Reserve Reserves herpakken zich

Amsterdam, 16 juni 2013 – Na de zure nederlaag van afgelopen woensdag was het even afwachten hoe de Reserve Reserves aan de start zouden verschijnen. De GGL moest het in ieder geval doen zonder versterking uit de naburige teams, zonder Jariño en Remmie die leukere dingen aan het doen waren, en ook zonder Jopie die met een gebroken vinger als grootste verliezer uit de wedstrijd tegen Olympia kwam. Geen probleem, het werd bij en tegen Hoofddorp 5-6.

Hoofddorp uit is voor de Bussumers altijd een leuke wedstrijd. De afgelopen jaren bleek deze ontmoeting vaak cruciaal in de race naar het kampioenschap, maar ook zonder de druk van stand in de competitie werd het vandaag een leuke wedstrijd. De pre-game werd zoals altijd door de Pioniers gewonnen, van de 42 spelers was weliswaar maar de helft komen opdagen, maar dat waren nog steeds twee keer meer spelers dan de Bussumers bij elkaar hadden kunnen krijgen.

In de tweede inning wisten de Reserve Reserves het eerste punt over de plaat te krijgen. VGM sloeg de eerste hit van de wedstrijd, maar strandde op weg naar een double. Rikkie volgde met vier wijd, probeerde niet direct door te lopen naar twee, maar wachtte netjes op Ed de Kroket die hem met een hit veilig een honk verder bracht. Woody volgde Ed op in het slagperk en maakte met een strakke hit een einde aan de gelijke stand, Rikkie stoomde van 2 naar thuis, zonder rustpauze(!), het was 0-1.

Ook in de derde inning lieten de Bussumers de knuppels spreken. Edgar doublede zichzelf naar twee, Super Seb, mistte nét, maar op zijn klap kon Edgar wel naar het derde honk opschuiven. VGM sloeg vervolgens een bal hoog de windtunnel in, waarop de GGL hevig begon te vloeken. De Hoofddorperiaanse midvelder vloekte evenwel nog harder want zijn hamstring begaf het op weg naar een mogelijke vangbal. De tripple van VGM was goed voor het tweede punt en een stand van 0-2.

Een punt per inning, hard gaat het niet, maar hard was wel de homerun die NoNoJoe over het rechtsveld hek heen joeg. Ook dat leverde dus één punt op. De rest van de wedstrijd heeft z’n tok niet meer op dezelfde plek gezeten. Stand 0-3.

In de vijfde en de zesde inning vielen de Bussumse knuppels een beetje stil, maar de Hoofddorpers vonden het tijd om in de zesde inning wat terug te doen. Tot dat moment was De Souza weer ouderwets De Souza, ongenaakbaar en moeilijk te raken. De hard bevochten 0-3 voorsprong was echter na vijf hits op rij waaronder twee doubles en een tripple als sneeuw voor de zon verdwenen. Het was ineens 4-3 en er was nog geen nul gemaakt. De Souza herpakte zich echter, ging rommelen en rotzooien, en wist de volgende drie slagmensen uit te schakelen.

Met tien hits in zes innings deden de Bussumers het nog niet zo slecht, maar nu ze weer achter stonden was duidelijk dat er wat meer moest gebeuren. De PC ging voorop, vroeg nog aan Edgar “zal ik wijzen?”, waarop Edgar vroeg dat toch alstublieft niet te doen omdat hij geen bal in z’n rug gegooid wilde hebben. Zo gezegd, zo gedaan, de PC wees niet, maar sloeg wel een homerun, het was 4-4.

Edgar hoefde zich dus geen zorgen te maken om een beaner, en sloeg een hit door het midden. Super Seb ging daarna diep en op zijn double wist Edgar de voorsprong binnen te lopen. Stand 4-5. En nog was het niet klaar. Rikkie bracht Super Seb naar het derdehonk door zich op te offeren met een slimme zes-naar-drie, en NoNoJoe sloeg met zijn hit een Bussumse safety-run binnen. Stand 4-6.

Opgetogen door de voorsprong pakte De Souza in de volgende slagbeurt de eerste twee slagmensen met drie slag, maar daarna moest hij drie hits toestaan van de slagmensen die het voor Hoofddorp in de zesde inning hadden laten liggen. Het resulteerde in een punt, het was spannend, het was 5-6.

Ook in de negende inning was het nog niet gedaan. In de eerste helft van de inning werd er niet gescoord. De eerste slagman van Hoofddorp kreeg echter vier wijd en leek niet te kunnen wachten op te schuiven naar scoringspositie. De Souza schakelde nog een tandje bij en wist twee pop-ups te forceren, met als bijkomend voordeel dat de honkloper in beide gevallen weliswaar een goede jump had, maar toch echt terug moest naar het eerste honk.

De volgende bal werd hard richting het eerste honk geslagen, Super Seb duikt, vliegt, grijpt naar de bal, …..einde wedstrijd?! Nee, nét niet, de bal schiet van de top van zijn handschoen. De honkloper gaat van één naar drie en de slagman bereikt veilig het eerste honk. Nog meer spanning en sensatie dus. Maar omdat de Bussumers maar met z’n tienen waren, er echt helemaal niemand achter De Souza stond, en de pitch-count, als we die hadden bijgehouden, richting de 150 zou zijn gegaan, moest er een eind gemaakt worden aan de wedstrijd. Met z’n laatste worp dwong De Souza dus maar een grondbal naar Edgar af die de bal eenvoudig voor een velderskeus naar Woody kon tossen. Einde wedstrijd. 5-6.

Kijk hier voor de boxscore en de statistieken. Deze keer echt de moeite waard, want het was lang geleden dat de Reserve Reserves tot 15 hits, inclusief 5 voor extra honken, kwamen.