Hilversum, 23 september 2011. Donderdagavond 22 september 2011 moest het gaan gebeuren. Het kampioenschap moest worden binnen gehaald. Zoals al eerder aangegeven zouden wij dit jaar kampioen moeten worden tegen de “groten”. Afgelopen zaterdag mocht het nog niet lukken bij Mokum, zondag werd met vakkundig Catenaccio honkbal “kleintje” Zuidvogels verslagen en moest het allemaal gaan gebeuren tegen de Pionieren uit Hoofddorp (de nummer 3 uit de stand). Het geschiedde met 8-2, maar zo eenvoudig als de uitslag doet vermoeden was het allerminst.

Na de scherpe BP (Lou zo hard gooit die werper straks niet) bleek nogmaals dat Reservereserves beschikken over een topcoach. Een weergaloze op stats (hoe zo niet belangrijk?) gebaseerde opstelling was in de dug-out opgeplakt. Zowel Gagarin als de GKL waren tegelijk aanwezig wat voor de vreemde situatie zorgde dat laatstgenoemde als clean-up hitter werd neergezet. De nieuwe stat ratio RBI’s per PA bleek hiervoor doorslaggevend. Het was nu al een gekke wedstrijd. Zeker ook omdat ex-coachie coachie voor het eerst dit jaar in pak, honkbalpak, op het veld verscheen.

In de eerste inning werd meteen afstand genomen door de Reservereserves. Met alle honken bezet en nul uit mocht de GKL de punten binnen gaan slaan. Een rolletje naar de kortestop met een foutje erbij zorgde voor 2 punten waaraan later in de inning nog een punt kon worden toegevoegd. Helaas door wat slordigheden in het veld moest de verdediging van de Reservereserves in het gelijkmakende deel van de inning 2 punten toestaan en was het direct weer spannend.

Feitelijk kan meteen worden doorgestapt naar de 7de inning omdat er weinig in aanvallend opzicht te bespeuren was. De verdediging zat goed dicht onder leiding van Da Souza, die ook een paar “jams” prachtig uitkwam met goed getimede K’s. Ook de magistrale vangfout van de GKL (red: de bal was hééééél hoog, hééééél ver en er was hééééél weinig licht) kon Da Souza niet deren.

Toch nog even terug naar de 6de inning want daar werd feitelijk de wedstrijd beslist. In die inning werd de tot dan toe subliem spelende derde honkman van Pioneers Lars K. (a.k.a. El Plofo) gewisseld. Een onbegrijpelijke wissel want Plofo was verantwoordelijk voor de 2 RBI’s van Pioneers en een stuk of 10 nullen in het veld. Zijn vervanger bleek een stuk eenvoudiger om te passeren op het derde honk.

Dan toch naar de 7e inning. SuperSeb begon deze slagbeurt met de hoogste bal van de wedstrijd (op die bal van de vangfout van de GKL na natuurlijk). Iedereen dacht dat deze bal er uit zou gaan, echter plofte deze in het hek. SuperSeb dacht dat de bal gevangen was en liep nonchalant tussen 2 en 3 maar na wat subtiele aanwijzingen uit de dug-out (LOPEN KRENG!!) kon hij toch veilig het derde honk bereiken. GKL deed vervolgens wat we van gewend zijn echter een keer zonder daarbij zelf uit te gaan en sloeg SuperSeb binnen met een honkslag. Met een 4-2 stand op het scorebord werd de 8ste inning aangevangen.

De 8ste inning bleek een kraker. De Reservereserves kwamen niet tot scoren. Pioneers maakt het echter zeer spannend. Eerlijk gezegd heb ik geen idee meer hoe ze op de honken waren gekomen maar opeens waren alle honken bezet met slechts 1 uit. Met een 4-2 stand betekende een hit waarschijnlijk een gelijke stand. Alle Reservesreserves werden aan dek geroepen. Het was duidelijk dat iemand zou moeten opstaan om deze bedreiging te gaan bezweren. Wie anders dan Da Souza kon dit zijn. Met 2 fantastische strike-outs bezegelde hij het lot van deze inning en feitelijk daarmee de wedstrijd.

