Amsterdam, 1 oktober 2014 – De altijd zo stralende en sprankelende Super Seb was de laatste weken al wat stil, maar nu is het hoge woord er uit. Super Seb stopt ermee, hij kan het honkbal niet langer combineren met z’n dieet.
Zonder de bollendienst had hij er waarschijnlijk nog wel een paar jaartjes achteraan geplakt, maar weekend na weekend geconfronteerd worden met lekkernijen die niet passen bij z’n BMI heeft de honkbalspirit toch de das om gedaan.
Hij heeft het zichzelf wel flink moeilijk gemaakt want de laatste wedstrijden van het seizoen was hij weer ouderwets op dreef. De dingers bleven nog wel uit, maar de harde honkslagen waren weer in grote getale te bewonderen. Zijn laatste officiële wedstrijd eindigde hij nog met twee uit vier waarbij de hits kwamen op de toch nog steeds aardig bowlende El Morales. En met die naam komen we dan toch op de Super Seb zoals we ‘m het beste kennen: 
Het mag duidelijk zijn dat we Super Seb gaan missen. De rots in de branding op het eerste honk en het gevaar van z’n knuppel. Maar zeker ook bij de vechtpartijen, en niet omdat hij altijd voorop ging in de strijd, maar meer omdat de rest altijd niet wist hoe snel ze achter z’n brede torso konden schuilen.
Na het afscheid van drie andere grootheden uit het team der Reserve Reserves heeft Super Seb het dus voor elkaar gekregen redelijk geruisloos van het speelveld te verdwijnen. Een nat pak is hem daardoor bespaard gebleven, vooralsnog tenminste, want we doen nog gewoon een teamuitje ergens deze maand, dus Super Seb neem tenminste één verschoning mee…