Reserve Reserves komen langszij in Alu Series 2011

Amsterdam, 3 oktober 2011 – Met één verliespartij op zak moest het afgelopen zondag gebeuren voor de Reserve Reserves. Met de rug tegen de muur werd de tweede wedstrijd in de best-of-three afgewerkt tegen Storks uit Den Haag. Bij een reguliere competitiewedstrijd is de Honkbal Vallei doorgaans uitgestorven, maar dit weekend konden de Bussumers rekenen op een aangenaam sterk supporterslegioen. En die konden natuurlijk niet teleurgesteld worden. In een meer dan spannende wedstrijd werd het 5-4 in het voordeel van de gastheren.

Het leek er even op dat het ‘zo’n wedstrijd’ zou worden. In de eerste Haagsche slagbeurt werd een onfortuinlijke vier-wijd direct afgestraft met een triple, gevolgd door ‘n 6-naar-3 en daarmee de eerste twee punten. Aanvallend werd daar aan het begin van de wedstrijd weinig tegenover gesteld door de Bussumers. In de derde inning produceerde Hagenees en kwelgeest Van Elswijk een double waarmee hij het derde Haagsche punt over de thuisplaat bracht. Het Gooische Kampioenschap was even héél ver weg.

Pas in de vierde inning kon er wat teruggedaan worden. Super Seb wist in de tweeëntwintigste officiële wedstrijd van het seizoen zijn tweeëntwintigste keer vier wijd ‘te trekken’. Op zich al een bijzondere prestatie waarmee hij notoire ballen-bestudeerders als Gagarin ver achter zich laat. De vrije loop werd gevolgd door een vang-8 en een vang-9 waarmee het gevaar voor de Ooievaars geweken leek. Super Seb had echter de aandacht van de rechtsvelder getrokken door bij de fly-out een klein stukje verder dan verstandig was van het honk te gaan. Een geluk bij een ongeluk want de Stork in het rechtsveld kon de druk niet aan en kegelde de bal in de kluts bij het eerste honk waarna Super Seb door kon schuiven naar twee.

Super Seb kan na deze kluts van 1 naar 2 (foto Alfred Cop)

Een koele (of coole) hit van de PC bracht het eerste punt over de thuisplaat terwijl hij zelf op de (te late) aangooi naar thuis kon opschuiven naar twee. Een bal in de grond gevolgd door een coole (of koele) hit van Keet zorgde voor de 2-3. Het was weer een wedstrijd.



Coole hits zorgen voor de 3-1 en 3-2 (foto Alfred Cop)

Aanvallend hadden de Hagenaars op dat moment al niet veel meer in te brengen. De Souza moest hard werken en ondanks het hoge aantal keren vier wijd, voor zijn doen (twee), wist hij de nodige nullen aan zijn veld te geven. De Reserve Reserves roken bloed, en waren geenszins van plan de puntenproductie te staken.

In de vijfde Bussumse slagbeurt mocht de doodzieke Edgar het spits afbijten. Hij wist een double te produceren en daarmee in scoringspositie te komen. Batting-Title-Winnaar Jopie verzilverde deze premium positie met een droge klap en trok de stand daarmee gelijk, 3-3. Even leek het erop dat de Bussumers door gingen drukken, maar een paar ballen en een dubbelspel later bleek dat nog niet het geval.

Jopie slaat het gelijkmakende punt binnen (foto Alfred Cop)

Pas in de zevende inning konden de Reserve Reserves een voorsprong nemen. Erik C. nam, om te beginnen, voor het team een balletje op z’n lichaam, waarna Razende Remmie hem op het eerste honk mocht vervangen. Een doorgeschoten bal en een opofferingsstootslag van Edgar brachten Remmie naar het derde honk. Jopie deed vervolgens waar hij het hele seizoen al goed in is geweest. Hij sloeg de bal hard en ver. Helaas stond precies daar waar de bal terecht zou zijn gekomen een verdwaalde Hagenees (met z’n rug tegen het hek). Ondanks die kleine tegenvaller kon op deze opofferingsklap wel de 4-3 gescoord worden. Om die kersverse voorsprong nog even lekker in te wrijven besloot Gagarin na een groot aantal uitgestelde lanceringen z’n eerste ‘dinger’ van het seizoen te slaan. Beter laat dan nooit. De 5-3 bleek nog nodig te zijn.

Gagarin lanceert er eentje (foto Alfred Cop)

Met samengeknepen billen werd in de volgende slagbeurt maar nauwelijks voorkomen dat er gescoord werd. Een dramatisch uitgevoerde run-down waarbij verzuimd werd uit de inning te komen, had tot (voor de PC) traumatische proporties kunnen uitgroeien. Gelukkig wist De Souza het hoofd koel (of cool) te houden en met drie honken bezet en twee uit de Haagsche clean-up-hitter te verleiden tot een eenvoudige vang-7.