In de 9e inning konden de Reservereserves nog 4 maal scoren waardoor de uiteindelijke eindstand van 8-2 op het scorebord kwam. In de gelijkmakende 9 mocht Pioneers nog eenmaal op de honken komen maar verder liet Da Souza het niet komen. Met een symbolische 1 naar 3 werd de laatste nul van de wedstrijd gemaakt en kon rondom Da Souza het stapeltje worden gevormd: KAMPIOENEN!!

Na mooie woorden van de duidelijk geëmotioneerde voorzitter van HCAW was het tijd voor de champagne. Het kwaliteitsverschil kwam tot uiting doordat de flesjes verzorgd door ex-coachie coachie (plastic dop) werden gebruikt om de GGL te besproeien (hij blijkt toch nog te kunnen rennen!) terwijl de flesjes verzorgd door de voorzitter (echt kurk!) werden gebruikt voor het vullen van de fluutjes!

Mooie wedstrijd, mooi seizoen en een weergaloze Da Souza. Zondag aanstaande wachten de Ooievaars uit Kijkduin voor de best-of-three die zal beslissen wie zich algemeen kampioen breedtesport van Nederland mag noemen.

Uw nederige GKL

Disclaimer: mochten er wat details missen in dit verslag, komt dat omdat ik de helft van de wedstrijd niet heb kunnen zien vanuit het linksveld (mag het licht aan?!)

[Show slideshow]

1 2 3 ►

Amsterdam, 19 september 2011 РHet was een zwaar weekend voor de doorgaans goedlachse Reserve Reserves. Op zaterdag weigerden de Pirates zich bij een Bussums kampioenschap neer te leggen, en op zondag leek het er lang op dat ook Zuidvogels niet ging meewerken. In Amsterdam werd 10-5 verloren, in Huizen trokken de Reserve Reserves nog n̩t aan het langste eind: 4-5

De kans om direct op zaterdag het kapioenschap veilig te stellen werd niet gegrepen. De Piraten hadden na de eerste zeven innings een 10-5 voorsprong opgebouwd, en toen het in de achtste inning weer begon te regenen hadden ze niet een onbedwingbare neiging het veld af te dekken, te prikken of anderssinds droog te maken.

Eerlijkheid gebied wel te zeggen dat tot aan die achtste inning de Bussumers ook niet echt aanspraak konden maken op de overwinning. Aanvallend zag het er redelijk uit, maar de 11 honkslagen kwamen té verdeeld om echte schade te kunnen doen. De Mokummers hadden slechts één honkslag meer, maar daarvan waren er wel zes voor extra-bases.

De foutjes die in het Bussumse veld gemaakt werden hielpen De Souza vervolgens ook niet schadevrij uit de moeilijke innings te komen. Omdat de rest van de pitcherstaf bewaard werd voor Zuidvogels moest de Braziliaan de hele gifbeker leegdrinken. Zonder morren overigens, en dat siert hem!

Vijf van de negen Bussumse slagmensen hadden nog wel de illusie dat ze er wat van konden maken. Jopie ging weer ‘gewoon’ drie uit vijf. Seb hield naast z’n gebruikelijke vierwijd twee uit drie over. Jariño en VGM timmerde twee uit vier. Ed de Kroket ging twee uit drie en was met zijn eerste slagbeurt verantwoordelijk voor de meest bijzondere klap van het weekend. De dinger leverde uiteindelijk één punt op, en kostte in de volgende Amsterdamse slagbeurt vervolgens twee punten, maar daar zie je in de statistieken niets meer van.

Regen betekende een vroegtijdig einde aan de wedstrijd. Maar niet getreurd: Nog 2 te gaan.

Zuidvogels – We moeten winnen, geen druk
Met een flinke day-after-kater mochten de Bussumers op zondag direct weer aan de bak. En ook zondag leek het er op dat het weer de grote spelbreker zou worden. Het moment van plensen bleek echter doorslaggevend te zijn. In Amsterdam was de wedstrijd namelijk al voorbij de vijfde inning, en dus geldig, en dus niet prikken, toen de hemel zich opende, in Huizen waren er pas een paar innings gespeeld.

