Amsterdam, 22 juni 2013 – Het was een pittige week voor de Reserve Reserves. Vorige week zondag werd er nog gevlamd tegen Hoofddorp, afgelopen woensdag werd Double Stars-2 aan de zegekar geknoopt, en gisterenavond stond TIW Survivors op het programma. Op papier misschien niet de sterkste tegenstander…. en op het veld eigenlijk ook niet. Het werd in zesenhalve inning 12-0.
Hoe ie het elke keer doet, het is een mirakel, maar ondanks de vakantie van De Souza had de GGL het gisteren tóch weer voor elkaar, en stond er een echte Aas op de heuvel voor de Bussumers. Jappie 2, let wel, geen familie van de Jappie uit lang vervlogen tijden, schitterde alsof z’n leven ervan af hing. Het verhaal van de wedstrijd speelde zich dan ook voornamelijk af op de Bussumse heuvel.
Natuurlijk, hij kreeg wat hulp van de slagploeg, maar toen na vier innnings nog steeds geen Survivor ook maar in de buurt van het eerstehonk was gekomen begon het toch te kriebelen. Ook de eerste twee Diemense slagmensen in de vijfde inning konden de ban niet breken. Met twee nullen besloot nummer 16 echter zijn slagaluminium in z’n nek te houden, om dan maar te zien wat er zou gebeuren. Het werd helaas vier wijd, en daarmee was de kans op een perfecte wedstrijd verdwenen.
Ook in de zesde inning wist een Diemenaar met een knuppel in z’n nek vier wijk af te wachten, maar de potentiële no-hitter werd pas in de zevende inning opgebroken. Zonde, want de eindstreep was al in zicht. Het was weliswaar nog maar de zevende inning, maar aanvallend hadden de Reserve Reserves al genoeg punten bij elkaar gesprokkeld om de mercy-rule af te dwingen. Met één nul sloeg de TIW-se cleanup hitter een verpestende hit door het midden, net buiten het bereik van Jariño die op dat moment op de kortestoppositie geposteerd stond.
Na de hit kreeg Jappie 2 direct bezoek van de GGL die genoeg gezien had. Jappie 2 werd uit de wedstrijd gehaald en kon met de cijfers 5-2-1-0 terugzien op een meer dan geslaagd debuut in de Hoofdklasse Aluminium. De PC mocht vervolgens proberen de laatste twee nullen van de wedstrijd te maken. Geen probleem natuurlijk, anderhalve minuut en zes ballen later had hij twee strike-outs op z’n naam staan en was de wedstrijd afgelopen.
Ook in de aanval was er gisteren een nieuweling te aanschouwen. Om nog volstrekt onduidelijke reden had de GGL besloten dé Didi uit de krochten van het derde omhoog te takelen. Het was de bedoeling dat hij wat balletjes achter de thuisplaat zou gaan vangen, maar hij had z’n opdracht behoorlijk verkeerd begrepen. Met overdreven en misplaatst machtsvertoon ging hij namelijk aan slag ook 3-uit-3, scoorde maar liefst vier punten, stal twee honken, en sloeg en pasant ook nog een punt binnen. Als het een beetje tegenzit moeten de Reserve Reserves daar nu het hele jaar tegenaan kijken op de stats-pagina’s. Onnodig pijnlijk, zinloos geweld. Om de pijn te verzachten zal de GGL niets anders kunnen doen dan Didi de komende weken nog een (paar) keer de kans geven z’n gemiddeldes te vernachelen.
Ook Rikkie ging vanuit de wissel met 2-uit-2 ook volledig voor eigen statistiek gewin. Net als Ed de Kroket trouwens die met 2-uit-4 nu al meer hits bij elkaar heeft geharkt dan het hele vorige seizoen. VGM gebruikte zijn drie slagbeurten ook om uit de slump te komen en ondanks dat zijn hardst geraakte bal in de handschoen van de midvelder terecht kwam sloeg hij toch nog 2-uit-3. Ook Super Seb wist de midvelder feilloos te vinden met een geslagen bal, maar die was nog goed voor een opofferingsslag en dus een ribbie, dat ie niet viel was sowieso niet zo erg. Hij had namelijk al een ouderwetse gapper geslagen en is dus hard op weg z’n slump achter zich te laten.
Met de twee hits van NoNoJoe en hits van Gagarin, Edgar, Jariño (double) en Woody kwam het totaal aan honkslagen op het respectabele aantal van 16. Alleen de PC bleef hitloos, wat misschien z’n drive bij de laatste twee nullen van de wedstrijd verklaarde. Opmerkelijk was wel dat ondanks het slaggeweld het de Bussumers niet is gelukt de TIW-werper van de heuvel te slaan. Stoïcijns liet hij de honkslagen en gestolen honken over zich heenkomen, en ook zonder mercy-rule had hij waarschijnlijk zijn fel begeerde plaats op de heuvel never nooit niet meer willen afstaan aan een teamgenoot.