Amsterdam, 16 juni 2019 – Met de twee topwedstrijden tegen WSB in het vooruitzicht togen de Bussumers vandaag vol overmoed en onderschatting naar Alphen aan de Rijn om daar even snel met Alphians af te rekenen. Er werd gewonnen, dat dan nog wel, het werd 10-11, maar mooi was het niet.
Eenmaal aangekomen op het veld leek ook de wind mee te willen werken aan een lekkere wedstrijd. Wind blowing out, let’s go! De eerste dinger van de wedstrijd werd dan ook al geslagen in de tweede inning, maar deze was voor Alphians en op dat moment goed voor een voorsprong van 5-0.
Ook op dat moment leken de Bussumers pas te beseffen dat de walk-over misschien iets té optimistisch en naïef gedacht was. Maar echt iets eraan doen werd lastig, nou ja, actief er iets aan doen was lastig. De knuppel in de nek houden bleek een aardige work-around. De derde inning begon met drie keer vier wijd en één hit van De Bully genoeg om drie keer te scoren, maar omdat de Alphenaren ook nog een puntje wisten te scoren was de stand 6-3.
In de vierde inning konden de Bussumers wederom op drie vrije lopen rekenen. Met een hitje van De Spijker en een goed uitgevoerde drag bunt van Edgar werden er zo nog twee punten bij gerommeld, maar weer zette de thuisploeg er een puntje tegenover. Stand dus 7-5.
In de vijfde inning wisten de Bussumers nog een puntje van de achterstand af te knabbelen. Montana bereikte met vier wijd het eerste honk en op de hit van De PC kon hij doorschuiven naar drie. Het dubbelspel dat volgde kon niet voorkomen dat Montana de 7-6 binnen liep. Één inning en één homerun van De Bully later was het gelijk, 7-7.
Een inning later kwamen de Bussumers voor het eerst in de wedstrijd op voorsprong. Daar was wel weer drie keer vier wijd voor nodig, maar gescoord werd en uiteindelijk op de opofferingsslag van Elsje. Stand 7-8.
Geen vuiltje meer aan de lucht dus, zeker niet toen er in de achtste inning nog drie bonuspunten gescoord werden. De Bully kreeg geen slagballen meer en dus vier wijd en Igor strafte dat af door hem met een double binnen te slaan. Zelf kon Igor ook nog scoren op de knap over het derde honk geloopte balletje van Montana, die vervolgens op de hit van De Spijker de 7-11 kon maken.
De thuisploeg bracht in de achtste inning de spanning ineens weer helemaal terug in de wedstrijd. Een triple met twee man op de honken gevolgd door een foutje waren goed voor de 10-11, en ook daarna bleven ze drukken. De GBL had genoeg gezien en Montana mocht voor dat laatste stukje van de wedstrijd de deur dichtdoen. Met drie honken bezet was de eenvoudige 1-naar-3 voldoende. Stand nog steeds 10-11.
In de gelijkmakende negende inning begon Alphians met een triple, leuk voor het publiek én de luisteraars die massaal op Studio Alphen hadden afgestemd (hier terug te luisteren Sunday 16 June 17:00u). Om de gedwongen loop erin te houden werd er vervolgens twee keer vier wijd gegooid, maar niet voordat Montana een strike-out had gegooid. En toen ging het snel, te snel voor de verslaggever van Studio Alphen in ieder geval. Wat er echt gebeurd was dat de slagman de bal héél hard op z’n knuppel kreeg. Op dat moment begonnen alle Alphenaren, inclusief publiek, radioverslaggever én honklopers te lopen. De bal plofte alleen na een dikke streep in de handschoen van De Kreis die in het midveld stond. En toen hij die bal eenmaal gevangen had kon ie kiezen welke van de drie honklopers hij daarbij uit zou willen maken. Hij koos voor het dichtstbijzijnde honk, en met de actie 8-naar-6 werd de wedstrijd geëindigd. Eindstand dus ‘gewoon’ 10-11.