Jaar: 2011

Uit de oude doos: (ex) Reserve Reserves

Amsterdam, 10 augustus 2011 – Omdat het nog een paar dagen zomerstop is, en omdat er geklaagd wordt over het feit dat de PC al z’n tijd besteed aan het bullpennen bij de jochies van het Eerste, hieronder een aardig quizzzzzzje. Met dank aan de GGL.

Welke (ex) Reserve Reserves staan op onderstaande foto’s?

Wie het weet mag een bericht achter laten, winnaars krijgen een seizoenkaart voor de rest van seizoen 2011 van de Reserve Reserves, inclusief play-offs!

Waarom de Reserve Reserves de Reserve Reserves zijn

Amsterdam, 27 juli 2011 – De zomerstop is in al z’n hevigheid losgebarsten. Sommige Reserve Reserves zijn met vakantie, maar de oplettende lezer moet opgevallen zijn dat niet alle heren hier altijd rekening mee houden.

Dan is er ook nog een andere categorie Reserve Reserves die, waarschijnlijk zonder sociaal leven, en onder het mom van ‘een beetje de vorm vasthouden’, besluiten ook in de luttele weken die de zomerstop rijk is, op het honkbalveld te gaan staan.  De GGL natuurlijk, maar ook de heren die zichzelf nog tot de ‘spelers’ rekenen hebben soms die afwijking.

Gisteren was zo’n dag waarop maar liefst twee Reserve Reserves besloten aan de vorm te werken en de hoofdmacht van HCAW te komen versterken. In de eerste helft van de achtste inning, met één uit, bij een stand van 3-0 in het voordeel van HCAW kon De Souza de heuvel betreden. En omdat gedurende het seizoen is gebleken dat hij samen met de PC een ijzersterke batterij vormt, mocht de PC achter de plaat plaatsnemen. Het resultaat kan geraden worden: twee snelle nullen en ‘we’ waren uit de inning. De wedstrijd werd daarna ook niet meer weggegeven.

Hieronder twee plaatjes die als bewijs zouden kunnen dienen, in ieder geval is De Souza herkenbaar in beeld.

We kunnen niet beloven dat dit optreden dit seizoen een gevolg gaat krijgen, maar uitsluiten doen we het ook niet.

Zomerkampioen… Nog 6 te gaan!

Amsterdam, 17 juli 2011 – Na een stralend voorseizoen en een schitterend begin van de competitie zorgden de weergoden in de verdere verloop voor de nodige gefronsde wenkbrouwen. Maar niet in het laatste weekend voor de stop. Na een regenachtige week vielen afgelopen vrijdag alle weerstukjes op z’n plaats. Mooie temperatuur, lekker zonnetje, en nét op tijd een vlies van een wolkje dat zich nestelde op de plek naast de Watertoren waar normaal de zon het zicht van de slagman, werper en scheidsrechter verpest. Om de weergoden te bedanken voor deze mooie honkbalavond besloten de Reserve Reserves de Flying Petrels te offeren. Als je naar de uitslag kijkt kun je het beter ‘ritueel slachten’ noemen: 19-2

Verdedigend deed De Souza met 11 strike-outs weer goede zaken. Het lijkt erop dat de druk van vorig jaar om Papibon ook wat innings te gunnen volledig weg is. Dit was alweer de zesde complete game dit seizoen. Met een ERA van 1.843 kan hij met een gerust hart gaan genieten van de zomerstop.

Aanvallend was het, net als vorige week, weer feest. De zomerstop komt eigenlijk te vroeg want er is een aantal gloeiend hete Reserve Reserves die nu een manier moeten zoeken niet al te hard af te koelen. Erik C. bijvoorbeeld ging wederom ‘1.000’, en deze keer niet met één, maar met drie hits! Het slaggemiddelde van ‘slechts’ 0.238 is dan ook geen goed beeld van waar Erik C. staat. Als je kijkt naar de laatste zes wedstrijden is het ‘gewoon’ 0.375.

De man van de wedstrijd van vorige week Jariño werd een aantal welverdiende innings rust gegund. Ondanks de nul uit één uit de invalbeurt blijft de vrolijke Braziliaanse tuinman nét boven de 0.300 slaan. Als hij dit seizoen eindigt zoals hij vorig seizoen begon dan zal hij eenvoudig het 0.400-punt bereiken en meedoen om de batting-title.

