Amsterdam, 3 augustus 2010 – De wedstrijd waarin de hoofdmacht van HCAW revanche had kunnen nemen op de toch wat beschamende nederlaag van vorige week, werd niet wat de heren van Skipper Jaarsma ervan verwacht hadden. De 7-6 nederlaag zorgt ervoor dat het Clubkampioenschap 2010 definitief in handen is gekomen van de Reserve Reserves.
De verwachtingen van vooral de Reserve Reserves waren hoog gespannen. Een tot de tanden gewapende Hoofdklasse Aluminium Selectie zou vandaag ‘ns duidelijk maken hoe de vork in de steel zat. Het zou ze toch niet gebeuren dat er twee keer verloren werd van het gezellige oude mannenteam?
In de eerste inning kwam Heren 1 met wat Venezolaans geweld goed uit de startblokken. Seb die na een sterk optreden vorige week weer bij de hoofdmacht in de selectie was opgenomen completeerde het sterke begin met een aantal striemende hits. De vroege 0-2 achterstand werd door de Reserve Reserves echter snel weer omgebogen in een 4-2 voorsprong.
Het mag wel opvallend genoemd worden dat de hoofdklasse werpers geen vat kregen op de slagploeg uit de Eerste Klasse A. Zonder al teveel moeite werd er door een aantal honkslagen efficiënt gescoord. Jopie lijkt aan slag weer helemaal terug van weggeweest. Hij overweegt zelfs een knuppel het veld in te nemen om bij ballen die hij diep op z’n backhand pakt, hard richting eerste honk te kunnen slaan, om op die manier die afstand maar niet meer te hoeven gooien. Zijn broer daarentegen lijkt wat van z’n scherpte kwijt geraakt te zijn. Aan slag was het niet veel, en in het veld moesten zijn medespelers alle zeilen bij zetten om de schade zo minimaal mogelijk te houden. Met wat kunst en vliegwerk lukte dat uiteindelijk ook.
Net als vorige week werd Jurjan Koenen achter de plaat geposteerd. Deze keer kon hij zich concerteren op slechts één taak: ballen vangen. Hij had gezelschap van Frank Koene die de rol van ‘Blue’ vervulde. Na de wedstrijd kon hij melden dat er over de hele wedstrijd maar twee ballen waren geweest waar hij over getwijfeld had. Hieruit blijkt maar weer hoe belangrijk het voor een scheidsrechter is dat hij vol zelfvertrouwen achter de plaat staat, en dat zelfkennis een overgewaardeerde kwaliteit is. Zijn collega in het veld bekende na de wedstrijd dat er maar twee calls waren geweest waar hij niet over getwijfeld had.
Omdat na een paar innings het geluid van het gekraak uit de gewrichten van Koenen de calls van Koene overstemde moest Remco T. de catchersrol overnemen. Gelukkig gaat het slaan weer goed bij Remco.
Je kan een hoop zeggen over de prestatie van HH1, maar inventiviteit kan je ze niet ontzeggen. Na de bananenroute die elke jeugdspeler geleerd wordt, de druivenroute die Ed de Kroket legendarisch heeft gemaakt, werd er nu voor het eerst op de Nederlandse velden een heuze frambozenroute gelopen. En niet één keer, zowaar twee keer in één wedstrijd mochten we dit aanschouwen. Gelegenheids rechtsvelder en voormalig werpkanon Frans G. had een mooi exemplaar, zijn collega in het linksveld probeerde dat nog te overtreffen. In beide gevallen was de uitvoering uitmuntend en was vanaf het moment dat de ballen geraakt werden volstrekt duidelijk dat deze van z’n lang zal z’n leven niet in de handschoen terecht zouden komen. Chapeau!
Ook de Reserve Reserves waren verdedigend wat wisselvallig. De twee dubbelspelen met de PC in de hoofdrol werden ontsierd door grabbelballen in het buitenveld die door scherp honklopen van Heren 1 werden omgezet in extra honken.
Op de heuvel startte Maarten sterk en ook de HH1 Gastspeler had z’n maatjes er redelijk onder. Voor De Souza gold het zelfde, tot aan de laatste inning waarin de knuppels ferm gehanteerd werden door de heren Hoofdklasse Hout.
Toen het gravelstof was nedergedaald leek het er even op dat de Hoofdmacht evenveel punten had gescoord als de Reserve Reserves. In de veronderstelling dat het 6-6 gebleven was werd zelfs een eind aan de wedstrijd gemaakt. Bij nader onderzoek van de scorekaart echter, en het bevragen van de in kleine getale opgekomen toeschouwers, bleek dat er door HH2 al 7 keer was gescoord waardoor de winst alsnog naar de Reserve Reserves ging.
Voor de hoofdmacht wacht zaterdag Pioniers en de Reserve Reserves gaan zondag op wereldreis naar Hazenkamp. Op basis van het resultaat van deze wedstrijden wordt bepaald hoe de selecties er uit zullen zien voor over twee weken. De spelers uit de Hoofdklasse Aluminium zijn er in ieder geval klaar voor! (de play downs)