Amsterdam, 19 april 2010 – Wat begon als een mooie zonnige honkbalzondag ontaarde in de lelijkste ontmoeting van de afgelopen seizoenen. In Eindhoven werden de Reserves van PSV met 14-10 verslagen door de Reserve Reserves uit Bussum.
Om nog steeds onduidelijke reden hadden de Bussumers twee uur extra de tijd gekregen om het veld van de Eindhovenaren te vinden. Toegegeven, de A2 is een puinhoop, en niet alleen het stukje Noord-Holland, maar ondanks op hol geslagen TomToms (verder speelde Tom geen rol van betekenis dit weekend) was het veld nog redelijk eenvoudig te vinden. De trip richting Eindhoven werd tragisch genoeg het hoogtepunt van de dag.
In de eerste inning leek er nog geen vuiltje aan de lucht. De zon scheen, de overlast van vliegveld Eindhoven was minimaal, het veld was foutloos en Frank liet in de eerste slagbeurt meteen zien dat de werper van PSV prima te raken was. In de eerste helft van de tweede inning begon de ellende. Maarliefst zes keer vier wijd en een Grand Slam van kosmonaut Gagarin brachten een 6-0 stand op het scorebord. De PC hobbelde nog enthousiast over de honken iets mompelend over ‘peanut-niveau’, helaas krijg hij in het verdere verloop van de wedstrijd meer gelijk dan hij op dat moment kon vermoeden. In de gelijkmakende slagbeurt van de derde inning ging het echt fout, een aantal vangblunders in het veld van de Bussumers hielpen de slagploeg van PSV in het zadel waardoor de stand alweer snel 6-5 werd.
In de eerste helft van de vierde inning werd er door de HCAW’ers nog wel een puntje bij gesprokkeld, maar de PSV’ers hadden de smaak te pakken en scoorden met behulp van een paar ferme tikken en een wederom niet al te scherp uitziend veld nog eens vier punten waardoor het onmogelijke toch mogelijk werd: PSV stond voor!
De volgende innings zorgen verrassend genoeg niet voor een nieuwe voorsprong voor de Bussummers, en toen in de achtste inning dé kans op een paar puntjes door slecht honklopen niet werd gepakt, werd het toch nog even penibel. In de tweede helft van de achtste inning konden de PSV’ers vervolgens wel een extra mannetje over thuisplaat brengen, wederom met enige hulp van het Bussumse veld.
Met twee punten achter en acht innings vol ellende en misère achter de kiezen richtte de Reserve Reserves hun rug en begonnen de laatste inning zoals we van ze mogen verwachten. Na de twee hits werd vervolgens de lat nóg een stukje hoger gelegd door de PC. De ‘opofferingsstootslag’ leidde tot de eerste nul… op het derde honk. Positief benaderd zou je kunnen zeggen dat het een vooruitgang is ten opzichte van de vorige keer dat hij een stootslag moest neerleggen. Toen wist hij immers een pitch-out uit de handschoen van de catcher te houden waardoor hij door onreglementair slaan direct weer in de dug-out mocht plaatsnemen.
Keet zorgde met z’n eerste hit van het jaar vervolgens alsnog voor drie gevulde honken. En toen gebeurde het: het door menigeen gevreesde moment was aangebroken, in de tweede wedstrijd van het seizoen was de GGL al genoodzaakt zelf het slagperk te betreden. Wat er daarna gebeurde is historie, een vangfoutje gevolgd door zeer scherp honklopen (en daar wil de PC het graag bij houden) zorgden voor de gelijkmakende punten. Een paar keer vier wijd en dajakkers van Joost C. en weer Gagarin zorgden dat de rally in totaal 6 punten opleverde. Gedesillusioneerd werden de laatste drie Eindhovenaren door de verdienstelijk voor Papibon relievende De Souza aan de kant gezet.
Conclusie voor de dag is dat de twee punten naar Bussum zijn gegaan, en we met z’n allen blij zijn dat de eerste slagman in de ’tweede zes’ werd uitgevangen door De Souza. Deze mogelijk hardst geslagen bal van de middag had potentie voor aanzienlijke schade en een minder fraaie afloop van de toch al bijzonder lelijke middag.
