Amsterdam, 7 mei 2016 – Kijkend naar de ranglijst had de wedstrijd van gisterenavond best een kraker kunnen worden. Maar de Reserve Reserves waren absoluut niet van plan om hun koppositie te verliezen aan de Blauwe Duiveltjes en walste keihard over de club uit Meppel heen. In zesenhalve inning werd het 16-1.
De uit de Overgangsklasse gedegradeerde Blue Devils stonden na de eerste vier wedstrijden twee punten achter op de Bussumers en waren al vroeg uit Drenthe vertrokken zodat er zelfs nog een BP gepakt kon worden. Gelukkig konden ze daardoor ook nog wat extra zon pakken want de Reserve Reserves pakken zat er echt niet in.
De GGL had bedacht dat De Hof wel erg comfortabel in z’n closersrol zit dit seizoen dus besloot hij ‘m deze keer ‘ns te verrassen met een start. Dat bleek geen probleem want na zeven ballen was de eerste slagbeurt alweer voorbij.
De tweede Meppelse slagbeurt leek wél een probleem te worden. NoNoJoe nam ter ere van de afwezigheid van Remmie een frambozen route naar een goed geraakte, maar te hoog geslagen bal, die vervolgens wel op de warning track kon landen. Achteraf gezien was het een uitgekiende actie van NoNoJoe want de volgende slagman joeg een line-drive hard in zijn handschoen waarna hij z’n teruggevonden arm kon laten zien en de te ver van het honk gelopen honkloper kon pakken in het dubbelspel. De volgende line-drive was ook geen probleem meer voor NoNo. Er kon weer gewisseld worden.
Als antwoord op dat slaggeweld startte Biggie de tweede Bussumse slagbeurt met een double. Hits van Das Paul, De Kreis en Tom zorgde voor de eerste vier Bussumse punten. Aanvallend brokkelde NoNoJoe in de inning ook nog wat in de pap en sloeg met zijn double nog twee punten binnen. Twaalf Reserve Reserves waren deze slagbeurt goed voor half zoveel punten. Stand 6-0.
In de derde inning kon er zelfs zonder honkslagen gescoord worden. Na vier wijd leek de soort van steelpoging van Edgar niet nodig omdat Elsje ook vier wijd kreeg, maar de Meppelse catcher besloot toch maar even naar, o nee, langs, het tweede honk te gooien. Edgar stoomde door naar drie en door slim coachen én honklopen kon hij zelfs scoren. Dat de midvelder de hele avond met z’n hakken op de warning track stond hielp. Stand 7-0.
Ook in de vierde inning was de Bussumse aanval goed voor één punt. Biggie sloeg z’n tweede double van de wedstrijd en de PC maakte slim gebruik van het gat tussen de infielders en de outfielders. De tactische klap, ook wel bloopshithit genoemd, was goed voor een ribbie en een stand van 8-0.
De Souza loste in de volgende inning De Hof af en was zo goed als unhittable. Honkslagen slaan was dan ook wat teveel gevraagd voor Blue Devils, maar geholpen door een slecht getimede doorgeschoten bal wisten ook zij honkslagloos een punt te produceren. Stand 8-1.
En toen werd Blade wakker. Het had zo’n vierenhalve wedstrijd geduurd, maar eindelijk nam hij de bal weer ‘ns ouderwets op z’n blauwe knuppel. BOOM!! (spreek uit als “boem”) De bal ging in het diepste gedeelte van het midveld over het hoge hek heen en landde op Perron 2 van Bussum-Zuid. De dinger was goed voor drie punten en wat gerommel leverde nog twee extra puntjes op. Stand 13-1.
Dat de spanning daarna wel een beetje uit de wedstrijd was is een understatement. De enige vraag die nog over bleef was hoe ver Blade z’n volgende bom zou slaan. Best ver nog, was het antwoord. Zijn tweede homerun dook weer over het midveldhek en leverde op: drie punten, de silent treatment van z’n jaloerse teamgenoten, en de eindstand van 16-1.
Kijk hier voor de boxscore en de statistieken.
Alle Blue Devils hebben uit pure bewondering na afloop van de wedstrijd Blade z’n eerste homerunbal getekend