Nog 8 te gaan!

Amsterdam, 3 juli 2011 – Na een welverdiende vakantie, en een extra weekendje rust in Nederland, was het afgelopen vrijdag weer tijd voor De Souza om de heuvel te beklimmen. De Herons kwamen er niet aan te pas en scoorden slechts één punt. Zelfs het half uur ‘sun delay’, die voor veel werpers een opbrekende factor is in Bussum, kon De Souza niet deren. Complete game nummer vijf was een feit! Aanvallend waren vijf punten voldoende voor de winst: 5-1.

In de eerste inning leek het voor de Herons al even fout te gaan. Gagarin kon dan wel kaltgestellt worden, maar Edgar en Jopie knalde daar met een hit hard overheen. De toon was gezet, maar punten leverde het nog niet op. Ook de lead-off hit van Keet in de tweede inning illustreerde de toon van de wedstrijd, maar helaas ook deze keer geen vervolg.

In de eerste helft van de derde inning kwamen de Herons brutaal als eerste op het scorebord. Vier wijd, een hitje en een opofferingsslag waren daarvoor voldoende. In de zes innings die volgde domineerde De Souza en hij stond slechts 20 Heerhugowaarders toe het slagperk betreden.

Aanvallend kwamen de Bussumers daarna ook redelijk uit de verf. In de gelijkmakende derde inning werd de voorsprong teruggepakt die daarna niet meer werd weggegeven. Jariño en VGM tekende voor de twee ribbies. Op een goed gepositioneerde infield hit van Keet (echt waar, ik heb het gezien!) probeerde VGM nog van twee naar thuis te gaan. Verrassend genoeg lukte dat niet, en was het gevolg de laatste nul en een dikke knie, maar z’n pak bleef wel schoon!

In de vierde inning rommelde Remco T. er een puntje bij met een eindelijke gelukte drag-bunt en een eindelijk gelukt gestolen honk. Gagarin pikte de ribbie mee. De astronaut kwam na de zware werkweek wat langzaam op gang maar eindigde nog wel met drie uit vijf en twee ribbies. Edgar begon daarentegen sterk maar bleef steken op één uit vijf, weliswaar ook met één ribbie. Jopie ging weer twee uit vier, met een dubbel, en kruipt daarmee weer langzaam naar de 0.500.

Erik C. maakte indruk door bij de BP ongegeneerd met de Sombrero het veld te betreden. Het was duidelijk dat hij er absoluut niet mee zat, hij wist in de wedstrijd de bal drie keer te raken, en in z’n laatste slagbeurt wist de bal zelfs hem te raken. Hij kon daarna ook nog scoren, maar zo het was wel even genoeg ‘contact’ voor één avond.

“Sun delay in The Valley”Ook De Kroket, Super Seb en de PC mochten nog even meedoen. De Kroket kon geen potten breken maar was nuttig omdat hij VGM kon vervangen, die wel erg z’n best deed om van alles te breken. Super Seb kreeg de ondankbare taak Jopie na de sun delay in de zevende inning te vervangen, Jopie moest namelijk op tijd bij de frituur zijn.

De PC kroop de laatste drie innings achter de plaat en mieterde er nog even twee honklopers vanaf. Stelen mag niet jongens! Met 1 uit 1 was hij tevens de beste slagman van de wedstrijd waarna hij direct geslecteerd werd voor ‘Het eerste’.

Amsterdam, 30 juni 2011 – Net nu de Reserve Reserves dachten dat ze iets speciaals hadden gezien in Meppel duikt er een filmpje op waaruit blijkt dat het altijd gekker kan. We wachten met spanning af wat De Souza hier a.s. vrijdag tegenover gaat zetten!?

 

Nog 9 te gaan!

Amsterdam, 25 juni 2011 – Gisteren moest de afgelaste wedstijd van begin deze maand tegen de Blue Devils ingehaald worden. Ook deze keer leken de weergoden niet mee te willen werken, maar een telefoontje over een afgelasting bleef uit. De Reserve Reserves reisden dus in de gestaag neerdalende regen af naar Meppel. Iets na enen hield het op met regenen, de wedstrijd ging door en kon uitgespeeld worden.  

