Amsterdam, 19 september 2014 – Het blijft maar moeilijk te verkroppen voor de achterblijvers, maar vorige week heeft wéér een Reserve Reserve z’n laatste wedstrijd gespeeld in de Hoofdklasse Alu. Ed de Kroket houdt ermee op, en alleen al om z’n naam worden de stukjes volgend jaar dus een stuk minder grappig. De wedstrijden ook trouwens, dat bewees hij afgelopen vrijdag maar weer. RCH-2 ging aan de haal met de winst. Het werd 6-3.

Vol goede moed waren de Reserve Reserves met een minimale selectie afgereisd naar Heemstede. Er kon alleen maar gewonnen worden want de Pinguins hadden tot nu toe alles gewonnen en waren al kampioen. Daarbij kijken we altijd erg uit naar de ontmoetingen met de Heemsteedse Mexicaanse werper.

In de tweede inning kon dan ook al snel het eerste Bussumse punt genoteerd worden. Blade raakte de bal weer ‘ns half en wist met z’n wielen een infield hit te forceren. Dezelfde wielen en z’n grijpgrage handjes brachten ‘m naar twee en Super Seb sloeg ‘m over de thuisplaat met een strakke hit. Zijn hotstreak duurt nu al een wedstrijd of zes en het ziet er naar uit dat ie daarmee het plezier weer terug heeft gekregen, en dus ook volgend jaar weer gewoon op de velden is terug te vinden. Stand 0-1.

In de gelijkmakende slagbeurt konden de Pinguins zelf niets origineels verzinnen en maakten op exact identieke wijze gelijk. Zelfs de strike-out tussen de infield hit en de hit was ge-copy-paste. In de derde inning kwamen ze dan met een eigen idee waarmee ze nog twee punten konden scoren. Stand 3-1.

In de eerste helft van de vierde inning deed de Bussumse vergane glorie nog wat terug. Drie hits op rij zorgden voor een halvering van de achterstand. Maar ook aan Reserve Reserve zijde was weinig originaliteit te bekennen. Super Seb sloeg dus Blade binnen, net als in de tweede inning, maar daar had ie 19 wedstrijden geleden mee moeten beginnen.

Lang konden de Reserve Reserves niet genieten van het idee dat ze in de buurt bleven van de ijsvogels. Ed de Kroket besloot namelijk al wat vroeg in de wedstrijd aan z’n ererondje te beginnen. Gepositioneerd in het rechtsveld leek hij in eerste instantie nog iets met de in zijn richting geslagen bal te willen doen, maar toen hij doorhad dat dat na z’neerste drie stappen een vrij kansloze zaak was geworden sloeg hij linksaf en nam hij de toeristische route richting Aerdenhout, met als gevolg twee punten. Stand 5-2.

In de slagbeurten die nog volgden wisten beide teams nog één keer te scoren. Eindstand 6-3. RCH werd daarmee ongeslagen kampioen en de Reserve Reserves moesten wéér een gezichtsbepalende speler laten gaan. Ed de Kroket eindigde zijn carrière in stijl door de bal juist daarheen te slaan waar we allemaal zo van hem genoten en om hem gelachen hebben. De vang-9 was de laatste nul van z’n achtste seizoen en een imposante loopbaan in de Hoofdklasse Alu. We gaan hem missen, en als we niet oppassen a.s. zaterdag de pot ook… Inleveren!

Ed de Kroket voor het laatst (met dank aan Jappie)

Amsterdam, 9 september 2014 – Afgelopen vrijdag namen de Reserve Reserves afscheid van hun Braziliaanse Tuinman. Op eigen veld speelde Jariño zijn voorlopig laatste wedstrijd in de Hoofdklasse Aluminium. De Bussumers wisten deze historisch wedstrijd ook nog ‘ns te winnen. Het werd 14-0.

Slachtoffer van deze monsterscore werd Double Stars die er op de één na laatste plaats en een negatief runsaldo van -107 er toch al niet zo best voor stonden.

Het ging al van quitte af aan hard. In de eerste inning leverde doubles van Edgar, NoNoJoe en VGM. Gevolg door een single van Jariño voor de eerste drie punten van de wedstrijd. De tweede inning begon ook goed. Woody begon met een honkslag en Edgar en Elsje gingen back-to-back met een dragbunt waardoor de honken volliepen. Wat er daarna gebeurde wordt nog onderzocht door de video-ref in New York, maar om de vaart erin te houden werd er besloten tot twee nullen voor hun en één punt voor ons. Stand 4-0.

In de derde inning werden de eerste twee Bussumse slagmensen nog aan de kant gezet, maar toch wisten de Reserve Reserves de voorsprong te verdubbelen. Een foutenfestijn was daar de oorzaak van alsmede hitjes van Elsje en Jariño en een tactisch opgevangen geraakt werper van Woody gevolgd door de zoveelste hinderen catcher van Edgar. Stand 8-0.

Ook in de vierde Bussumse slagbeurt werden weer vier punten bij elkaar gesprokkeld. Edgar en Elsje sloegen beiden hun derde hit van de wedstrijd, VGM pakte zijn tweede double mee en de PC deed weer een keertje mee met een tripple. De Kreis wist het vierde punt van de inning binnen te slaan met een welgeplaatste opofferingsslag. Stand 12-0.

In slagbeurt nummer vijf ging het gas er iets af. Er werden slechts twee puntjes gescoord. Blade sloeg z’n eerste hit van de wedstrijd en Super Seb deed dat ook, maar maakte daar meteen een double van waarop Blade kon scoren. Een wilde worp en een door de PC geslagen rommel hobbel bal tussen de eerste en tweede honkman zorgde voor de nieuwe stand 14-0.

Intussen hadden de dubbele sterretjes echt helemaal niets in te brengen op het Bussumse werpen. De Souza wist in vijf innings tot 10 (!) strikeouts te komen en hoefde slechts vier honkslagen te incasseren. De Kreis twee mocht de laatste twee innings doen en wist met 4 strikeouts hetzelfde moyenne vast te houden. Het was een slagveld waar na zes en halve inning gelukkig een eind aan kwam. Het bleef 14-0.

Aan de andere kant was het helemaal niet zo ‘gelukkig’ dat de wedstrijd was afgelopen, want dit vluggertje betekende wel het einde van de langste carrière van een Reserve Reserve ooit. Sinds 2000, met een kleine break in 2002, was Jariño de Braziliaanse tuinman onderdeel van het sterrenteam onder de hoofdmacht. We gaan zijn onverzettelijkheid missen op het derde honk. Zijn plays met de blote hand, en de hits wanneer het nodig was. Hij speelde vaak met een pijntje, maar was zelden geblesseerd en eigenlijk geloven we nog niet echt dat deze jonge god er definitief mee gaat stoppen. Ik zou zeggen, hou deze site in de gaten, hij zou best nog weer ‘ns kunnen opduiken, misschien niet in 2015, maar anders wel weer in 2016…