Amsterdam, 19 april 2011 – Na drie competitienederlagen op rij hebben de Reserve Reserves de weg naar boven weer gevonden. Gelukkig was dit de eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen en zijn de genoemde verliespunten vorig seizoen al genomen.

Omdat de heren ook in seizoen 2010 een sterk begin kenden, en dat niet al te best afliep, is er van overmoed geen sprake. Dat de indrukwekkende reeks van 20 ongeslagen wedstrijden op 10 april 2011 is gestart, dat zal je nu nog niet vaak hardop gezegd horen worden. Maar dat  de reeks indrukwekkend wordt, dat staat als een paal boven water!

Vroeger was TIW Survivors ‘uit’ voor een groot aantal Reserve Reserves de enige thuiswedstrijd van het seizoen, maar nu ook Papibon en de Peanut hun handschoenen definitief aan de spreekwoordelijke Pijp van Maarten hebben gehangen is de PC de enige overgebleven echte Amsterdammer. Met een jaar meer ervaring dan vorig seizoen, en met een gedeeltelijk verjongde selectie werd de reis dus vanuit de Bussumse Vallei naar de hoofdstad ingezet.

Bij aankomst bleek dat er al optimaal gebruik werd gemaakt van de met zonovergoten velden. De teams die het hoofdveld bevolkte maakte ook niet echt de indruk dat ze van plan waren daar op korte termijn afscheid van te nemen. De scheidsrechter van dienst keek er naar en zag dat het goed was. Een lekkere dag in de zon zouden ook de Reserve Reserves en de hoofdmacht uit Diemen deze heer niet afnemen! Na een kleine vijf uur moest hij bij gebrek aan een gelijke stand toch afvlaggen voor de laatste inning.

Onvoorbereid, maar goed uitgerust en gevoed konden de teams toch maar een half uurtje later dan door de KNBSB bevolen aanvangen met de wedstrijd. En het begin was meteen veelbelovend, al in de eerste slagbeurt mikte Seb de bal tegen het hek waardoor ‘Ouwe leuner Gagarin’ het eerste punt op het niet werkende scorebord kon brengen. Voormalig Gastspeler Maarten (VGM) ging daarna direct door met waar hij de oefenstage mee begonnen was: met het slaan van pop-flies, met dit verschil dat de pop- fly deze keer goed was voor een punt, en dus als opofferingsslag én ribbie in de boeken komt. Geschrokken van het onverwachte succes kreeg hij z’n volgende slagbeurt turend drieslag, met nog een rommelhitje en een echte klap kan hij desondanks terugzien op een geslaagde seizoensstart.

Ook Jopie had een goeie dag want met drie uit vier sloeg hij meer hits dan dat we normaal van de broertjes Calis opgeteld in een wedstrijd te zien krijgen. Voormalig GKL en Jariño sloegen ieder twee hits. De vierde slagbeurt van Jariño leverde daarna nog een opmerkelijk moment op. Zonder nullen en met VGM op het eerste honk produceerde hij een boogbal die met twee honken bezet een ‘infield fly’ genoemd zou worden. Toen deze bal uit de handschoen van de kortestop toch het gras van het infield wist te bereiken callde de veld-ump direct ‘intentional dropping’. Een briljante play als ie lukt, als ie niet afgecalled wordt, en als ie expres is, want het mag geen geheim zijn dat je als verdedigende partij beter Jariño als honkloper kan hebben dan een dronken zeeleeuw met krukken. Het feest ging niet door, Jariño werd dus ‘gewoon’ uitgecalled, en VGM bewees vervolgens dat je helemaal niet langzaam hoeft te zijn om tóch van het honk gepikt te worden. Twee nullen dus, waarna de GKL er natuurlijk weer voor zorgde dat de slagman na hem lead-off kon zijn in de volgende inning.

In de achtste inning was het verschil al gemaakt, maar toch zat er nog wat druk op deze slagbeurt. Een sombrero is altijd goed voor de moraal, en de eerste kans hierop kwam ook al meteen in deze eerste wedstrijd. Lautje zorgde echter met z’n hit en ribbie voor het achtste punt voor HCAW, en twee teleurgestelde dug-outs.

Hubie heeft al vroeg in het seizoen de vorm gevonden. Een paar bloopshithits en een foutje zorgde in de eerste inning nog voor twee tegenpunten, het derde punt dat in de achtste inning nog over plaat kwam kon niet meer deren. Met 6-0-6-2 lijkt er voor de rest van het seizoen geen vuiltje aan de lucht. Kortom: ‘one down, nineteen to go’.

PS De wedstrijd werd mede mogelijk gemaakt door de voortreffelijke bollen van Keet!

Amsterdam, 10 april 2011 – Omdat de grootste tegenstanders van de Reserve Reserves doorgaans de Reserve Reserves zelf zijn, is het soms goed een keer objectief met de neus op de feiten gedrukt te worden:

De ‘bom’ van Seb vorige week blijkt na bestudering van de beelden én het vergelijkingsmateriaal slechts een ‘rotje’. Het klapje had in Bussum niet eens over de hal heen gekomen!

Daarbij moet ook niet vergeten worden dat er vorige week weer een sterk staaltje ‘Gissen op Van Wissen’ gespeeld werd. Uit onderstaande scorekaart blijkt dat de Reserve Reserves het gokken nog niet vervolmaakt hebben. Goed om hier ook te melden dat Heer Van Wissen op zondag nog wist te melden dat zijn optreden van zaterdag tegen de RR’s tevens zijn eerste balcontact van het seizoen was.

Veel succes vanmiddag, en de rest van de competitie!