Daarmee was de eerste en belangrijkste doelstelling van dit weekend binnen: zeker stellen dat er niet nog een keer zo diep afgereisd moest worden naar het oosten. Een andere doelstelling: aan kop in de comeptitie blijven, was daarmee ook al in-the-pocket. Er konden nog wel wat verliespunten gemorst worden namelijk. Maar dat wisselgeld hebben de Bussumers in de zak kunnen houden. In een goede en snelle wedstrijd werd er gewonnen met 2-5.

Door de recente uitslagen van de Blauwe Duivels, de wetenschap dat er een ‘Yank’ op de heuvel was gespot, en een ooggetuigeverslag van de GGL die een paar innings heeft kunnen scouten bij onze vrienden uit Diemen, lag er een mengeling van emoties over de Reserve Reserves heen. Omdat de heren uit Bussum geen ‘angst’ kennen, zullen we het ‘respect’ noemen, gemixt met enthousiasme en nieuwsgierigheid naar de Amerikaanse Sensatie.

De eerste drie slagbeurten hadden we dan ook niet veel te vertellen. Alleen Ed de Kroket wist al dromend in het slagperk vier wijdballen te verzamelen. Helaas bleef hij vrolijk verder dromen op het eerste honk en werd hij er daar afgepikt. Ook de vorige wedstijd was hij al in zo’n bedrijfsongevalletje verwikkeld geraakt, maar het is hem vergeven. Bitterbal zal ‘m het nodige slaapgebrek bezorgen.

In de vierde inning begonnen de eerste Amerikaanse barstjes zichtbaar te worden. Een hitje van Jopie doorbrak de no-no waarna ook Jariño er met zijn wielen(!) voor kon zorgen dat hij uit het dubbelspel bleef. De nuttige vier wijd van Super Seb bracht Jariño een honkje verder waarna VGM het eerste punt binnen kon slaan. In de vijfde slagbeurt bleek dat Mr. Fox enigszins getergd was. Hij gooide er nog wat miles bovenop en ‘struck out the side’.

Verdedigend liep het de eerste vijf innings ook nog op rolletjes. Gastspeler Kyle (zij een Yank, wij ook een Yank!!) was meer dan voortreffelijk en zorgde ervoor dat slechts 17 slagmensen het slagperk konden betreden. En alleen door een foutje wist een Duiveltje het tweede honk te bereiken.

De zesde inning was het keerpunt van de wedstrijd. Alle Reserve Reserves hadden ‘m nu twee keer gezien, tijd voor wat vuurwerk. De kop van de slagploeg deed daartoe de eerste aanzet. Jopie sloeg z’n tweede lead-off hit en ook Edgar (zie Facebook vrienden) en Jariño pikte een hitje mee, waarvan de hit van de Tuinman het tweede punt betekende. Toen de volgende twee slagmensen net ‘miste’ en uitgevangen werden in het buitenveld leek de Bussumse slagmachine te haperen, maar een striemende hit van de PC stelde vervolgens Edgar ook in staat te scoren. Daarna besloot de Voormalig GKL, na een wat slappe eerste twee slagbeurten, zich ook met de aanval te gaan bemoeien. Zijn hit door het midden bracht Jariño over de thuisplaat en de PC naar drie. Maar het was nog niet afgelopen, de midvelder gooide de bal het binnenveld in, maar er waren geen binnenvelders die zich geroepen voelden het leer op te pakken. De PC aarzelde geen moment en ook hij stoomde door naar de thuisplaat: 0-5.

In de zesde en zevende inning kwamen de Duiveltjes wat beter door en wisten in beide innings te scoren. Gelukkig hadden we ons geheime wapen ‘de plantsoenendienst’ bij ons. In de achtste inning had hij slechts vijf pitches nodig om de drie benodigde nullen te maken. In de negende inning ging dat wat minder soepeltjes. Na een snelle nul gooide een geraakt werper en twee hitjes nog bijna roet in het eten. Gelukkig wist Jariño zich op tijd te herstellen en met een perfecte slagbal aan de binnenkant zorgde hij voor het einde van de wedstrijd én dat er niet alleen aan de Reserve Reserve kant een slagman met vier trike-outs zat.

