Groningen, zondag 28 juni 2009 – Caribe uit. Altijd lastig. Sterker nog: té lastig. Het werd 16-15.

Laten we er niet te veel woorden aan vuil maken. Het was heet. Snikheet. Tijdens de lange rit naar het hoge noorden werden de kamelen van Imca begroet, alvorens de Reserve Reserves het veld van de Groningers betraden. Paparin had nog de moeite genomen de HCAW’ers te voorzien van pannenkoeken, maar het mocht niet baten…

De mannen van Caribe waren iets beter voorbereid op de brandende zon dan de overwegend (zeer) blanke Bussummers. En dat bleek. De slagploeg van Caribe was feller, sneller en sterker dan de aanvallers uit ’t Gooi. Maar belangrijker nog, de Groningers waren sterker dan de werpers van de Reserve Reserves. Geen van de drie pitchers die dit seizoen zo vaak al domineerden, bleek opgewassen tegen het agressieve spel van de thuisploeg. Het resultaat? Hits. Hits, hits, hits.

HCAW kwam voor, Caribe kwam terug. HCAW kwam achter, maar maakte gelijk. Caribe kwam achter, maar won. 16-15 dus. De pizza’s waren prima, maar smaakten slecht. De wedstrijd bleef nog lang door de hoofden van de werpers spoken. Het is zomerstop gelukkig. Goddank.

HCAW hervindt vorm in latent omkoopschandaal

Huizen, woensdag 24 juni 2009 – HCAW2 lijkt de vorm te hebben hervonden. Met een beetje hulp van de tegenpartij en een groot aandeel van de prima presterende pitching staff, versloegen de Reserve Reserves de rivaal uit Huizen voor de derde maal dit seizoen: 1 – 4.

Aan de vooravond van de terugkeer van ‘de Peanut’ moest op een warme woensdagavond worden afgerekend met de nabijgelegen concurrent uit Huizen. Na twee overwinningen op de streekgenoot eerder dit seizoen, was een derde zege allerminst vanzelfsprekend, aangezien de Reserve Reserves kampten met een bescheiden vormcrisis. Gelukkig kan (een matige) vorm omslaan als een blad, iets dat de Bussummers zichzelf ook maar hadden wijsgemaakt.

Sweetboy
Rechtstreeks van zijn bureautje bij een der grootste mediabureaus ter wereld, was het Papi Bronner die de heuvel betrad namens de bezoekers van HCAW2. Menigeen vraagt zich wellicht af wie z’n kind nou Papi noemt, maar eenieder die de lange adonis deze avond aan het werk zag, weet wel beter. Navraag bij onze Antilliaanse vrienden wees al uit dat Papi de Latijns-Amerikaanse geuzenterm is voor de welbekende ‘Sweetboy’. En wat is een Sweetboy? Welnu, een Papi…

Toch echt .700
Ondanks de magere voorbereiding waren de daden van de Papi groots. De fastball was stevig, de curba’s venijnig en de oplettende toeschouwer ontwaarde soms zelfs een side-arm. Het moge dan ook geen verrassing zijn dat de werper de sterke slagploeg van Be Wild! Zuidvogels overtuigend onder bedwang hield. Ook oud-HCAW’er Makkinje – die naar eigen zeggen toch echt .700 slaat – noteerde geen enkele honkslag. Slechts een enkele Zuidvogel bereikte de honken, en mocht Huizen nog enige ambitie koesteren, dan werd deze prompt de kop in gedrukt door het sterke veldspel van de semi-Kroatische catcher Andrlik, Eric Calis op het derde, of vliegtuigbouwer Fokker op het eerste honk.

Bribe?
Om een wedstrijd te winnen geldt echter ook in de Tweede Klasse dat er ook gescoord moet worden. In tegenstelling tot de afgelopen weken – waarin de Reserve Reserves de slaggemiddelden fors zagen kelderen – vielen er nu aardig wat honkslagen te noteren. Een beetje hulp daarbij kreeg HCAW van de derde honkman van de thuisploeg, die in drie innings liefst vier ongelukkige momenten kende, waardoor de nummer drie van de ranglijst (de Reserve Reserves) uitliep naar een tamelijk comfortabele voorsprong. Maar ook zonder het latente omkoopschandaal werd het verschil gemaakt, want waar slechts een enkele slagman geen honkslag sloeg, noteerden de anderen er minimaal twee. Zo ook bijvoorbeeld Ed de Kroket en Remco Tolenaar, die mooie dajakkers produceerden.