Amsterdam, 12 april 2015 – We hebben op deze site enthousiast afgeteld naar deze dag, de dag dat het seizoen 2015 zou beginnen, maar wat we vandaag toch hebben meegemaakt… Je had er bij moeten zijn.
De dag begon nog redelijk normaal met een ritje van meer dan 100 kilometer naar Enschede. Dat dit normaal is, is eigenlijk al niet normaal, maar toch. De zon scheen, we waren een half uurtje te vroeg en we hadden er zin in.
Na de bollen van Max (zo heet ie echt) begonnen we met de BP. En tijdens de BP vliegen de ballen wel vaker, maar meestal betekent dat dat er gedurende de wedstrijd geen pepernoot geraakt wordt. Niet vandaag, vandaag was alles anders. Nou ja, niet alles, De Souza stond weer ouderwets de slagzone te raken en liet maar weer eens zien hoe belangrijk een goede werper eigenlijk is voor een team, ons team.
De wedstrijd is dan ook onder te verdelen in twee helften, de eerste normale helft met De Souza op de heuvel en de tweede, iets minder normale helft, met de rest van het team op de heuvel (wel gewoon om de beurt). Hieronder het verslag waar gemakshalve begonnen is met de eerste helft.
In de tweede inning wisten de Bussumers het leer al aardig te raken. Zeven hits zorgden voor zes punten, en door de 11 slagmensen die op het scoreblok in die ene inning ingetekend moesten worden begon Papa Dammers ook al aardig te zweten. Hij wist de helft nog niet. Stand 0-6.
In de derde Enschedese slagbeurt besloot De Souza een zorgvuldig uitgedacht teken van de PC af te schudden waarop de PC besloot de slagman in te fluisteren dat er een meloen door het midden gegooid zou worden. Stand 1-6.
In de vierde inning ging er nog wat extra gas op bij de TTT’ers waardoor ze met vier hits konden terugkruipen in de wedstrijd. De stand werd 4-6.
In de zesde inning dacht Blade er verstandig aan te doen de voorsprong nog wat te vergroten. Zijn derde hit van de wedstrijd zeilde over het midveld hek en omdat Edgar in de slagbeurt daarvoor datzelfde hek al vol had geraakt en daardoor op twee stond werd de stand 4-8.
Goed, dat was dus de eerste, redelijk normale helft van de wedstrijd. Wat daarna gebeurde kan hier wel chronologisch opgeschreven worden, maar daar wordt niemand gelukkig van. De tweede helft van de wedstrijd daarom hieronder in wat schokkende feiten.
De tweede helft van de wedstrijd duurde maar 3 innings, maar toch werden hierin 29 van de in totaal 49 hits geslagen. De Reserve Reserves wisten nog 19 punten te maken en de Tukkers produceerde er nog 17.
Das Paul, De Kreis en Edgar kregen alle drie nog een dinger tegen waardoor Blade de enige opgooier werd die geen homerun tegen kreeg. Zelf sloeg hij er overigens wel nog eentje bij waardoor hij met 2 homeruns in deze openingswedstrijd er net zoveel heeft als het hele vorige seizoen.
Ook Woody produceerde twee homeruns waarmee hij er in deze ene wedstrijd net zoveel heeft geslagen als in de afgelopen 38 jaar, en zijn vier vorige levens hiervoor bij elkaar opgeteld. De PC produceerde de enige grandslam van de wedstrijd en dat was eigenlijk heel logisch.
Maar door het bizarre slaggeweld en dito scoreverloop in de laatste drie innings werd de man van de wedstrijd geen slagman, en natuurlijk ook geen werper, maar gewoon Remmie die door het vangen van een scherp geslagen bal in het rechtsveld na ruim vier uur een eind maakte aan de wedstrijd.
Klik hier voor de batting stats
Klik hier voor een kijkje op de scorekaart van Papa Dammers
Blade weet hier nog niet zeker of de nieuwe knuppels het doen