In die paar (=twee) innings had Gastspeler Joey één fastball teveel gegooid (of één curveball te weinig). Resultaat van die bewuste bal was een bommetje over het hek van het rechtsveld die twee punten opleverde. De PC en Gastspeler Joey hadden vervolgens uitgebreid de tijd om te praten over wat de stand had kunnen zijn als er een andere pitch gevraagd en gegooid was. Het begon namelijk weer te regenen.

Het gevolg was allerlei werkende mannen in rode pakjes. Een klein legertje prikkers en droogrollers nam het veld over en begon met de kraan open het veld te dweilen. En in tegenstelling tot wat het spreekwoord doet vermoeden: met succes! Na een klein uurtje werken, terwijl de Bussumers schuilden, konden de Huizers met een kleine voorsprong weer de wei in.

De Zuidvogels, vechtend voor behoud in de Eerste Klasse, wisten de 3-1 voorsprong helemaal tot de achtste inning te brengen. De Bussumse slagploeg kwam er op de beslissende momenten elke keer net niet doorheen, en liet tot dat moment tien honklopers achter op de honken. Ook Zuidvogels had op relief-werper Jariño niet veel meer in te brengen. In 7 innings kwam de Braziliaanse Tuinman uit op 7-0-5-0. Respect!

In de achtste inning begon de sterk gooiende Zuidvogel Jeffrey Kreisel iets minder scherp te worden, en de sluwe Bussumers wisten daar uiteindelijk van te profiteren. Gastspeler Joey dwong een fout af door de bal het veld in te slaan, en de PC volgde met een gapper die goed was voor twee honken. GKL deed wat we van hem gewend zijn, hij ging uit, maar sloeg met twee en drie bezet wel de 3-2 binnen. Remmie de Vakantieman zat er na drie opwarmbeurtjes ook weer lekker in en timmerde het gelijkmakende punt over de thuisplaat.

De beer was los! In de negende inning opende Super Seb met een lead-off dinger die de eerste voorsprong van het weekend betekende. Jariño bereikte het eerste honk na een foutje-4. Joey, die net als de beer, ook los was gekomen dajakkerde de bal ook hard het buitenveld in, zover dat zelfs De Tuinman de thuisplaat zou moeten halen, helaas hadden de innings op de heuvel de nodige energie geëist, en was sliden zo goed als onmogelijk geworden. Daarbij kwam dat hij “alleen maar zwart” zag en de op z’n knieën “SLIDEN!!!!!!” signalende PC helemaal nooit gezien heeft. Uit op thuis dus, en Joey op twee. Na paar krachttermen herpakte de PC zich en sloeg toen zelf het vijfde punt binnen. Het was de genade klap voor Zuidvogels en sterwerper Kreisel, die na de 193 ballen die hij uiteindelijk gegooid heeft, waarschijnlijk een eigen kamertje heeft gekregen in Gooi-Noord.

In de gelijkmakende slagbeurt liet VGM nog even zien waarom de GGL ‘m in het rechtsveld had geposteerd. Twee knappe vangballen zorgde voor twee nullen. De homerun van Gerard Segaar zorgde nog wel voor de 4-5, maar met een showboaterige vang-6 kon de wedstrijd met een positieve score voor de Bussumers worden beëindigd.

De zondag werd afgesloten in een stralend zonnetje met een goed verzorgde BBQ. Bij deze danken we dan ook de Huizenaren voor de gastvrijheid en lekkere eten!

De laatste wedstrijd van de reguliere competitie wordt a.s. donderdag gespeeld, bij winst zijn de Reserve Reserves kampioen en wordt er op 25 septrember tegen Storks in Den Haag gespeeld. Bij verlies zijn er allerlei andere scenario’s denkbaar, maar de PC houdt het op: Nog 1 te gaan!