Amsterdam, 24 juni 2011 – De sfeer zit er weer goed in bij de Reserve Reserves. Na een klein dipje kon afgelopen woensdag de tweede zege in vijf dagen worden bijgeschreven. Het werd geen herhaling van het slagfestijn tegen de Overlevenden, maar vijf punten waren voldoende voor de winst. De Southernbirds kwamen namelijk niet verder dan één punt. Het werd dus in achtenhalve inning 5-1.

Gelukkig ligt er altijd wat extra spanning op de enige echte Gooische derby in de 1e Klasse A, want kijkend naar de ranglijst had er nog wel ‘ns sprake kunnen zijn van onderschatting. De Huizenaren bungelen namelijk met slechts twee winstpartijen onderaan. Slechts door het geringe aantal teams weten ze zich te handhaven in het ‘linker rijtje’. Kortom, een matige positie die gezien het sterke optreden van woensdag niet echt terecht lijkt. Het was een aardige kluif!

Voor het eerst dit seizoen kon er gesproken worden van een complete selectie, over compleet zelfs want ook Kyle Van Het Eerste (KVHE) heeft de smaak te pakken en was aanwezig. Hij mocht zelfs de wedstijd uitgooien wat hij niet geheel onverdienstelijk deed. Zijn cijfers zijn duidelijk: 2-2-0-0. De slagmensen waren kansloos, zowel op de slag- als de wijdballen.  Bijgekomen van de jetlag mocht De Souza echter de wedstrijd starten, en zoals we van hem gewend zijn werd hij direct hard geraakt, door de eerste twee slagmensen. Daarna was het wel weer een beetje over en met drie strike-outs maakt hij de inning af. De toon was gezet. Alleen in de zevende inning wisten de Huizers een punt te scoren, maar omdat Papa Laurens een wat kolderieke struikelpartij van de PC in het rechtsveld wist te beoordelen als fout had dit geen gevolgen voor het zwaar gekoesterde ERA. De PC daarentegen voelt zich in zijn trots gekrenkt en vermoed een complot omdat hij het scoreblok was vergeten mee te nemen.

Nadat Yuri en Laurens het spits hadden afgebeten begonnen de Bussumers sterk. Een single van Jopie gevolgd door dubbels van Super Seb en Keet zorgden voor de eerste twee punten. In de derde inning werd de voorsprong verdubbeld door een single van Laurens gevolgd door een dubbel van Jopie en een opofferingsslag van Keet. Omdat Jopie dit seizoen graag 0.500 wil slaan moest hij zijn volgende slagbeurten honkslagloos doorkomen, en dat lukte.

Onderin de slagvolgorde regende het geen honkslagen. En dat kwam niet alleen door het matige optreden van de Reserve Reserves op de nummers 6 t/m 9, maar ook door de stevig gooiende Southernbird die gedurende de wedstrijd alleen maar harder ging gooien. Statistisch gezien hebben de slagmensen achterin daar dan ook het meeste last van. Maar ‘elk nadeel heb z’n voordeel’: de scouting rapporten zeggen dat er dit weekend een Yank de heuvel in Meppel gaat beklimmen die ook aardig van wanten weet. De kont van de slagvolgorde van afgelopen woensdag heeft dus wel extra kunnen oefenen met snelheid!

Als het droog blijft zullen we zaterdag weten of de extra oefening succesvol is gebleken! Als het toch regent blijven de heren in ieder geval wel droog want de jassen zijn niet alleen nieuw, maar ook waterdicht. Onder de boxscore zijn de teamfoto en wat actiefoto’s terug te vinden.

[Show slideshow]

1 2 ►

Amsterdam, 19 juni 2011 – Na een paar off-days leefde de slagploeg van de Reserve Reserves dit weekend weer aardig op. De batting practice moest noodgedwongen worden overgslagen omdat voor de wedstrijd de regen met bakken uit de hemel kwam, maar dat mocht de pret niet drukken. Twee Diemenaren werden bereid gevonden alsnog een BP te gooien, een BP die we voor het gemak maar ‘wedstrijd’ noemen. De uitslag laat zich raden: 21-3

De eerste ontmoeting met de broeders uit Diemen zorgde voor het einde van een loosing streak van drie, deze ontmoeting zorgde voor een streep onder een loosing streak van twee. Met 21 punten en 20 honkslagen waarvan er 7 voor ‘extra bases’ waren, werd er deze keer naar hartelust aan het run-, slugging- en slaggemiddelde gewerkt. De laatste twee wedstrijden was ook dat er een beetje bij ingeschoten.

Gastswerper Kyle zorgde er op zijn beurt voor dat de aandacht volledig op de aanval gericht kon zijn. Na drie innings was hij nog ‘perfect’, in vijf innings stond hij één punt toe en slechts twee slagmensen wisten het eerste honk te bereiken. Vakantieganger De Souza volgde hem na één man in de zesde inning op. Een double gevolgd door een schoonheidsfoutje  zorgde in die inning nog wel voor twee onverdiende punten. In de zevende slagbeurt werden achtereenvolgens nummer 6, 7 en 8 van de ‘Survivors’ aan de kant gezet met drieslag. Einde wedstrijd.

Over de aanval valt meer te vertellen. En voor de aanwezige toeschouwers: Met ‘de aanval’ wordt hier niet het oponthoud na het lelijke tafereeltje dat zich in het linksveld afspeelde bedoeld.  Omdat er in die scene al teveel vuile woorden zaten, gaat de PC daar verder geen woord meer aan vuil maken. Geïnteresseerde ramptoeristen wordt aangeraden de ‘Homeplate’ in de gaten te houden. Hiernaast een illustratie van hoe aangenaam en prettig je ook een discussie over honkbal kan voeren.

De striemende liner waarmee Gagarin de aanval begon werd nog gevangen door voormalig HCAW’er Seb F., maar in de tweede en derde inning maakte onze astronaut het goed met twee hits en een ribbie. In ‘de papa van Bitterbal’ vond Gagarin na deze slagebeurten een waardig opvolger, want met één uit één en een ribbie kon ook Ed de Kroket trots (en snel) naar huis. Er werd nog gescoord ook want Laurens, Jarno, Seb en VGM zorgden voor vier punten met respectievelijk vier wijd, een single, een triple en een dinger. VGM had sowieso wel een aardige wedstrijd, want hij sloeg ook nog twee doubles en twee singles. Voor de kenners is dit een ‘cycle met een schoonheidsfoutje’.

In de volgende inning bewees Remco T. dat als je de bal maar dicht genoeg langs de lijn slaat het ook mogelijk is een tripple te lopen op een bal langs het derde honk. Er is nog steeds onduidelijkheid over aan welke kant van de lijn je de bal dan moet slaan. Na slechts één puntje in de derde inning sloeg de PC toe in de vierde. Met twee honken bezet joeg hij de bal over het linksveld hek. De stand werd daarmee 12-1 en een korte wedstrijd lag in het verschiet. Ware het niet dat in de vijfde en de zesde slagbeurt alle Reserve Reserves nog twee keer het slagperk mochten betreden, met negen extra punten als gevolg.

Omdat er zelf gewonnen werd en de andere wedstrijden een voor de Bussumers een gunstige uitslag kenden kan de PC hier dus weer vol trots en overtuiging roepen: Nog 11 te gaan!