Eind van een tijdperk

Amsterdam, 17 april 2015 – Afgelopen woensdag hing het scorebord er nog zielig bij, er hing half een ladder tegenaan en aan de binnenkant van het veld stond een logge mechanische steiger. De bak aan de achterkant zat er al weer op, maar het zag er niet naar uit dat de eerste thuiswedstrijd van de Hoofdmacht gehaald zou worden.

De Mr. Cocker letters waren er afgehaald, maar toch nog duidelijk zichtbaar. Een zin die net zo goed letterlijk als figuurlijk opgevat kan worden. Niet zo gek ook na 30 jaar trouw sponsoren. 30 jaar!! Waar vind je dat nog? 30 jaar, dat is 4 generaties Cocker Spaniels! Misschien wel 5 als je ze teveel koffiebroodjes voert. Het zou me verbazen als 30 jaar geleden er ook maar één speler uit de Hoofdmacht al uit de luiers was toen Ron Jaarsma de (honkbal)handschoen oppakte en HCAW hielp de top van het Nederlandse honk- en softbal te bereiken.

Een scheiding na 30 jaar huwelijk is altijd pijnlijk, maar iedereen zal het ermee eens zijn dat zonder deze sponsor het niet mogelijk was geweest zo lang in de top van het Nederlandse honkbal mee te draaien. Bij deze ook bedankt namens de Reserve Reserves!

Mr. Cocker is sponsor af, maar het scorebord is er nog, en het heeft een fikse opknapbeurt gehad. Laat de eerste thuiswedstrijd maar komen! Hopelijk gevolgd door een nieuwe trouwe sponsor…

scorebord