Amsterdam, 7 september 2012 – Het zag er allemaal zo goed uit. De Reserve Reserves zijn al ruim voor het einde van de competitie kampioen, de zon scheen, de GKL was er niet, z’n bollendienst in de vorm van pizza was wél ruim op tijd, en last-but-not-least, Terrasvogels kwam op bezoek om even een pak slaag te krijgen. Het liep anders. Het werd één grote #FAIL en 9-10 voor Terrasvogels.
En daar wilde ik het eigenlijk bij laten, maar helaas kan dat niet. Dit stukje moet door de zure appel heen, de gifbeker moet leeg. Het begon allemaal al in de eerste slagbeurt. Een keer vier wijd gevolgd door twee foutjes werden direct door Terrasvogels afgestraft en in twee punten omgezet. In de volgende inning werd met twee nullen een drie-slag-doorgeschoten-bal gevolgd door vier wijd en een geraakt-werper. Een bases-clearing-double was goed voor nog eens drie punten tegen. Stand 0-5.
Aanvallend was het voor de Bussumers tot dan toe ook al niet best, en in de derde inning scoorden de Haarlemmers op twee dubbels en wéér een foutje nog twee punten. Stand 0-7. Pas in de gelijkmakende derde slagbeurt konden de kersverse kampioenen een vuist maken. Een hit van de PC werd gevolgd door een double van NoNoJoe, die met drie uit vier met twee dubbels eigenlijk helemaal geen slechte wedstrijd had. Super Seb sloeg een popfly net over de grasrand van het infield die miraculeus als een opofferingsslag in de boeken kon worden bijgeschreven. Rikkie deed daarna wat ie het hele seizoen al doet, heel hard slaan, deze keer een dubbel en de twee ribbies waren goed voor een stand van 3-7.
Na de derde inning werd VGM op de heuvel van zijn leiden verlost en rookie Bob Klaarenbeek mocht het werpen overnemen. We kunnen wel spreken van “De Bobâ€, want in twee innings kwam hij tot 5-0-0-0. Een prestatie van formaat, en het gaf de Reserve Reserves de kans zich wat meer op de aanval te concentreren. In de vierde inning leek dat ook even te gaan lukken. Krijtje opende met een tripple, maar stopte op het tweede honk en liet zich vervolgens door honkslagen van Remmie en Ed de Kroket over de thuisplaat slaan. De PC prikte daarna nog een balletje naar de derdehonkman waarop Remmie alert over de thuisplaat spoot. Stand 5-7. Het kon nog alle kanten op.
In de vijfde inning sloeg lead-off Super Seb de bal hard tegen het hek en na een nuttige 4-naar-3 van Rikkie sloeg Edgar met een opofferingsslag de 6-7 binnen. In de eerste helft van de zesde inning ging het echter weer goed mis. Vijf achtereenvolgende hits waren goed voor drie punten en de achterstand was opgelopen tot 6-10. En nog steeds was er eigenlijk nog steeds niets aan de hand. “De inningâ€, van normaliter een punt of 8, was namelijk nog niet geweest, en die zou er nu zo langzamerhand toch wel aan moeten komen.
De tweede helft van de zevende inning zou het dan gebeuren. Vier wijd voor NoNoJoe, Super Seb en Edgar, en wéér een hitje van Rikkie zorgde voor de 8-10. We waren er bijna, maar de rally bloedde dood, en het moest in inning acht of negen gebeuren. En toen de achtste inning niets opleverde was er nog één kans over. Rikkie opende met één uit met een hit de rally die tot een Bussumse winst moest leiden. Edgar dubbelde Rikkie naar drie, het gelijkmakende punt stond dus op twee. Omdat ze in Haarlem nog wisten dat Keet een man van de lange klappen is, besloten ze hem opzettelijk ‘erbij’ te zetten waardoor alle honken bezet waren.
Best lastig nog, dat slag gooien na opzettelijk vier wijd, want Remmie kon al leunend het verschil terugbrengen tot nog maar één punt. Tja, en toen waren Ed de Kroket en de PC aan de beurt. Einde wedstrijd. Snel vergeten. Zondag wacht Cromtigers. De Reserve Reserves zijn nog steeds kampioen!
In tegenstelling tot afgelopen zondag waren er niet veel toeschouwers, gelukkig maar. Maar voor de toeschouwers die er wél waren, en die misschien een beetje in de war zijn geraakt van wat er in het veld allemaal gebeurde, hieronder een plaatje dat de kennis van het edele honkbalspel weer een beetje op peil kan brengen.
Kijk hier voor de boxscore en de stats.