Op de run-down zal deze winter uitgebreid geoefend worden (foto Alfred Cop)

Het begon er naar uit te zien dat De Souza wederom een complete game winnend zou kunnen afsluiten. Maar in de negende inning besloten de gasten daar niet direct aan mee te werken. Een lead-off double bracht de spanning weer helemaal terug. Met wat kunst-en-vlieg-werk werden, wel ten koste van een punt, een 4-naar-3 en een 6-naar-3 afgedraaid. 5-4 en twee nullen dus. De volgende slagman wist met een honkslag het Haagsche leven nog een stukje te verlengen. Toen de slagman daarna op twee slag stond hield de tot honkloper gepromoveerde slagman het echter niet meer. Hij startte een ferme spurt richting het tweede honk, maar de PC weigerde daar aan mee te werken. Een wijdbal bij de thuisplaat werd razendsnel omgeturnd in een slagbal op het tweede honk. Precies op de plek dus waar de Haagsche Ooievaar kwam aanglijden. Stelen? NOT IN MY HOUSE!!! Einde wedstrijd.

NOT IN MY HOUSE (foto Alfred Cop)

De stand in de Aluminium Series 2011 komt hiermee op 1-1 waardoor er ook een derde wedstrijd gespeeld moet worden. De bond heeft bedacht dat het terrein van de neutrale Alphians in Alphen a/d Rijn hiervoor de aangewezen plek is. Als de weergoden half zo goed meewerken als dit weekend weten we op 9 oktober wie Kampioen van Nederland Wedstrijdsport 2011 is. De wedstrijd begint op 14.00u. Komt allen!

De KNBSB heeft deze keer niet gekozen voor een combiregeling, dit betekent dat er geen supporterstreinen of –bussen naar het Alphense veld rijden. Kijk daarom hier voor de routebeschrijving.

PS
De foto’s in dit stukkie zijn gemaakt door Alfred Cop. Deze, en 156 andere foto’s, zijn hier te bestellen.

Nog 1 te gaan!

Bussum, 2 oktober 2011 – De Reserve Reserves hebben vandaag de zinderende 2e wedstrijd van de Aluminium Series 2011 gewonnen van Storks. Eindstand 5-4.

Dit betekent dat er een derde en beslissende wedstrijd gespeeld moet worden. De bond heeft in al haar wijsheid besloten dat dit moet gebeuren in Alphen a/d Rijn. De datum is 9 oktober, tijdstip 14:00u.

Komt allen!

Het wedstrijdverslag van vandaag volgt…

Aluminium Series 2011 – wedstrijd 2

Amsterdam, 28 september 2011 – De nazomer is begonnen, het is tijd voor de enige echt ‘fall classic’ die Nederland rijk is. Aankomend weekend wordt de tweede wedstrijd gespeeld om het officiële kampioenschap in de Hoofdklasse Aluminium.

Afgelopen zondag werd de eerste wedstrijd nipt verloren. Dit weekend hebben de Reserve Reserves thuisvoordeel.

Komt dus allen a.s. zondag om 14.00u naar de Mr. Cocker Baseball Valley, of anders naar de honkbal vallei.

Kijk hier voor de routebeschrijving

 

Nog (steeds) 2 te gaan….

Hilversum, 25 september 2011. Na de spannende maar prachtige overwinning afgelopen d0nderdag op Pioneers waarmee het kampioenschap veilig werd gesteld moesten de Reservereserves deze zondag direct aantreden tegen de kampioen van de eerste klasse B. Met de kampioensroes nog in het hoofd was het wel een eind rijden, maar ondanks een zwaan op de A4 bij Schiphol (landingsbaan gemist?) kwam iedereen op tijd aan. Ondanks een fantastisch begin en prima spotstart van VGM liep de wedstrijd uiteindelijk uit op een deceptie en trokken de Reservereserves met 7-6 aan het kortste eind.

De Reservereserves namen in de eerste inning direct de leiding met goede fundamentals. Gagarin opende fundamenteel goed met een tweehonkslag, Jopie tikte ‘m fundamenteel netjes naar drie met een grondbal naar het tweedehonk en SuperSeb maakte het fundamenteel af met een verre vangbal door de linksvelder waarop Gagarin kon scoren 0-1.

Spotstarter VGM had de Storks goed onder controle. Een voor de VGM relatief hoog percentage slagballen (splitters, fastballs, sliders, groen-gele toverballen) betekende een absoluut strek optreden.

