stand 5-7. De opofferingsstootslag van De Spijker was vervolgens nét iets te makkelijk waardoor de nul op drie gemaakt leek te worden, ik zeg leek want de bal lag in het linksveld en De Kreis liep het zesde punt binnen. Even werd er gehoopt op meer, maar de liner van De Bully belandde op de een of andere manier in de handschoen van de linksvelder waardoor het nog steeds niet genoeg was. Stand 6-7.
Met het nodige kunst en vliegwerk wisten de Bussumers het de volgende slagbeurt dicht te houden. En met nog een krap kwartier op de klok moest het nu dan ook snel gaan gebeuren. En dat deed het ook. NoNoJoe opende met een triple en Blade volgde met een hit en sloeg daarmee het gelijkmakende punt binnen. Drie hits op rij van De Kreis, De PC (Duits hitje) en De Spijker zorgde voor een voorsprong van drie punten. Twee snelle nullen hadden Thamen nog naar een volgende slagbeurt kunnen helpen, maar toen Elsje ook nog een hit sloeg en daarmee De Spijker over de thuisplaat sloeg was het wel zo goed als afgelopen. Thamen maakte daarna nog wel een laatste nul, maar het was half elf, einde wedstrijd. Eindstand 11-7.