Apeldoorn, 30 augustus 2009 – Wat een mooie zonnige wedstrijd in de bossen van Gelderland had moeten worden, werd een druilerige middag billenknijpen. De onzichtbare deken van een mogelijk kampioenschap legde duidelijk extra druk op de fielders van HCAW. In het slagperk was de druk minder aanwezig, waardoor na een angstige negende inning in de verlenging de stand eenvoudig kon worden rechtgezet. HCAW2 – WSB, 9 -11

Zonder een aantal cruciale spelers en zonder Joost C. waren de Reserve Reserves met het ideale aantal.Voor de niet-kenners: 10 is perfect, voor een uitwedstrijd. Iedereen maakte dan ook dankbaar gebruik van de mogelijkheid extra batting practice te nemen. Slechts één speler besloot dit extra rondje aan zich voorbij te laten gaan. Onbewust wist de Rus misschien al dat hij een cruciale rol zou gaan spelen in de nabeurt, en dat de swings gespaard moesten worden.

Bukken is spelen
Het veld van Wormen Stealing Bases kende een aantal opmerkelijke groundrules. Hoewel de zandbak in het binnenveld beter geschikt was voor recreëren met een schepje en een emmertje was het strikt verboden genoemde voorwerpen of zelfs zandvormpjes het binnenveld in te nemen. De biels die naast de foutlijn in het linksveld lag bleek een groen alternatief voor werpersplaat van de bullpen te zijn. Hier waren geen speciale regels op van toepassing. Het raken van een laagoverhangende tak in het linksveld echter betekende een zekere touch ‘m all. De umps constateerde verder dat het hekwerk aan alle kanten een regelrechte gatenkaas was, maar dat het bukken naar de bal de onbespeelbaarheid van dit object zou opheffen “Bukken is spelen!”. Daarmee was meteen het Apeldoornse thuisvoordeel geneutraliseerd, de Reserve Reserves hebben immers een aantal van de slechtst bukkende spelers uit de competitie.

Dingers
De start van de wedstrijd was veelbelovend. Moe van het geklaag over zijn te hoge slaggemiddelde en het onevenredig lage aantal ribbies, timmerde Daan-komt-die-hit-Horn de bal direct over het hek. Dat was dan ook direct zijn laatste binnengeslagen punt van de wedstrijd. Het geklaag zal nog wel even aanhouden, maar met een nette 3-uit-5 zal de Huizenaar daar niet echt wakker van liggen. In de vijfde inning legde ook de stramme eerste honkman van HCAW2 de bal over het hek, maar de beste klap van de dag kwam van Yuri Paparin, die met deze rocket eigenhandig het Russische ruimtevaartprogramma nieuw leven in leek te willen blazen. Het moment, lead-off tiende inning, was dodelijk voor de vriendelijke Apeldoorners die even mochten hopen op een sensatie.

Papieren Coach en virtuele beer
Door een late afzegging van één van de broertjes C. moest de Papieren Coach van HCAW de tweedehonkspositie innemen. Geheel in de geest van de afwezige broer vond de eerste de beste grondbal een weg tussen de benen van de tweedehonkman. In de negende inning moest een andere smoes verzonnen worden omdat de vrolijke Amsterdammer inmiddels doorgeschoven was naar de vertrouwde plek tussen twee en drie. In deze inning ging er dan wel geen bal langs, maar het resultaat van de acties was abominabel. Dat er op de scorekaart maar één fout is terug te vinden, zal de Papieren Coach aan z’n functiebenaming te danken hebben. Omdat de beer samen met De Kroket op vakantie was werd deze virtueel uitgereikt aan Remco T. Hij nam 3 van de in totaal 13(!)  keer vier wijd voor z’n rekening en kwam al zijn 6 slagbeurten op de honken, helaas niet resulterend in gescoorde punten. Ook hij zal hier niet minder om slapen, want na 14 wedstrijden aanmodderen is de kunst van het dragbunten dan eindelijk geperfectioneerd.