De derde inning was voor de Reservereserves zeer productief. Maar liefst 11 Reservereserves mochten aantreden in het slagperk en er werd uiteindelijk 5 keer gescoord, waarvan 3 maal met 2-uit. Als leadoff ging Ed de Kroket nog uit, daarna was het hek even van de dam. Remmie kwam met een afgedwongen fout 6 op het eerste honk. Gagarin en Jopie volgde met twee hits. SuperSeb sloeg wederom een zeer hoge bal, die werd gevangen, maar bracht daarbij Remmie over de thuisplaat. Met twee nullen zorgde onze Tuinman Jarino voor het verder voortduren van de inning met een scherpe single. Met een en twee bezet joeg de GKL de bal hoog in het midveldhek voor een dubbel. Dit keer was de bal ver genoeg om zelfs de tuinman vanaf het eerste honk te laten scoren (zonder schreeuwen en zonder sliding, het kan dus wel PC). Nog steeds hadden de Reservereserves zin in deze inning en Lou sloeg een single waarop de GKL hijgend en puffend kon scoren vanaf het tweede honk. Krijtje en Ed de Kroket kwamen door met singles waardoor de honken vol liepen. Remmie kon helaas niet meer profiteren en met een vang 8 werd de inning afgesloten.

Na deze inning kan worden gezegd dat de werper van Storks aan het wankelen was, rijp voor de sloop zou zijn en wellicht zelfs al op één of beide wenkbrauwen stond te gooien. Maar niets was minder waar. De rest van de wedstrijd konden de Reservereserves zeer weinig op deze beste man inbrengen. Een goede mix van fastballs, curveballs en changeups waren genoeg om de Reservereserves uit hun balans te brengen. Zelfs zo erg dat in de rest van de wedstrijden slechts 3-hits werden geslagen door de vrolijke vrienden uit Bussum.

Aan de kant van Storks was het helaas anders. Tot en met de 5de inning hadden ze weinig tot niets in te brengen op VGM. In de altijd lastige 6de inning begonnen de eerste scheurtjes in de Bussumse vesting zichtbaar te worden. Drie honkslagen waaronder een tweehonkslag en een wilde worp zorgde voor 3 punten voor de mannen uit Kijkduin. Met een 6-3 werd de inning afgesloten. Deze 6de inning betekende het einde van het uitstekende heuveloptreden van de VGM (5-2-4-1). Tuinman Jarino nam het van hem over.

In de zevende inning kantelde de wedstrijd definitief in het nadeel van de Bussummers. Een onfortuinlijke vangfout van de net in het veld gekomen, gejetlagde (Nieuw Nederlands) Ricky, leidde de inning in. Een opofferingsstootslag vond het midden van drie Reservereserves en werd daarmee een infield-hit. De daaropvolgende OSS werd wel verwerkt zoals het hoort maar daarmee kwamen de lopers wel op honk twee en drie met 1 uit. De GGL verordineerde een opzettelijk vier wijd om dubbelspel mogelijkheden te creëren. Helaas werd deze tactische zet door Storks omzeild met een goede honkslag en een opvolgende “Sacrifice Fly” waardoor de stand gelijk werd getrokken 6-6.

Zoals al eerder gezegd konden de Reservereserves al een paar innings lang aan slag geen potten breken. Of het nu lag aan het sterk werpen of aan het slecht slaan zullen we waarschijnlijk volgende week gaan zien. Laten we het nu maar houden op iets in het midden.

De achtste inning vervolmaakte Storks de comeback door een voorsprong te nemen. Met twee uit waren een dubbel en een single genoeg om 7-6 op het (niet werkende) scorebord te zetten. Deze voorsprong gaven de Storks niet meer weg in de negende inning. De Reservereserves konden nog wel tot een dreiging komen door een lead-off dubbel van Gagarin en een single van Tuinman Jarino. Maar door onfortuinlijk honklopen kwamen ze niet meer tot scoren. Uiteindelijk was het de GKL die met het eerste en derde honk bezet met een slappe 5 naar 3 de laatste nul van de wedstrijd bleek.

Een verloren pot waarbij de Reservereserves helaas te veel kansen hebben laten liggen om met de winst van het veld te stappen. Jammer of zoals mijn oude coach Wentink zou zeggen: “Even spugen op de grond en weer doorgaan”. Volgende week mogen de Reservereserves op het eigen veld proberen de stand gelijk te trekken in de “Best-of-Three”.

Uw nederige GKL

Ps dit keer weinig details gemist (wel willen missen). De zon scheen en ik had een foto van het scoreblok.