Amsterdam, 18 mei 2014 – Na een door Pluvius verpest weekend was het afgelopen vrijdag weer tijd voor een ouderwetse Eerste Klasse kraker. De Reserve Reserves ontvingen de Mokum Hawks in de Vallei, maar in plaats van een kraker konden de toeschouwers zien hoe de Haviken gekraakt werden. In zeven innings werd het 14-4 voor de thuisploeg.
De GGL had weer ‘ns een trucje bedacht om de tegenstander te ontregelen. In plaats van De Souza mocht Blade namelijk als eerste de heuvel bestijgen namens de Reserve Reserves. Achterliggende gedachte was dat de ondergaande zomerzon na een inning of drie verder spelen onmogelijk zou maken, en dat ná de stop de meeste innings gespeeld zouden moeten worden. Natuurlijk kreeg de GGL gelijk, al was het uiteindelijk maar één inning meer.
In de eerste slagbeurt wisten de Hawks na een hit, een dragbunt, een wilde worp en een opofferingsslag direct te scoren. In de gelijkmakende slagbeurt werd dat door de Bussmers direct rechtgezet, en meer. Jopie mocht ondanks z’n zere vlerk als eerste aantreden en zette meteen het veld onder druk. Met foutje 5 bereikte hij het eerste honk. Ed de Kroket, NoNoJoe, Blade en Edgar sloegen vervolgens back-to-back-to-back-to-back hits. De stand was direct 3-1. Welkom in de Vallei!
In de tweede Amsterdamse slagbeurt werd er na vier wijd en een double weer een puntje van de voorsprong afgesnoept. Daar bleef het bij omdat Blade en de PC het niet konden laten gebeuren dat een honkloper van twee na een bal tegen de backstop helemaal op kon stomen naar de thuisplaat. De onverwachte actie 2-naar-1 werd ruim op tijd uitgevoerd waardoor de honkloper zelf ook wel inzag dat zelfs sliden hem niet meer ging helpen. Stand bleef dus 3-2.
De zon begon inmiddels behoorlijk in de weg te zitten. De bezoekers begonnen in de derde inning als eerste te piepen over slecht zicht vanuit het slagperk, dus toen de PC en de GGL tegen het eind van de slagbeurt ook nog een beetje gingen meepiepen leek het na de derde nul tijd voor het sun-delay. De blues vonden dat aanvankelijk ook, het woord ‘gevaarlijk’ viel zelfs even, maar na de discussie die ontstond was de conclusie anders: Gooien met honkballen naar een slagman met slecht zicht is gevaarlijk, met meloenen valt dat best mee. Super Seb, de PC en Woody waren het er mee eens en sloegen back-to-back-to-back hits en daarmee het vierde punt over de thuisplaat. Stand 4-2, en na de slagbeurt wél tijd voor een zonnepauze.
In de vierde inning mocht De Souza dan eindelijk weer zijn kunsten gaan vertonen. Een double en een single brachten de Hawks weer een puntje dichterbij, maar verder kwam het niet die slagbeurt.
De Reserve Reserves daarentegen bleken nog steeds meloenen te zien, en deze keer zelfs zonder dat de zon in de weg zat. Voor de tweede keer in de wedstrijd mochten alle negen slagmensen een rondje meedoen. Gagarin trapte af met een double, NoNoJoe sloeg ‘m gedisciplineerd een honk verder en Blade sloeg de astronaut met een honkslag door het midden over de thuisplaat. Edgar liet nog maar ‘ns aan Remmie zien hoe je een dragbunt neerlegt en Super Seb leunde vervolgens de honken vol. De PC wist die situatie te verzilveren met een hit waarop nog één keer gescoord kon worden. Maar nog was het niet klaar want ook De Souza zelf en Remmie wisten nog punten over de thuisplaat te rommelen met respectievelijk een veldfoutje en een velderskeus. Stand 8-3.
Het was inmiddels duidelijk dat de Haviken deze dag meer musjes waren en dat de vraag niet meer was óf er gewonnen zou worden, maar meer met hoeveel en in hoeveel innings.
De vijfde en zesde inning leverde dan ook nog vijf Bussumse punten op. Gagarin wist in beide innings een hit te produceren waarbij de laatste zelfs een triple was. Blade produceerde z’n derde hit van de wedstrijd, een double, en ook de PC kon hit nummer drie bijschrijven. Super Seb en NoNoJoe hadden net even wat minder geluk. Super Seb ging diep genoeg voor een opofferingsslag en een RBI, NoNoJoe sloeg de bal hard naar een poppetje dat daar dan wel weer moeite genoeg mee had om de honkloper van drie te kunnen laten scoren. De Amsterdammers produceerde in de zesde inning nog één punt waardoor de stand op 13-4 kwam.
In de zevende inning werd er dus nog één punt verwacht van de Bussumers, en dat kwam er. Een vuiltje in het oog van de linksvelder en de scoorder zorgden voor een walk-off hit van Remmie. Eindstand 14-4.