Zondag 30 april was het weer zover. Tijd voor de het jaarlijkse bezoek aan de MacD. in Joure. Joure ? Ja, Joure. Minimaal één keer per jaar vertrekken de Bussumse reserves naar het verre Groningen voor een wedstrijd tegen de Caribe Indianen. Goed voor de kilometer(declaraties). Op de heenweg koffie met donuts (staan altijd voor ons klaar) en op de terugweg een MacTasty. Zo tasty zijn die trouwens niet. Het jaarlijkse bezoek aan Groningen levert traditiegetrouw ook een aantal afzeggingen op. Dat zijn de momenten dat een coach blij is dat hij een selectie van vijftien man heeft. Hij wordt dan ook niet zenuwachtig van smoezen als: ik ben skieën in Frankrijk, ik moet een vloertje leggen in de kamer van mijn dochter, ik ben niet zo lekker, ik ben ziek, ik heb een keelontsteking. 10 man is toch genoeg. Geen wissels, ideaal. Op zo’n twintig kilometer voor Groningen konden we het groot licht ontsteken, zo donker werd het. Het zou toch niet waar zijn, 180 kilometer heen en weer voor niets ??? Kan je beter gaan skieën. Gelukkig was het niet voor niets, maar de regen maakte een normale BP wel onmogelijk. Dat is heel vervelend, not. Nu hadden we alle tijd voor de pannenkoeken van Jeroen “Johan” Hubert. Hij had de hele zaterdag staan bakken en hij bleef steken bij 30 stuks. Voor de snelle rekenaars: dit betekende vandaag dus drie in plaats van twee pannenkoeken de man. Eenmaal op het veld hadden een aantal van ons het idee dat we op het verkeerde veld waren beland. Niks geen potige knapen uit de Groningse klei, wel Antilliaanse, Arubaanse en zelfs Cubaanse samba honkballers. Kortom je kreeg toch een beetje het gevoel dat je was beland in een wedstrijd in de HHW. Alleen de steelband ontbrak er nog aan. De aanval was goed op dreef, de werpers van de Antilliaanse, Arubaanse dan wel Cubaanse Groningers minder. 12 keer vier wijd, 12 honkslagen waaronder een homerun van Yuri “Gagarin” de Smet, een grand salami van Roy “Saibaba” Berrevoets en twee homeruns van Danny “logistiek gezien is dat heel handig” Wout leverde de Gooise sluggers 17 punten op. Hierbij moet wel worden opgemerkt dat het veld van Caribe niet veel groter is dan de achtertuin van Ronaldinho de Jong (voor de vrouwelijke lezers: onze cosmo woont in een appartement aan de Korte Heul in Bussum). Het is dus eigenlijk best wel knap om geen homerun te slaan.
Jeroen liet, naast zijn pannenkoekentalent, ook nog zijn sociale kant zien door glimlachend een Groningse grand salami te incasseren (of was het nu een Antilliaanse, Arubaanse of Cubaanse ?)
De twee homeruns en zijn fantastische nieuwe fieldtechniek (neem de bal op je tok zodat iedereen het op en om het veld kan horen, pak hem op, kegel de loper van het eerste honk en loop weg alsof je dit altijd zo doet) leverde Danny “De Beer” op.