Met 16 strike outs kunnen we wel zeggen dat we aanvallend de zwaarste wedstrijd van het seizoen hebben gehad (tot nu toe). Alleen Gagarin wist een strike-out te ontlopen. Twee Reserve Reserves missen één strike-out voor de Sombrero, maar niet getreurd er waren ook twee Sombrero’s waarvan één zelfs in XL formaat. Verdedigend werden er ook bijzondere prestatie neergelegd. VGM maakt in het rechtsveld een fantastische start waardoor een liner precies in zijn handschoen kan vallen, en Edgar en Jopie maken achter respectievelijk het derde en het eerste honk een prachtige vangbal. Dat Jopie ‘m dan vervolgens gooit naar de eerste de beste honkballer met een witte broek en een blauw shirt nemen we ‘m niet kwalijk. Het ging meestal goed, maar deze keer was het een Duiveltje.

Amsterdam, 24 juni 2011 – De sfeer zit er weer goed in bij de Reserve Reserves. Na een klein dipje kon afgelopen woensdag de tweede zege in vijf dagen worden bijgeschreven. Het werd geen herhaling van het slagfestijn tegen de Overlevenden, maar vijf punten waren voldoende voor de winst. De Southernbirds kwamen namelijk niet verder dan één punt. Het werd dus in achtenhalve inning 5-1.

Gelukkig ligt er altijd wat extra spanning op de enige echte Gooische derby in de 1e Klasse A, want kijkend naar de ranglijst had er nog wel ‘ns sprake kunnen zijn van onderschatting. De Huizenaren bungelen namelijk met slechts twee winstpartijen onderaan. Slechts door het geringe aantal teams weten ze zich te handhaven in het ‘linker rijtje’. Kortom, een matige positie die gezien het sterke optreden van woensdag niet echt terecht lijkt. Het was een aardige kluif!

Voor het eerst dit seizoen kon er gesproken worden van een complete selectie, over compleet zelfs want ook Kyle Van Het Eerste (KVHE) heeft de smaak te pakken en was aanwezig. Hij mocht zelfs de wedstijd uitgooien wat hij niet geheel onverdienstelijk deed. Zijn cijfers zijn duidelijk: 2-2-0-0. De slagmensen waren kansloos, zowel op de slag- als de wijdballen.  Bijgekomen van de jetlag mocht De Souza echter de wedstrijd starten, en zoals we van hem gewend zijn werd hij direct hard geraakt, door de eerste twee slagmensen. Daarna was het wel weer een beetje over en met drie strike-outs maakt hij de inning af. De toon was gezet. Alleen in de zevende inning wisten de Huizers een punt te scoren, maar omdat Papa Laurens een wat kolderieke struikelpartij van de PC in het rechtsveld wist te beoordelen als fout had dit geen gevolgen voor het zwaar gekoesterde ERA. De PC daarentegen voelt zich in zijn trots gekrenkt en vermoed een complot omdat hij het scoreblok was vergeten mee te nemen.

Nadat Yuri en Laurens het spits hadden afgebeten begonnen de Bussumers sterk. Een single van Jopie gevolgd door dubbels van Super Seb en Keet zorgden voor de eerste twee punten. In de derde inning werd de voorsprong verdubbeld door een single van Laurens gevolgd door een dubbel van Jopie en een opofferingsslag van Keet. Omdat Jopie dit seizoen graag 0.500 wil slaan moest hij zijn volgende slagbeurten honkslagloos doorkomen, en dat lukte.

Onderin de slagvolgorde regende het geen honkslagen. En dat kwam niet alleen door het matige optreden van de Reserve Reserves op de nummers 6 t/m 9, maar ook door de stevig gooiende Southernbird die gedurende de wedstrijd alleen maar harder ging gooien. Statistisch gezien hebben de slagmensen achterin daar dan ook het meeste last van. Maar ‘elk nadeel heb z’n voordeel’: de scouting rapporten zeggen dat er dit weekend een Yank de heuvel in Meppel gaat beklimmen die ook aardig van wanten weet. De kont van de slagvolgorde van afgelopen woensdag heeft dus wel extra kunnen oefenen met snelheid!

