Amsterdam, 29 juni 2013 – De competitie blijft ongemeen spannend. Om dat zo te houden moeten de Reserve Reserves wel blijven winnen. Gisterenavond kregen de Bussumers de Polmerians op bezoek. En hoewel de polderboys op de ranglijst geen hoge ogen gooien moest de thuisploeg wel aan de bak. In een door regen bekortte wedstrijd werd het 11-4.
Het is zomer in Nederland, en dan weet u het wel. Er werden gisteren dan ook twee wedstrijden gespeeld, één tegen Almere en één tegen de naderende regenbui. Omdat zowel de tegenstander als de heren in blue die bui ook al zagen hangen werd er ruim op tijd afgetrapt.
Omdat De Souza nog steeds met z’n krent in de zon zit moest VGM de honneurs op de heuvel waarnemen. Net voordat de wedstrijd begon jinxte de GGL de prestatie van VGM door fijntjes te wijzen op de vier succesvolle optredens die VGM al heeft gehad dit seizoen. De eerste drie innings leek het allemaal nog goed te gaan, maar in de vierde inning donderstraalde de hele boel in elkaar. Eerlijkheid gebied wel te zeggen dat ook de vierde Almeriaanse slagbeurt zonder tegenpunten afgesloten had kunnen worden, als er met twee man uit niet een klein foutje was ingeslopen. De vier punten die volgden waren lelijk, maar ook allemaal onverdiend.
Gelukkig waren de Reserve Reserves zelf aan slag al voortvarend van start gegaan. Gagarin begon met een double, Edgar volgde met een hit en Jariño doublede beide heren over de thuisplaat. De PC sloeg een hitje waarop Jariño naar drie kon en Rikkie pakte ook goed door en sloeg met een liner over drie ook Jariño binnen. De heren voelden duidelijk de wolkendruk. Na de eerste inning was de stand al 3-0.
In de tweede inning was Ed de Kroket begonnen met een hit naar het rechtsveld, hij lijkt daar een patent op hebben. Na wat gerommel in de marge door de volgende slagmensen stond Edgar dan eindelijk op het punt z’n eerste dinger in z’n leven te slaan. Hij legde aan, haalde uit, mistte met een haar de schouder en het hoofd van de catcher, maar raakte vol de handschoen die de onfortuinlijke achtervanger op dat moment middenin de slagzone had gehangen. Op dit moment is het nog onduidelijk hoe het met de catcher is, dus de bijdehante opmerkingen laten we hier achterwege (al is ‘bijdehand’ hier natuurlijk best een aardige woordgrap). Zeker is wel dat de catcher de wedstrijd moest verlaten en dat de rally dood was. De stand bleef deze inning 3-0.
In de derde inning verdubbelde de Bussumers de score. Een leunbeurt van Seb werd gevolgd door een klapje van de PC, en een striemende double van Rikkie, die daarmee zijn tweede en derde ribbie van de wedstrijd over de thuisplaat joeg. Hij schoof zelf een honk op nadat de Didi hem met een diepe vangbal naar drie had gebracht. En de kenners weten dan dat dat héél diep moet zijn geweest. Ed de Kroket maakte daarna het karwei af en sloeg met weer een hit naar het rechtsveld Rikkie binnen. Stand 6-0.
Nadat in de eerste helft van de vierde inning na een foutje de hits en de wijdballen hadden geleid tot vier punten, en de stand dus 6-4 geworden was, begon het langzaamaan wat harder te regenen. Â De wedstrijd was nog niet geldig, het hield niet echt meer over, dus de GGL moest een list verzinnen.
Het werd een ongekend briljante move. Het is al bekend dat de GGL op allerlei plekken jonge talenten aan het scouten is, maar nu blijkt dat hij ook het kroost van voormalige Reserve Reserves op de korrel heeft. Gisteren introduceerde hij dan ook Geweldige Gijs (zoon van ex-coachie coachie a.k.a. Vliegtuigbouwer Fokker) op de Bussumse heuvel. Net als ex-coachie coachie is Gijs een lefty, maar daar houdt de vergelijking dan ook helemaal op. Als wij ex-coachie coachie zouden zijn, zouden wij met enige argwaan naar de buurman of melkboer kijken. Wie de echte vader ook mogen wezen, Geweldige Gijs deed het geweldig en was na één bal (ongeveer) de inning uit.
In de gelijkmakende vierde slagbeurt werd er nog één puntje bij gesprokkeld toen Edgar op een opofferingsslag van de PC kon scoren. Stand 7-4.
De nattigheid kwam ondertussen steeds heviger uit de lucht, dus  het kwam maar wat goed uit dat Geweldige Gijs de volgende drie slagmensen op rij kon uitschakelen. De wedstrijd was dus in ieder geval geldig. De druk was er dan ook meteen vanaf en in de vijfde nastoot konden nog eens vier Bussumse punten genoteerd worden. Woody sloeg de door een foutje op het honk gekomen Didi over de thusiplaat. Woody en leunende Gagarin konde scoren op een double van Edgar. Jariño maakte het feest compleet door Edgar en de eindstand over de thuisplaat te slaan: 11-4.
De eervolle vermelding van gisteren gaat naar Didi die netjes 0-uit-3 ging en na z’n 1.000 van vorige week nu de enige Bussumer was zonder hit. Hij had nog voor een hoogtepuntje kunnen zorgen door een man van twee af te kegelen, maar Edgar weigerde daaraan mee te werken.
De Almeerders weigerde vervolgens mee te werken aan het einde van de wedstrijd, maar het was mooi geweest. De regen gutste uit de hemel, de blues waren doorweekt, tijd voor een warme douche. Een paar minuten mokken later werd er dan toch een eind aan gebreid. It’s a ballgame!