Amsterdam, 3 september 2012 – Het kampioenschap is binnen. Voor het tweede jaar achtereen zijn de Reserve Reserves weer de sterkste in hun poule in de Eerste Klasse. En gelukkig op eigen kracht én op eigen veld. Tegen Alcmaria Victrix, de nummer 2 uit de poule, werd met 14-4 gewonnen. Op naar de Aluminium Series!
Het was de tweede topwedstrijd in evenzoveel weken, en zowel de einduitslag als het scoreverloop laten zich goed met elkaar vergelijken. Net als vorige week bij de Mokum Hawks liepen de Bussumers namelijk tegen een snelle achterstand aan. De eerste twee Alkmaarders die in het slagperk verschenen waren samen al goed voor het eerste punt. De Souza herpakte zich direct en gooide drie keer drie slag. In de tweede inning kwam er na een vangfoutje, vier wijd en weer twee hits van de kop van de slagploeg toch nog een puntje bij.
Maar met het slagfestijn van vorige week nog vers in het geheugen raakten de Reserve Reserves niet van slag. In de tweede gelijkmakende slagbeurt werd er al snel een puntje teruggepakt. VGM kwam met vier wijd op het honk en Jopie prutte hem met een infield-hit naar het tweede honk. De PC verprutste daarna een hit-and-run waardoor VGM sneuvelde voordat hij bij de steelpoging het derde honk kon bereiken. De honkslag die de PC daarna sloeg maakte nog wel iets goed, en door snugger honklopen waren toch weer het tweede en derde honk bezet. Ed de Kroket deed vervolgens wat hij moest doen en wat er van hem verwacht werd, resp. het punt binnen slaan en zelf uitgaan, door een actie 3-alleen. Stand 1-2.
Een Alkmaarse lead-off homerun in de derde inning zorgde weer voor een verschil van twee punten. De twee keer vier wijd die hierop volgde, een aansluitende double-steal en een opofferingsslag vang-9 zorgde voor nog een Alcmariaans punt en een 1-4 achterstand. Maar dat was het dan ook wel. Het was genoeg geweest, het werd tijd voor het kampioenschap.
De gelijkmakend derde inning werd geopend door Gagarin die prompt vier wijd kreeg. Vier wijd kaal, en dat is het vermelden waard omdat hij dat later in dezelfde inning nóg een keer kreeg en hij in de eerste inning ook al na vier ballen naar het eerste honk mocht stiefelen. Twaalf wijdballen achter elkaar, en daarna nog twee in de volgende slagbeurt, was een evenaring van het record dat hij zelf in de jaren ’80 in de pupillen-C gezet had.
Na een vang-3 van Super Seb wist NoNoJoe de rally door te zetten. Hij tikte met zijn hit Gagarin naar het derde honk. Rikkie nam de bal daarna, als een echte vent, voor het team op z’n mouw. Met de honken vol sloeg VGM de bal in ‘the hole’ voor het tweede Bussumse punt. Jopie leunde er nog een ribbie bij waardoor de stand op 3-4 kwam. De beurt was weer aan de PC, hij kon niet achterblijven en dajakkerde de bal hard over de linksvelder voor een tweehonkslag waardoor de achterstand kon worden omgebogen naar een voorsprong. Het gelijkmakende punt dat VGM namens de Reserve Reserves kon scoren was het tweehonderdste punt van het seizoen, en dus een mijlpaal om te vermelden. Stand 5-4.
Ed de Kroket deed er vervolgens alles aan om niet uit te gaan en de rally voort te zetten. Met twee slag werd een bal ver aan de buitenkant nog nét getoucheerd waardoor hij z’n slagbeurt kon verlengen. Ed was zondag gewoonweg onpasseerbaar. Dus ook de poging van de werper om het dan maar via de grond te proberen liep op niets uit. Ed pakte ‘m moeiteloos na de stuit weer op en sloeg ‘m naar de verbouwereerde derdehonkman. Vol ongeloof keek die nog even naar Jopie die schaterlachend bij het derde honk stond, waarna de Alkmaarder de bal netjes langs het eerste honk smeet. Jopie en de PC konden scoren en de stand was 7-4.
Edgar prikte met z’n tweede hit van de wedstrijd Ed naar het derde honk, waarna de vier wijd van Gagarin weer volle honken betekende. De Alkmaarse pitcher-wissel pakte daarna niet meteen gelukkig uit want de geraakt werpen voor Super Seb zorgde voor nog een puntje. Met nog steeds maar één uit peerde NoNoJoe de bal ongenadig hard tussen één en twee, maar helaas net op de plek waar de tweedehonkman geposteerd stond. De nul werd gemaakt op twee, maar het dubbelspel kon niet meer gemaakt worden, dus ook het punt telde. Stand 9-4.
Het verschil was gemaakt. En weer hadden de Bussumers aan één inning genoeg gehad. Nu was het zaak om zo snel mogelijk over de eindstreep te komen. Aanvallend bleef het soepel lopen, en ondanks dat het met tijd en wijlen behoorlijk werken was voor De Souza stond hij in de volgende innings geen punt meer toe.
In de vierde inning leverde VGM nog een afgrijselijke bom af, en hits van Jopie en Edgar zorgde voor het elfde en twaalfde punt. Een dubbel van Rikkie in de vijfde inning werd verzilverd door Jopie die hem naar het derdehonk sloeg en met 3-uit-3 tevreden op de wedstrijd kan terugkijken. De PC nam vervolgens de bal ongenadig hard op z’n handle, de 4-naar-3 leverde het dertiende punt op. Krijtje zorgde na een seizoen vol blessureleed, met een goed geplaatste pinchhit voor het verschil van 10 punten.
De strike-out voor de eerste Alkmaarse slagman in de zevende inning was het laatste wapenfeit van De Souza die tevreden de bal kon overgeven aan Rookie en collega lefty Gijs van Els. Eerder dit seizoen was “De Kreis†al bijzonder nuttig, en ook “De Gijs†stelde niet teleur. Het was even twee slagmensen opwarmen, maar daarna leverde een grondbal de tweede nul op. De volgende slagman werd het slachtoffer van het stijlvolle einde van de wedstrijd. Strike-out! 14-4. Einde wedstrijd. KAMPIOENEN!
De foto’s bij dit verslag zijn gemaakt door Alfred Cop, fotograaf en vriend van de Reserve Reserves. Veel meer door hem gemaakte foto’s van de wedstrijd kun je hier bekijken en bestellen.
Kijk hier voor de boxscore en de statistieken van deze wedstrijd.