Amsterdam, 17 juni 2017 – Zul je net zien, is het de hele dag bewolkt, begint de wedstrijd in de Rob Hoffmann Vallei, en de koperen ploert worstelt zich door het wolkendek om de pot weer een uurtje stil te leggen. Dat bleek wel het leukste uurtje van de avond te worden. Verder was het lelijk, maar er werd wel gewonnen met 7-4.
Om te beginnen werd in de eerste inning een dubbelspel vernacheld waardoor de gasten uit Apeldoorn meteen twee punten konden scoren. In de gelijkmakende slagbeurt vernachelde een gelukt dubbelspel de Bussumse kansen waardoor de stand 0-2 bleef.
In de gelijkmakende tweede inning leek wederom een dubbelspel roet in het eten te gooien. De Kreis was de slagbeurt begonnen met een double, vier wijd van Das Paul en een bal op de elleboog van De PC leverde volle honken op. De Hof sloeg een one-hopper naar de derde honkman die vervolgens het dubbelspel 5-naar-2-naar-3 inzette. Met twee en drie bezet en twee nullen redde Edgar de slagbeurt en de Reserve Reserves want op zijn hit door de linkerkant van het inhield konden twee punten gescoord worden. Stand 2-2.
In de vierde inning wisten de Bussumers voor het eerst in de wedstrijd een voorsprong te nemen. Das Paul opende met vier wijd en een gestolen honk en De Hof kwam clutch door en prikte een hit door het midden waarop Das Paul de 3-2 kon scoren. De dragbunt van Edgar die volgde was goed uitgevoerd, leuk om te zien en alleen maar goed voor z’n statistieken.
Na de sun delay wisten de Bussumers dan eindelijk zelf ook een dubbelspel te draaien, maar dat werd wel een dure want juist tijdens die actie wisten de Apeldoorners te scoren. De gasten opende met vier wijd, op de stootslag honkslag die volgde werd meteen maar doorgestoomd naar het derde honk en in plaats van het dubbelspel 6-naar-4-naar-2 werd gekozen voor de meer traditionele 6-naar-4-naar-3-variant, en dat leverde dus weer een gelijke stand op: 3-3.
De tijd begon inmiddels te dringen en het slaan van een modderfiguur tegen de hekkensluiter lag op de loer. In de zesde inning kwam De PC met vier wijd op de honken en op een mislukte pick-off bereikte hij twee. Een ploppertje naar de werper van De Hof bracht De PC naar het derde honk en hij kon twee balletjes later scoren op een doorgeschoten bal. Stand 4-3.
Maar nog was Robur niet overtuigd van hun verlies. Het klokje tikte gestaag richting half elf en het was duidelijk dat de zevende inning ook de laatste zou zijn. De openingsslagman kreeg een vrije loop maar werd genadeloos door de PC met een aangooi vanaf z’n knieën van twee gehouden. De Hof volgde met een strike-out, geen vuiltje aan de lucht. Een double, een single en een grabbel in het buitenveld later stond het schaamteloos toch weer gelijk. Stand 4-4.
Maar de Reserve Reserves zouden de Reserve Reserves niet zijn als er niet nog ergens een vaatje gevonden zou worden waaruit wat punten getapt konden worden.
Elsje werd hard geraakt op een haar op z’n onderarm en begon de inning dus met een wandeling naar het eerste honk. De Spijker prikte een hit-and-run voor de midvelder waarop Elsje naar drie kon door tuffen. De Spijker stal meteen het tweede honk en Blade deed wat we elke keer weer hopen, hij sloeg een hit waar twee keer op gescoord kon worden. Einde wedstrijd.
Nou ja, dat had het moeten zijn, want het was inmiddels half elf geweest en dan hadden we tenminste een echte walk-off gehad. Maar ja, we moesten nog even door. Leuk voor De Kreis want met zijn tweede double van de wedstrijd sloeg hij ook Blade nog naar het derde honk. Op een klapje van Das Paul naar de de korte stop kwam Blade ook nog binnen waardoor de eindstand bepaald werd op 4-7.
Kijk hier voor de boxscore en de stats.
De Schreeuw deed het aardig op de heuvel, maar als coachende clown was ie een groter succes