Coach Berrevoets: “Ik had al zo’n hint van een zweem van een vermoeden dat het wel eens goed zou kunnen aflopen”

De afgelopen jaren zijn de confrontaties tussen Kinheim 3 en HCAW 3 jaarlijkse hoogtepunten. In 2005 werden de punten gedeeld, dus er stond wat op het spel zondagmiddag. Ten opzichte van de teamsamenstellingen van vorig jaar begonnen zowel het Driemteam als de Bussumse reserve-reserves met een enigszins “opgepimpte” line-up aan de confrontatie der confrontaties. Aan Gooise zijde zijn Jurjan Koenen en Jasper Bronner toegevoegd, terwijl aan Haarlemse kant Richard Beljaards overschrijving heeft aangevraagd (en gekregen). Grootste verschil was dat de Bussumers ook echt gebruik konden maken van de uitbreiding, terwijl Beljaards geblesseerd aan de kant bleef.

Dat de bolletjesdienst ook het beste in een nieuwe naar boven kan halen toonde Jasper Bronner aan. In tegenstelling tot Jurjan Koenen had hij wel begrepen dat koken (en dus ook bolletjes smeren) een kwestie van een beetje aandacht is. Met zijn mediterrane creaties had hij de dug-out aan het Badmintonpad in mum van tijd omgetoverd tot een heuse panaderia waar een lekkere Italiaanse lunch genuttigd kon worden. Top.

En toen de wedstrijd. Het Driemteam spoot uit de startblokken door in de eerste 2 innings 2 keer te scoren. De Bussumse reserve-reserves konden daar bitter weinig tegenover stellen. De grootste bijdrage hieraan werd geleverd door angstgegner Ted Schopman, die in de eerste 6 innings geen honkloper hoefde toe te staan. Vooral Frank “buitenkant laag” Koene was veelvuldig slachtoffer van Schopman’s dadendrang. En ook de hoofdump was regelmatig de kluts kwijt. En dat ondanks een slechte nacht voor de pitcher die recentelijk weer vader is geworden; knap gedaan. Ik had de kop voor dit stukje al: “Schopman kicks ass”. Maar in de zevende inning voltrok zich een koningsdrama waar de oude Grieken van gesmuld zouden hebben. De zichtbaar steeds vermoeidere Schopman moest zijn eerste hit incasseren, en toen was het hek van de dam. Een 2-0 achterstand werd omgebogen in een Bussumse 2-3 voorsprong, en Schopman bleek door zijn thuissituatie niet meer in staat het tij te keren. En ook Willem Closerhof werd voor de verandering eens geraakt: na de achtste inning was het 2-5 en leek de wedstrijd gelopen.

Maar in de 9e inning werd het, mede door een cadeautje van de veldscheidsrechter, nog even spannend. Kinheim scoorde 2 keer tegen, maar toen werd de laatste nul professioneel gemaakt. HCAW 3 ongeslagen aan kop in de buitengewoon aantrekkelijke 2e klasse A, op de voet gevolgd door het Driemteam. Het zou ons niet verbazen als het rugnummer van coach Balk voorlopig ook zijn positie op de ranglijst blijkt te zijn.

Volgende week Pioniers 3. Thuis. Op zaterdag. Om 18:00. Het zal mij benieuwen….

Günther von Römertopf

P.S. Goed nieuws! De veelheid aan clubben van 100 en andere micro-sponsorborden in diverse kantines geeft duidelijk aan dat het investeringsklimaat in Nederland weer aan het aantrekken is. Daarom kort biedt von Römertopf Enterprises U nu voor een bedrag van slechts EUR 2,50 (voor leuke meisjes) of EUR 25,- (voor alle anderen) de mogelijkheid “vriend van de 2e klasse A” te worden. Dit houdt onder meer in dat U het gehele seizoen gratis alle wedstrijden in de 2e klasse A kunt bezoeken. U krijgt toegang tot een speciaal ontwikkelde website (www.knbsb.nl) waarop (na enig zoeken) altijd de laatste uitslagen, de stand en het programma zijn te vinden. Verder kunt U zich verheugen op diverse meet-and-greets met de spelers, waarbij het maken van foto’s zeker niet tot de onmogelijkheden behoort. Ook toegangskaartjes voor het klapstuk van het seizoen, the Third Series, waarin de titanen van diverse topteams nog éénmaal de strijd aanbinden teneinde zich winterklaar te maken, behoren tot het standaardpakket. Vraag niet hoe het kan, maar profiteer ervan!

