Amsterdam, 18 maart 2012 – Dit was het tweede weekend dat de Reserve Reserves weer de wei in mochten. Net als vorige week werd de tegenstand gezocht binnen de club. Vorige week waren de Reserves aan de beurt, deze week traden de Reserve Reserves aan tegen de Reserve Reserve Reserves. Volgt u het nog?
Elk jaar is er in de oefencampagne ergens een weekend waarin de wintertijd wordt ingeruild voor de zomertijd. De afgelopen jaren zijn de RR’s die redelijk schadevrij doorgekomen, maar dit weekend was het bingo! Nu denkt u natuurlijk ‘huh?! da’s toch pas volgende week?!’, en inderdaad dat klopt, maar onze Jariño en Jopie hebben al een voorschot genomen op het tijdsverschil van volgende week. Beide heren hadden andere verklaringen, maar alleen onze immer vrolijke Tuinman kwam uiteindelijk opdagen om het uit te leggen. Wat de verklaring dan wél was werd snel verbloemd door zijn eerste, maar fantastische over-throw van het seizoen.
Omdat de wedstrijd nog niet voor het eggie was kon er wat gerommeld worden met de pitching. Bij de RRR’s hadden ze iemand gevonden die gekleed in Hoofdklasse Wit de RR’s redelijk in bedwang hield. De RR’s hadden daar een voormalig Zuidvogel tegenover gezet, die voor de gelegenheid wel even z’n jackie had uitgedaan. Dat ook hij de slagploeg van de opponent niet in bedwang hield had weinig te maken met zijn werpkunsten. De oorzaak moet eerder gezocht worden in de al eerder genoemde over-throw, en eigenlijk verdienen al die andere fouten ook een uitgebreide beschrijving. Maar het was een oefenwedstrijd, en dan maar door blijven zeuren over fouten is ook niet helemaal eerlijk.
Maar ja, soms zijn er fouten die er om smeken genoemd en beschreven te worden. Sommige fouten-reeksen krijgen, net als tornado’s, zelfs benamingen. Voor de niet kenners: er wordt hier gerefereerd aan ‘de Fruitmand’ van Ed, hier na te lezen op deze site. En ook deze keer had De Kroket weer de hoofdrol. Zijn opmerking “loop ik een keer goed…” dekt de hele lading van het moment.
Na een wat langzame start begonnen de knuppels ook warm te draaien. Ondanks het feit dat de RR’s nog wel de laatste slagbeurt gebruikten lijkt het erop dat het voorafgaande slaggeweld voldoende moet zijn geweest om de overwinning op te eisen. Het had galant geweest richting onze broeders van het Derde, om hun gewaardeerde tegenstand op te werpen als reden de eindstand niet bekend te maken, maar helaas, we moeten eerlijk zijn: We hebben echt totaal geen idee wat het uiteindelijk is geworden. De PC heeft Papa Dammers nooit voorzien van een scorekaart, en al had hij dat gedaan, de GGL had zo’n complexe opstelling, met vier DH’s en een bijzondere veldroulatie uit de trukendoos getoverd, dat dit onmogelijk aan papier kon worden toevertrouwd.
Diep in de wedstrijd viel er voor de liefhebbers en romantici nog een mooi moment te aanschouwen. Omdat Super Seb zijn heldenstatus aan slag nog niet echt had waargemaakt besloot zijn broer Guido hem een handje te helpen. Hij besloot te stoppen met zich zorgen te maken over zijn ERA, en een balletje op riemhoogte door de pijp te gooien. Dank u, de bal kreeg een ouderwetse hengst, een ‘towering double’, echte broederliefde. Hieronder de één seconde te vroeg genomen foto van het moment.
Nog twee opmerkelijke slagbeurten:
Moment 1) Jariño hengelt met één hand een buitenkant bal het linksveldhek over.
-> Wat vooraf ging: In een eerdere slagbeurt wordt hij gejamd waarna hij met een pijn vertrokken gezicht uitroept ‘ik ga niet meer slaan!’, In de slagbeurt daarna houdt hij zich daaraan en vangt hij de bal op met z’n rug.
-> Opmerking bij de homerun: leuk met één hand, maar probeer dat volgende keer ‘ns met je rechterhand!
Moment 2) GKL hengelt met twee handen een langzaam gegooide, kaars rechte en door het midden gegooide bal, het hek van het eerste veld in.
-> Wat vooraf ging: Een hele harde en langdurige windvlaag met extreme thermiek boven de 15 meter.
-> Opmerking bij de homerun: In de competitie is een bal in het hek van het eerste veld geen homerun.