Amsterdam, 15 april 2024 – Soms zijn er dingen die belangrijker zijn dan honkbal, maar soms ook, als je niet meer kan doen dan afwachten, is honkbal ook een welkome afleiding. En als je dan toch besloten hebt naar Purmerend af te reizen, dan kan je maar beter winnen ook. Zo gezegd, zo gedaan. Flying Petrels werd met 0-5 verslagen.
Dus met een iets krappere selectie dan gepland, maar met jeugdige versterking arriveerden we op het veld in Purmerend waar nog wat nare herinneringen weggepoetst moesten worden.
In de eerste inning werden de twee vrije lopen nog niet verzilverd, maar in de tweede Bussumse slagbeurt werd het wilde werpen de Flying Petrels wel fataal. De Hof begon de slagbeurt met een hit en na een gestolen honk kon hij op de hit van onze ACE doorstomen naar drie. Een handvol wilde worpen later was het 0-2.
In de derde inning begonnen De Spijker en Arnold met hits en omdat Montana er eentje op z’n rug nam voor het team kwam De Hof aan slag met de honken vol. Montana overleefde de 6-naar-4 die volgde niet, maar De Hof was snel genoeg om uit de dubbel te blijven én dus om een ribbie te mogen tellen. Die snelheid nam hij mee naar twee tijdens de double steal waarop Arnold kon scoren. Ook De Hof mocht het rondje afmaken toen De PC de bal voor een hit het linksveld in sloeg. Stand 0-5.
Ondertussen stond de ACE te doen waar hij voor op aarde is: domineren. De thuisploeg kwam er dan ook niet doorheen, en de geslagen ballen ook niet, en dat mag best opmerkelijk genoemd worden gezien het abominabele infield-outfield dat voorafgaand de wedstrijd door de Reserve Reserves gedraaid werd.
In de zes innings dat de ACE op de heuvel stond wist maar één Purmerender het tweede honk te bereiken. Zijn cijfers waren 2 maal drieslag, geen enkele keer vier wijd en hij kreeg vijf honkslagen tegen. Twee van die honkslagen werden overigens direct weer geliquideerd door de hardleerse coach van Petrels en de gun van Arnold.
Ondertussen was de Bussumse aanval ook aardig opgedroogd. Na de derde inning wist alleen onze Sweet Sixteen nog een hit te slaan. Dat betekende niet dat er helemaal geen verkeer meer op de honken was want er werd ook nog vier keer vier wijd en één keer geraakt werper bij elkaar geleund.
Na de zesde inning was er alleen nog chocolade over aan de schouder van de ACE dus werd hij opgevolgd door GymBoy. Dat ging twee innings vlekkeloos en ook de negende inning begon goed met een 5-naar-3. Er volgde nog een hit door het midden, maar de volgende slagman sloeg de bal hard naar Elsje die met gevaar voor z’n leven nog net achter de hobbelende bal wist te komen. Zijn aangooi op twee was perfect, maar het was net niet genoeg voor een dubbelspel.
Met twee man uit en het eerste honk bezet moest Gymboy een gapper toestaan, maar daar bleef het dan ook bij. De gapper mocht dan wel een tweehonkslag zijn, de honkloper die op het eerste honk stond dacht daar wel even op te kunnen scoren. Maar dat was even zonder rekening te houden met de armen van Montana en Elsje én de pick-kwaliteiten van Arnold. De honkloper sneuvelde op de thuisplaat en de Purmerendse eer werd dus niet gered. Eindstand 0-5.
Kijk hier voor de box score en de stats.
PS
Omdat de fotograaf van dienst het fotorolletje overbelicht heeft hebben we ChatGPT gevraagd het beeld voor dit stuk te leveren.