Coach Berrevoets: “We zijn wel eens beter geslagen ten ijs gekomen”

De Bussumse valei blijkt voor tegenstanders van HCAW 3 vooralsnog weinig vruchtbare grond om punten te scoren. Tot nu toe slaagden de tegenstanders er in 18 innings in slechts 1 run over de thuisplaat te brengen. Belangrijke oorzaak hiervan waren ook de perfecte zes innings die Robbert Keetelaar (voor 5/6) en Jasper Bronner (voor 2/12) de toeschouwers afgelopen vrijdag voortoverden. In een gezapig potje zomeravondhonkbal konden de eerste 18 slagmeneren uit Purmerend onverrichterzake terug naar hun eigen dug-out om kennis te nemen van de onuitputtelijke voorraad nuttige tips van hun eigen coach.

De wedstrijd eindigde in een 5-1 overwinning voor de Bussumse reserve-reserves. Na 1 inning stond het 3-0, waarna het beste er eigenlijk wel af was. De stormvogeltjes drongen in de 7e inning nog wel even aan, maar verder dan 1 punt kwam men niet. De niet hoogstaande pot werd dan ook binnen de 2 uur afgerond en de punten bleven in Bussum.

Over de bollen van afgelopen vrijdag kunnen we kort zijn. Maar ook lang. Of ergens daartussenin. Wat ex-international J. Koenen de selectie culinair voorzette liet zich het best omschrijven als een ontplofte voorraadkast gesorteerd op verlopen houdbaarheidsdatum. Wie heeft er bijvoorbeeld wel eens gehoord van een broodje kipfilet met kruidenboter en ketchup? Of een bolletje gebraden gehakt met huzarensalade met chilipoeder? Elke nieuwe hap bleek een risicovolle verassing met zich mee te brengen, en het gebrek aam slaggeweld liet zich na afloop dan ook gemakkelijk verklaren. We kunnen alleen maar hopen dat Jarno zijn broer net zo kundig vervangt als andersom…..

Belangrijke constatering was vrijdag trouwens wel dat het qua groepjesvorming binnen het team wel goed zit. Na afloop van de wedstrijd werd met een 12 spelers sterke delegatie geëvalueerd in een Bussums café. Er was sprake van een goede sfeer en de onderlinge banden zijn dan ook eens stevig aangehaald. Jammer voor de 3 afwezigen; zij weten zelf wel om wie het hier gaat, en ze gaan nog moeite krijgen zich de rest van het seizoen in te passen.

En zo geeft een week voor de topper tegen het Haarlemse driemteam de stand in de buitengewoon aantrekkelijke 2e klasse A een vertrouwd beeld: Bijna alle deelnemers aan de “third-series” draaien bovenin mee en het is weer ongemeen spannend. We gaan een mooie zomer tegemoet!

Günther von Römertopf

PS: Het valt ineens op dat er in de 2e klasse A een schrijnend gebrek aan goede bijnamen is. Vaak komt men niet verder dan een afkorting of verbastering van voor- of achternaam. En dat terwijl alle deelnemers toch wekelijks getuige zijn van een hoop “stuff that legends are made of”. Dus: suggesties zijn van harte welkom. Mijn eerste voorstel is in ieder geval Bart van Wissen voortaan “The Eraser” te noemen.

Zondag 30 april was het weer zover. Tijd voor de het jaarlijkse bezoek aan de MacD. in Joure. Joure ? Ja, Joure. Minimaal één keer per jaar vertrekken de Bussumse reserves naar het verre Groningen voor een wedstrijd tegen de Caribe Indianen. Goed voor de kilometer(declaraties). Op de heenweg koffie met donuts (staan altijd voor ons klaar) en op de terugweg een MacTasty. Zo tasty zijn die trouwens niet. Het jaarlijkse bezoek aan Groningen levert traditiegetrouw ook een aantal afzeggingen op. Dat zijn de momenten dat een coach blij is dat hij een selectie van vijftien man heeft. Hij wordt dan ook niet zenuwachtig van smoezen als: ik ben skieën in Frankrijk, ik moet een vloertje leggen in de kamer van mijn dochter, ik ben niet zo lekker, ik ben ziek, ik heb een keelontsteking. 10 man is toch genoeg. Geen wissels, ideaal. Op zo’n twintig kilometer voor Groningen konden we het groot licht ontsteken, zo donker werd het. Het zou toch niet waar zijn, 180 kilometer heen en weer voor niets ??? Kan je beter gaan skieën. Gelukkig was het niet voor niets, maar de regen maakte een normale BP wel onmogelijk. Dat is heel vervelend, not. Nu hadden we alle tijd voor de pannenkoeken van Jeroen “Johan” Hubert. Hij had de hele zaterdag staan bakken en hij bleef steken bij 30 stuks. Voor de snelle rekenaars: dit betekende vandaag dus drie in plaats van twee pannenkoeken de man. Eenmaal op het veld hadden een aantal van ons het idee dat we op het verkeerde veld waren beland. Niks geen potige knapen uit de Groningse klei, wel Antilliaanse, Arubaanse en zelfs Cubaanse samba honkballers. Kortom je kreeg toch een beetje het gevoel dat je was beland in een wedstrijd in de HHW. Alleen de steelband ontbrak er nog aan. De aanval was goed op dreef, de werpers van de Antilliaanse, Arubaanse dan wel Cubaanse Groningers minder. 12 keer vier wijd, 12 honkslagen waaronder een homerun van Yuri “Gagarin” de Smet, een grand salami van Roy “Saibaba” Berrevoets en twee homeruns van Danny “logistiek gezien is dat heel handig” Wout leverde de Gooise sluggers 17 punten op. Hierbij moet wel worden opgemerkt dat het veld van Caribe niet veel groter is dan de achtertuin van Ronaldinho de Jong (voor de vrouwelijke lezers: onze cosmo woont in een appartement aan de Korte Heul in Bussum). Het is dus eigenlijk best wel knap om geen homerun te slaan.

