Amsterdam, 8 april 2012 – De oefencampagne zit er op. Gisteren werden de Zuidvogels verslagen op een koud en tochtig veld, zoals we het veld daar kennen eigenlijk. Zelf moeten ze kennelijk nog een beetje wennen, want na 7 innings vonden ze het wel welletjes en gooide ze de handdoek in de ring.
Een beetje dubbel gevoel leverde dat wel op. Natuurlijk was het voor de Reserve Reserves ook koud, maar de gloednieuwe BP Pullovers deden hun werk en mochten ook in het veld aangehouden worden. De GKL had ook z’n truitje gekregen, maar echt vrolijk werd hij daar niet van. Ook de pannenkoeken van Rookie Joey konden hem niet plezieren. En toen er in het midveld iets héél grappigs gebeurde, en eigenlijk iedereen een glimlach op z’n gezicht kreeg, zelfs toen kon er geen lachje vanaf. Misschien was het omdat hij dit stukje vreesde, maar hij hoeft niet bang te zijn, oefenwedstrijden zijn er om te oefenen, en het slaan ging ‘m al aardig af.
Omdat bij de transfer, jaaaaaaaren geleden, de kleine lettertjes van de contracten niet goed zijn gelezen, zijn De Souza en Gagarin niet gerechtigd aan te treden tegen Zuidvogels in de maand april in Olympische jaren. Ze hadden beiden dus een Paasweekendje vrij gekregen. Wat dat betekende voor het buitenveld (iets heel grappigs) zal ik niet nader toelichten, maar de rotatie behoeft wel enige toelichting.
VGM had een knappe start met als grote winst dat het een keertje pijnvrij ging. Zelfs de slagmensen hebben geen blijvende schade opgelopen. Jariño volgde hem al na twee innings op en ook hij deed netjes z’n werk. Net als bij zijn vorige optredens had hij voor het niet zo massaal toegestroomde publiek een snoekduik in petto, en die wordt er niet beter op. Met de opofferingsstootslag leek niet de slagman, maar de werper opgeofferd te worden, maar toen het gravel was nedergedaald was de nul gemaakt (1-2-5?!) en was er niets gebroken. Ook erg belangrijk.
En juist omdat het belangrijk is de oefenwedstrijden blessurevrij door te komen wil ik op deze plek een lans breken voor ‘het hekje voor de werper’, en dan met een goede instructie erbij. Want na Remmie was nu Rikkie aan de beurt om geraakt te worden door een geslagen bal. Zijn pitchcarrière werd daarmee na één slagman al in de kiem gesmoord. Experts denken echter dat de bal op zijn been geen nadelige gevolgen zal hebben voor zijn snelheid. Edgar, die na zijn optreden van vorige week blaakt van het zelfvertrouwen, en door sommigen al liefdevol “Mariano” wordt genoemd, maakte de zeven innings vol. Einde wedstrijd. Naar huis.