Als het droog blijft zullen we zaterdag weten of de extra oefening succesvol is gebleken! Als het toch regent blijven de heren in ieder geval wel droog want de jassen zijn niet alleen nieuw, maar ook waterdicht. Onder de boxscore zijn de teamfoto en wat actiefoto’s terug te vinden.

Amsterdam, 19 juni 2011 – Na een paar off-days leefde de slagploeg van de Reserve Reserves dit weekend weer aardig op. De batting practice moest noodgedwongen worden overgslagen omdat voor de wedstrijd de regen met bakken uit de hemel kwam, maar dat mocht de pret niet drukken. Twee Diemenaren werden bereid gevonden alsnog een BP te gooien, een BP die we voor het gemak maar ‘wedstrijd’ noemen. De uitslag laat zich raden: 21-3

De eerste ontmoeting met de broeders uit Diemen zorgde voor het einde van een loosing streak van drie, deze ontmoeting zorgde voor een streep onder een loosing streak van twee. Met 21 punten en 20 honkslagen waarvan er 7 voor ‘extra bases’ waren, werd er deze keer naar hartelust aan het run-, slugging- en slaggemiddelde gewerkt. De laatste twee wedstrijden was ook dat er een beetje bij ingeschoten.

Gastswerper Kyle zorgde er op zijn beurt voor dat de aandacht volledig op de aanval gericht kon zijn. Na drie innings was hij nog ‘perfect’, in vijf innings stond hij één punt toe en slechts twee slagmensen wisten het eerste honk te bereiken. Vakantieganger De Souza volgde hem na één man in de zesde inning op. Een double gevolgd door een schoonheidsfoutje  zorgde in die inning nog wel voor twee onverdiende punten. In de zevende slagbeurt werden achtereenvolgens nummer 6, 7 en 8 van de ‘Survivors’ aan de kant gezet met drieslag. Einde wedstrijd.

Over de aanval valt meer te vertellen. En voor de aanwezige toeschouwers: Met ‘de aanval’ wordt hier niet het oponthoud na het lelijke tafereeltje dat zich in het linksveld afspeelde bedoeld.  Omdat er in die scene al teveel vuile woorden zaten, gaat de PC daar verder geen woord meer aan vuil maken. Geïnteresseerde ramptoeristen wordt aangeraden de ‘Homeplate’ in de gaten te houden. Hiernaast een illustratie van hoe aangenaam en prettig je ook een discussie over honkbal kan voeren.

De striemende liner waarmee Gagarin de aanval begon werd nog gevangen door voormalig HCAW’er Seb F., maar in de tweede en derde inning maakte onze astronaut het goed met twee hits en een ribbie. In ‘de papa van Bitterbal’ vond Gagarin na deze slagebeurten een waardig opvolger, want met één uit één en een ribbie kon ook Ed de Kroket trots (en snel) naar huis. Er werd nog gescoord ook want Laurens, Jarno, Seb en VGM zorgden voor vier punten met respectievelijk vier wijd, een single, een triple en een dinger. VGM had sowieso wel een aardige wedstrijd, want hij sloeg ook nog twee doubles en twee singles. Voor de kenners is dit een ‘cycle met een schoonheidsfoutje’.

In de volgende inning bewees Remco T. dat als je de bal maar dicht genoeg langs de lijn slaat het ook mogelijk is een tripple te lopen op een bal langs het derde honk. Er is nog steeds onduidelijkheid over aan welke kant van de lijn je de bal dan moet slaan. Na slechts één puntje in de derde inning sloeg de PC toe in de vierde. Met twee honken bezet joeg hij de bal over het linksveld hek. De stand werd daarmee 12-1 en een korte wedstrijd lag in het verschiet. Ware het niet dat in de vijfde en de zesde slagbeurt alle Reserve Reserves nog twee keer het slagperk mochten betreden, met negen extra punten als gevolg.

Omdat er zelf gewonnen werd en de andere wedstrijden een voor de Bussumers een gunstige uitslag kenden kan de PC hier dus weer vol trots en overtuiging roepen: Nog 11 te gaan!