Amsterdam, 21 juni 2012 – Gisteren speelde de Reserve Reserves voor de tweede keer binnen een week een wedstrijd tegen Quick Amersfoort. In Bussum werd redelijk eenvoudig en zakelijk gewonnen, in Amersfoort mochten de Bussumers blij zijn dat er nog een gelijkspel uitgesleept kon worden. Na negen innings werd de wedstrijd gestaakt wegens invallende duisternis. Het werd 8-8.
Gisterenavond was perfect voor een honkbalwedstrijdje. Een klein zonnetje, aangename temperatuur, niet al teveel wind, een buitenveld hek met blauwe padding, een scorebord, volledig operationeel, een veld in goede conditie. Wat kun je nog meer wensen? Juist ja, een lichtinstallatie. Ondanks dat het op een haar na de langste dag van het jaar was bleek de aanvang van 19:00u niet vroeg genoeg om na de negende inning ook nog een verlenging te kunnen spelen. En dat was misschien maar goed ook.
Zo kan het ookÂ
Dat het een andere wedstrijd zou worden dan vorige week werd al in de eerste inning duidelijk. De Reserve Reserves wisten daarin niet te scoren, maar Quick vloog uit de startblokken en wist na een hit, een gestolen honk, een wilde worp met nóg een hit het eerste punt te scoren. VGM, aan wie de heuvel was toevertrouwd, gooide tussen het slaggeweld door nog wel twee strike-outs, maar kon daarmee het punt niet tegenhouden.
In de tweede inning bleven de Bussumse knuppels in een diepe slaap, maar hakte de Amersfoorters er weer lustig op los. De vijf hits leverde drie punten op waarmee de stand op 4-0 voor de thuisploeg kwam.
Ontwaakt door het gerammel van knuppels van de Quickers besloten de Reserve Reserves in de derde inning wat terug te doen. Jariño opende met zijn tweede hit van de wedstrijd, Super Seb volgde met vier wijd. De honkslag van de GKL bracht beide heren een honk verder. Met een niet al te hard hitje door het midden, precies goed, wist de PC de eerste twee punten van de Bussumers over de thuisplaat te brengen. De bases-clearing-double van Krijtje zorgde voor de gelijkmakende punten. Rikkie (van de familie Kalies) nam er vervolgens een voor het team en Ed de Kroket bedankte hem met een velderskeus. Krijtje liet deze acties verder aan zich voorbij gaan en stond nog steeds genageld aan het tweede honk. Pas toen Edgar zijn voormalig temagenoot Wesley B. met een ouderwetse panna in verlegenheid bracht besloot Krijtje op te stomen, naar de thuisplaat zelfs, met als gevolg een punt. Stand 4-5.
Lang konden de Bussumers echter niet genieten van de voorsprong. In de gelijkmakende derde inning kon Quick met drie honkslagen en twee keer vier wijd meteen drie keer tegen scoren waardoor het 7-5 werd. In de vierde inning was het alleen Quick dat nog tot scoren kwam. Een wilde worp en de vierde keer vier wijd betekende het einde van VGM op de heuvel. Opsteker was, vond hij zelf, dat z’n slider het wel goed deed. De niet zo spraakzame tuinman Jariño nam het van hem over en maakte de inning snel af, maar niet voordat Quick het achtste punt kon scoren op een velderskeus. Stand 8-5.
In de vijfde inning leken zowel Jariño als de pitcher van Quick de grip op de wedstrijd terug te krijgen. Voor Jariño bleek dat ook daadwerkelijk het geval. In zes innings eindigde hij met de mooie cijfers 1-0-2-1. Wel wist hij te melden dat als gevolg van zijn lange optreden op de heuvel, hij vandaag waarschijnlijk de hele dag met links zou moeten schoffelen. (En dat is toch een beetje als vreemdgaan?)
In de zesde inning snoepte de Bussumers door goed slagwerk een stukje van de voorsprong van Quick af. Gagarin produceerde een ouderwetse dubbel waarmee hij uit z’n 0-uit-8-slump krabbelde. Super Seb volgde, en wist een eveneens ouderwetse bom te produceren waarmee de achterstand werd teruggebracht naar nog maar één punt. Stand 8-7.
In de achtste inning leken de Reserve Reserves nog een keertje te kunnen aanzetten, maar een gemist bunt-teken en een perfect uitgevoerde hit-and-run gooide roet in het eten. De perfecte hit-and-run eindigde namelijk met aanzienlijke snelheid in de handschoen van de tweedehonkman die toch al op weg was naar z’n honk en daarna eenvoudig het dubbelspel kon afmaken.
De negende inning begon hoopvol met de derde keer vier wijd voor Super Seb. De GKL zag vervolgens wel het buntteken van de GGL, maar was vergeten hoe dat ook alweer uitgevoerd moest worden. Een strike-out was het gevolg. De PC bakte er daarna niet veel meer van, maar wist na z’n velderskeus uit het dubbelspel te blijven en zelf gelukkig nog wel het eerste honk te bereiken. Binnen no-time stond hij daarna bij het tweede honk, maar dat was tijdens de time-out die volgde op het meningsverschil dat de Amersfoortse kortestop en Super Seb bleken te hebben over de manier waarop net het dubbelspel was opgebroken.
Toen de gemoederen weer een beetje bedaard waren vertrok de PC weer naar het eerste honk en betrad Remmie het slagperk. Vast besloten revanche te nemen op z’n eerste twee slagbeurten liet hij zelfverzekerd de eerste wijdbal aan zich voorbij gaan. Bij de tweede pitch vertrok de PC naar het tweede honk om dat te stelen, maar Remmie besloot daar een stokje voor te steken, letterlijk. Hij nam de bal op z’n alu-stok en sloeg ‘m hard langs de derdehonkman die even vergeten was dat hij de lijn moest bewaken. De heerlijke dubbel op het prachtige moment zorgde ervoor dat de PC het gelijkmakende punt kon scoren.
In de gelijkmakende slagbeurt konden de aangeslagen Amersfoorters niets meer terugdoen. Bij de gelijke stand van 8-8 moesten de heren in blauw na deze negende inning wegens opkomende donkerte affluiten. Geen winnaars, geen verliezers, wel een leuke pot en in de competitie gelukkig nog een kleine voorsprong op de concurrentie.
Vrijdag mogen de Reserve Reserves opnieuw aan de bak en wordt hun honkbalhart voor de derde keer in zes dagen getest. Als het veld in de Vallei het noodweer van vanavond weet te weerstaan vangt de wedstrijd tegen Terrasvogels om 19:30u aan. Komt dat zien!