Kampioenskoers
Met het behaalde resultaat blijft HCAW2 in de race om het kampioenschap van de 2 Klasse A , maar het is niet meer in eigen hand, dus de buit is nog niet binnen. Het goede voorbeeld werd dit weekend in ieder geval gegeven door de collega’s van HCAW 3. Op eigen veld versloegen zij Quick Amsterdam waardoor ze met nog drie wedstrijden te gaan al onbereikbaar zijn geworden voor de concurrentie. Gefeliciteerd KAMPIOENEN!

Reserve Reserves weer op kampioenskoers

Nijmegen, zondag 23 augustus 2009 – De voetbalwedstrijd van NEC tegen Utrecht mocht vanwege een gebrek aan politiemensen niet doorgaan, maar de Nijmeegse burgemeester zag geen gevaar in het ontvangen van de graag geziene gasten uit Bussum. Niet zo verstandig, de Reserve Reserves van HCAW namen de overwinning mee naar huis: 4-6.

De traditie leert dat De Beer altijd tijdens de wedstrijd wordt verdiend, en na de wedstrijd wordt uitgereikt. Vandaag echter leek de beslissing al vóór de warming-up gevallen te zijn. Nog niet eerder werden de Reserve Reserves zó verwend met de invulling van de Bollendienst. Bollendienst is in dit geval eigenlijk een benaming die de lading niet dekt. Na het stevige ritje naar het Zevenheuvelenland werden de heren getrakteerd met een driegangen-menu dat z’n weerga niet kent. De rijk gevulde quiches, in twee verschillende variëteiten, werden afgewisseld met een uitmuntende verse fruitsalade die afgetopt kon worden met een heerlijke bruinglanzende brownie. Gelopen koers, ma Calis wint De Beer, de broertjes het hele volgende seizoende Bollendienst. Het liep anders…

Bere goeie super sub
Na de vijfde inning moest Daan-komt-die-hit-Horn het veld verlaten met verschijnselen van lasogen. Getooid met een geleende zonnebril betrad Ed de Kroket het veld, knipperde een paar keer met z’n ogen en zag dat het goed was. Zonder blikken of blozen posteerde hij zich precies op de plek waar hij de bal voor de laatste nul van de inning uit de lucht kon grijpen. Goeie invalbeurt al dus, maar we zijn er nog niet. Vervolgens loopt hij nonchalant, maar opgewekt, richting dug-out om wat in te zwaaien, gaat staan in het slagperk, en de rest is geschiedenis. Meneer de Kroket nam de bal op de sweet spot van z’n gele slaghout, voelde niets, maar legde daarmee wel de bal over het 4 meter hoge hek. Een hek dat vanwege de grote afstand van de thuisplaat in de volksmond ‘The Invisible Monster’ wordt genoemd. De Reserve Reserves prijzen zich gelukkig dat ze deze gigantische dajakker hebben mogen aanschouwen. Het mag duidelijk zijn, De Beer was voor De Kroket, en ging daarmee aan de neus van ma Calis voorbij. Op 13 september de herkansing, deze keer met betere kansen omdat De Kroket gaat genieten van een welverdiende vakantie.

Braziliaanse heuvelbezetting
In de kantlijn van deze gebeurtenissen werd ook nog een honkbalwedstrijd afgewerkt. HCAW2 was afgereisd met sterwerper Da Souza, maar zonder de betrouwbare bullpen van dit seizoen. De beste werper uit de 2e Klasse A (en omstreken) haalde gelukkig zijn beruchte niveau en domineerde acht sterke innings. Op den duur lukte het de tegenstander zelfs niet eens meer een stootslag langs de werper te krijgen. Jarino Koenen gooide vervolgens de wedstrijd op slot door met één uit (strike-out) en het eerste honk bezet (ploppertje) een 1-naar-6-naar-3 dubbelspel te forceren. Alleen na de derde inning keken de Reserve Reserves tegen een achterstand aan, maar deze werd door een effectief hart van de slagvolgorde netjes weggewerkt. Waarna in de innings die volgden ook de rest z’n steentje bijdroeg. De acht Bussumse honkslagen werden verdeeld tussen zeven verschillende spelers. Teamwork pur sang!

Onder het genot van een alcoholische versnapering herbeleeft de Kroket HET moment