Amsterdam, 14 april 2013 – Een dagje later dan gepland, maar daardoor wel in aangenamer weer, speelden de Reserve Reserves hun eerste thuiswedstrijd van het seizoen. Hoofddorp 3 was te gast en had zich voor de gelegenheid bijzonder fraai in een nieuw pak gestoken. Het mocht de Hoofddorpers niet baten, want ze ging met 5-3 onderuit tegen de iets minder goed geklede Bussumers.
Na het debacle van de openingswedstrijd van de Hoofdklasse Hout selectie op donderdag (stop vergeten door de onderhoudsmonteur) was het zaterdagavond ook even spannend of de lichtinstallatie het zou doen, en houden. Het duurde nadat de knoppen waren ingedrukt nog een paar innings, spannende minuten, maar uiteindelijk gingen zo goed als alle lichten netjes aan en kon er gewoon doorgespeeld worden.
De GGL moest als eerste aan de bak, want ondanks de uitgedunde selectie waren er 12 Reserve Reserves komen opdagen die allemaal ‘de buitenballen’ liever wilde vermijden. Een luxe die we dit seizoen waarschijnlijk niet vaak meer zullen zien. Je zou haast zeggen dat het een gemiste kans is voor de teamfoto.
Dat De Souza als eerste de heuvel moest bestijgen was niet de moeilijkste keuze voor de GGL. De Souza had ook geen onoverkomelijke bezwaren dus zo gezegd, zo gedaan. Hij peurde er in 8 snelle innings ook meteen z’n eerste win van het seizoen uit. Maar echt makkelijk was het niet.
In de gelijkmakend tweede inning opende de Bussumers het puntenbal. Rikkie deed Jopie voor hoe je een buitenkantbal het rechtsveld in moest slaan. Jopie lette goed op, en de broertjes Kalies bezette het eerste en tweede honk. Ed de Kroket mistte een teken, of, de GGL vergat het teken te geven, maar het resultaat was een prima uitgevoerde opofferingsstootslag. Remmie offerde zich daarna ook op door een bal ver het buitenveld in te slaan. Rikkie stond op het derdehonk dus de bal moet ergens op de warning-track geweest zijn.
In de eerste helft van de derde inning pakte Hoofddorp er nog een puntje bij door Ed de Kroket een koekje van eigen deeg te serveren. Normaliter heeft Ed, laten we zeggen ‘een eigen manier’, van de bal benaderen, maar vandaag benaderde de bal Ed de Kroket op een eigen(aardige) manier. Wat deze Kroket-route veroorzaakte is niet duidelijk, het biljartlaken in het rechtsveld kan het niet geweest zijn. Vast staat wel dat het een punt kostte in de derde inning, en even later in de vierde inning nog een.
Met twee punten achter moest er wat gebeuren, dus Jopie opende met een hit door het midden. De Kroket had zich niet uit het veld laten slaan (letterlijk) en leunde een slagbeurtje vier wijd. Remmie kwam daarna door met een striemende hit waardoor Jopie de anschlusstreffer kon maken en Ed het derde honk bereiken. Edgar sneuvelde vervolgens in een dubbelspel, maar wist daarmee nog wel het gelijkmakende punt over de thuisplaat te brengen.
De drie slagbeurten daarna bleven de Bussumse knuppels wat lusteloos en stil. Hoofddorp wist ook niet meer te scoren, maar dat lag ook aan de verdedigende kwaliteiten van de thuisploeg. In de zesde inning leek het even mis te gaan toen met twee man uit, en het eerste honk bezet de Hoofddorperiaanse catcher de bal vol op z’n stok nam. De bal ging naar het rechtsveld, maar omdat de GGL Ed de Kroket naar het linksveld had verbannen volgde de bal een ‘normale’ route. VGM wist de bal weer snel naar Jopie te krijgen die op zijn beurt met z’n mini-gun en een stuiter de honkloper van thuis af wist te gooien. Nog steeds 3-3 dus.
Ook in de achtste inning wist Jopie weer een hoofdrol voor zich op te eisen. Met een schitterende over de schouder dwarrel vangbal wist hij de tweede nul te maken. Aan slag ging het in de gelijkmakende niet veel minder, want nadat Rikkie met een honkslag op het eerste honk was gekomen, Jopie tikte ‘m naar drie. Een doorgeschoten bal later stond Jopie zelf ook in scoringspositie.
Met twee man uit mocht de PC het nog een keer proberen. Hij was tot dat moment nog hitloos, net als vorige week, en dat zat ‘m niet lekker. En omdat hij nou eenmaal niet de man van ‘laat een balletje lopen’ is, sloeg hij direct z’n slag op de eerste pitch. De bal vloog over de linksvelder het hek in en de hele familie Kalies kon scoren. Stand 5-3.
In de laatste inning gooide Jariño de boel op slot waardoor de win van Hubie werd veiliggesteld, en hij voor zichzelf een save kon noteren. De conclusie van dit weekend is dus dat je op kunstgras gewoon kan winnen, tenminste, als je met aluminium slaat.
De foto’s hieronder zijn gemaakt door de GKL, die toch niet weg kan blijven. Gezellig?!?
