Amsterdam, 5 oktober 2019 – Met evenveel verliespunten als Domstad Dodgers zit er voor de Reserve Reserves dit seizoen nog maar één ding op: zelf blijven winnen. Gisteren bleek dat thuis tegen Alphians alvast een klein stukje eenvoudiger dan bij de uitwedstrijd. Het werd in een sompige Rob Hoffmann Vallei 11-6.
Het zag er gedurende de dag lang naar uit dat er in een lichte regen gespeeld zou moeten gaan worden, maar toen het eenmaal half acht was bleef het droog. De grootste uitdaging van de avond was toen al achter de rug want hoewel er in Bussum een heerlijk kunstgrasveld ligt was het afdekken van dat ene belangrijke stukje, de thuisplaat, niet helemaal vlekkeloos verlopen.
Rond een uurtje of vier hing Alphians al aan de telefoon met onze wedstrijdsecretaris Miriam Goijaerts die eind dit seizoen helaas zal stoppen. Met al die teams die wel of niet voldoende spelers hebben voor inhaalwedstrijden, wispelturige tegenstanders, en gebonden aan soms lastige competitieschema’s en strakke bondsregels, is het niet eenvoudig om aan alle wensen van alle teams te kunnen voldoen, maar zij heeft dat de afgelopen jaren bij HCAW voor ons toch allemaal voor elkaar gekregen. Ik hoop dat we haar nog één keer nodig hebben, en dat is voor het organiseren van een beslissingswedstrijd ná 11 oktober, maar een welgemeend BEDANKT, namens de Reserve Reserves is nu al op z’n plaats!
Zoals eigenlijk altijd kreeg Alphians gisterenmiddag de boodschap “het veld ligt er goed bij†en dus konden de Alphenaren met een gerust hart richting Bussum vertrekken. Wat Miriam niet kon weten is dat er onder het zeiltje bij de thuisplaat een modderpoel was ontstaan die door het afdekken daarvan nat gehouden werd. Volgend seizoen krijgt de hele verenging een training zeiltjes leggen. Geen overbodige luxe omdat het hok met ‘prikmateriaal’ steevast op slot zit en het droogmaken van het veld daardoor een hels karwei is.
Onder leiding van veld-fysio Elsje, die door de GBL aan het begin van de wedstrijd voor deze taak was vrijgehouden, werd er creatief omgegaan met blikken zonder stoffer, afgebroken bezemstelen, geïmproviseerde harken en een kliko vol enigszins droog gravel. Het voorstel van De PC om dan maar bij iedereen de handdoek te vorderen hoefde daardoor uiteindelijk niet geïmplementeerd te worden. De zeilen gingen er om tien voor half acht nog héél even op om de gevolgen van het laatste regenbuitje te beperken, maar toen dat eenmaal voorbij was lag er gewoon weer een goed bespeelbaar veld. Play Ball!
R-Jean was voor de gelegenheid weer bij de Reserve Reserves aangesloten en kreeg wederom de start van de GBL. De wijdballen van vorige week bleven achterwege en de slagzone werd gestraft met harde fastballs en nasty off speeds. De eerste vijf innings kwam hij probleemloos door, mede door een groot aantal fly balls die eindigde in de handschoen van De Spijker die in het linksveld geposteerd stond. Pas in de zesde inning, toen er al een aardige voorsprong was moest R-Jean twee puntjes incasseren, maar dat bracht zijn eerste win bij de Reserve Reserves niet meer in gevaar.
Aanvallend kwamen de Bussumers er de eerste twee innings zelf ook niet aan te pas. Pas in de derde inning, na een openingshit van De Spijker, zorgde ze voor gevaar. Edgar stootte De Spijker naar scoringspositie en op de hit van Noe Noe kon hij naar het derde honk. NoNoJoe raakte de bal vervolgens zacht genoeg om uit het dubbelspel te blijven en Noe Noe over de thuisplaat te krijgen. De Bully zorgde met een streep over de midvelder ervoor dat ook Noe Noe kon scoren. Stand 2-0.
In de vijfde inning zagen de Bussumers de werper van Alphians voor de derde keer, en zoals zo vaak het geval is is dat geen goed nieuws voor de werper. Back-to-back hits van NoNoJoe, De Bully, Igor en Plukje onderbroken door een strike-out maar gevolgd door een hit van Montana en een doorgeschoten bal zorgde voor vijf punten en een tussenstand van 7-0.
In de zesde inning werden de twee tegenpuntjes die eerst geïncasseerd werden ruimschoots weggepoetst. Elsje en Igor hielden beiden succesvol hun knuppel in hun nek en kregen een vrije loop. Na een doorschoten bal stonden beide heren in scoringspositie. De hit van Plukje was goed voor het achtste punt en hoewel de hit van De Kreis niet door het infield heen ging kon ook het negende punt gescoord worden. Met Plukje op het derde honk zorgde een wilde worp voor de stand van 10-2. Daar werd in de achtste inning nog één puntje aan toegevoegd toen Montana met een ‘towering shot’ het linksveldhek wist te bedwingen. Hij is nu dus ook officieel lid van The Club.
Op het gooien van NoNoJoe werden er in de negende inning nog vier punten bij gerommeld waarbij de gasten behoorlijk voorbarig een grand slam begonnen te vieren. Nogal laat kwamen ze erachter dat in tegenstelling tot in Alphen er in Bussum wél een veld voor senioren ligt, en dat alleen sluggers als Montana en anderen van The Club rustig rondjes kunnen lopen. Geen grande salami dus, maar gewoon een doubletje. Met een vang in het midveld was de wedstrijd voorbij met een eindstand van 11-6.
A.s. dinsdag staat er een afmaak wedstrijd van een kleine drie innings in De Kwakel op het programma. Als die gewonnen wordt dan staat er voor de Reserve Reserves bij de laatste thuiswedstrijd, volgende week vrijdag tegen Tex Town Tigers, weer heel wat op het spel.
Kijk hier voor de box score en de stats.
Hieronder beelden van de magie die veld-fysio Elsje aan de dag wist te leggen.