Jeroen liet, naast zijn pannenkoekentalent, ook nog zijn sociale kant zien door glimlachend een Groningse grand salami te incasseren (of was het nu een Antilliaanse, Arubaanse of Cubaanse ?)
De twee homeruns en zijn fantastische nieuwe fieldtechniek (neem de bal op je tok zodat iedereen het op en om het veld kan horen, pak hem op, kegel de loper van het eerste honk en loop weg alsof je dit altijd zo doet) leverde Danny “De Beer” op.

Vrijdagavond 21 april was weer zo’n mooie avond in de vallei. De Bussumse Reserve reserves moesten hun “gestaakte” wedstrijd aan de vooravond van de Koninginnenacht vorig jaar hervatten tegen de Hawks uit Mokum. Voor degene die niet meer weet hoe de situatie destijds was een korte terugblik:

De werper van de Mokumers stond traditiegetrouw weer als een vorst op de heuvel. Voor de Bussummers was het een vertrouwd avondje “gissen op Van Wissen”. In het Holland Casino schijn je meer kans te hebben. De Reserve reserves stelden daar twee heuveltroeven tegenover. Robbert “Krijtje” Keetelaar en Jeroen “Johan” Hubert hadden in de wintermaanden daarvoor besloten om eindelijk eens op niveau te gaan spelen. Zij hadden dan ook ruim de tijd om zich op deze wedstrijd voor te bereiden. Wat zich ontspon was een heus pitchersduel zoals die nog nooit vertoond was in de Tweede klasse A. Zelfs de alu knuppels van gerenomeerde slagmensen kon de opgooiers van beide teams niet verontrusten. In de 10-de inning vond de goedgebouwde scheidsrechter het nodig om een fouttip met zijn rechterknie te stoppen. De man ging neer alsof hij door een sniper vanaf de 4-de etage van de Lange Heul te grazen was genomen, de aansteller. Gevolg: deze titanenstrijd bleef onbeslist steken bij 0-0, echt waar.

Nu, bijna een jaar later had de Bond besloten om deze wedstrijd opnieuw op het programma te zetten. Met een nieuwe scheidsrechter, want de gespierde spijker van vorig jaar durft zich nog steeds niet in Bussum te vertonen. Na de fantastische avondmaaltijd verzorgd door Yuri “Gagarin” de Smet (“ik wist niet dat er 80 knakworsten in die pan konden”) gingen beide partijen van start met dezelfde werpers als waarmee de partij een jaar geleden was onderbroken. Toen de Mokumse coach kwam vragen om een paar pijnstillers voor zijn sterwerper, was het voor de coach van de Bussummers duidelijk dat het in de eerste inning moest gebeuren, immers die pijnstillers hebben een paar minuten nodig om effectief te worden. Na twee redelijke snelle nullen in de gelijkmakende eerste slagbeurt liepen de honken toch nog vol. Een tweehonkslag “op de handen” op de foutlijn in het linksveld van Roy “Saibaba” Berrevoets en een rollertje van de Braziliaanse alleskunner Jarino, waarop de tweede honkman van de Mokummers het antwoord schuldig moest blijven leverde 4 Bussumse punten op. Daarna deden de pillen hun werk en werd het traditionele “gissen op Van Wissen” in ere hersteld. Aangezien de Mokumse slagmensen ook weinig hadden in te brengen op de worpen van Johan en Jappie B. (weer een speler die eindelijk op zijn niveau speelt) en een miraculeuze vangbal van Daco “Baco” Bogaard in het rechtsveld, eindigde deze wedstrijd met uitzondering van de eerste inning eigenlijk ook weer in 0-0. Ongekend, 18 innings zonder punten, en dat in de uiterst aantrekkelijke Tweede klasse A. “De Beer” was trouwens voor de uitmuntende prestaties van de Bussumse werpers.