Voor de GKL ligt dat natuurlijk net iets anders. Omdat hij beloofd heeft ook na de zomerstop de nodige wedstrijden niet te zullen bijwonen zal hij niet in aanmerking komen voor de batting-title. Hij zelf geeft aan dat een plek op de lijst voor MVP wel voor hem in het verschiet ligt. Maar na vorige week weet elke tegenstander waar ze hun buitenvelders moeten posteren. De ‘gapper’ die hij afleverde resulteerde in een eenvoudige vang-8. Met twee uit vier deed hij toch goede zaken voor zijn slaggemiddelde: 0.414, maar voor spek-en-bonen dus.

Van Remco T. werd vroeger ook wel ‘ns gezegd dat hij voor spek-en-bonen meedeed, maar die tijden zijn ver achter ons. Aanvallend begon hij dit seizoen wel wat stroef, wellicht door de belangrijke job die hij verdedigend achter de plaat moest doen. Maar zijn slaggemiddelde zit nu echt in de lift en staat nu op 0.294. Dat is inclusief de twee uit drie van vrijdag. Zijn hitting-streak duurt nu al zes wedstrijden en daarin slaat hij zelfs 0.500.

De beste hitting streak van het seizoen is van Jopie. Tot vrijdag was hij bij alle tien de wedstrijden dat hij mocht aantreden succesvol geweest en had daarin een slaggemiddelde van 0.486 bij elkaar getimmerd. Een vang-9, een velderskeus en een sombrero eindigde de streak. Ondanks een off-day leidt Jopie met 0.429 nog steeds de race om het hoogste slaggemiddelde.

De bovenste plek moet hij nu wel delen met Keet. Zonder dat Keet gespeeld heeft, en ondanks een poging van de GKL om deze slugger uit de race te halen. Niet alleen staat Keet bovenaan bij de slaggemiddeldes, maar hij domineert ook het slugging gemiddelde.

VGM komt met het slugging gemiddelde een beetje in de buurt bij Keet. De vier uit vijf met een triple brengen hem tevens op een net slaggemiddelde van 0.375. Met de drie ribbies die al die hits opleverde deed hij eveneens goede zaken voor het MVP-klassement

Ook de PC ging vier uit vijf en dat leverde naast een aardig slaggemiddelde van 0.388 ook twee ribbies én een aardig moment op. Hij realiseerde zich namelijk niet dat hij de zesde inning moest lead-offen en stond nog gezellig te keuvelen in de dug-out, met zijn catcher-gear nog aan. Opgeschrikt door een luid ‘slagman?!?!’ van de man in blauw, haastte hij zich met het uitdoen van het spul en nam een drafje naar het slagperk. De eerste bal sloeg hij vervolgens strak over derdehonkman waardoor hij in één keer door kon draven naar het tweede honk.

Edgar sloeg in z’n laatste slagebeurt een vier-naar-drie, en liet daarmee de kans schieten op een zes uit zes wedstrijd. De vijf hits brachten hem wel op 0.419. De oplettende bezoeker van deze site heeft kunnen zien dat er bij die vijf hits in eerste instantie twee doubles genoteerd waren, maar dat daarvan er één weer is verdwenen. De PC werd op dit foutje gewezen door… U raadt het nooit.. Jawel: Papa Dammers! Mede namens de rest van de Reserve Reserves bedankt!

Super Seb begint ook weer het niveau te halen waarmee hij vorig seizoen zoveel indruk heeft gemaakt. Twee uit vier bracht hem op 0.386, en was voor deze wedstrijd weliswaar erg normaal, maar de eerste was een double tegen het hek, en de tweede was een dinger over het hek. Met al die power bezet hij voorlopig wél de bovenste plek in het MVP-klassement. Ook staat hij met twaalf strike-outs én twaalf keer vier wijd te boek als de ‘beste kijker’ van het team.

De titel ‘beste kijker’ lijkt Gagarin voorlopig dus even kwijt te zijn, maar hij begint zo net voor de zomerstop ook lekker uit de verf te komen. De Kosmonaut heeft waarschijnlijk het meeste moeite met het zien van de bal in de vrijdagavond-zonwedstrijden, maar daar was (door dat wolkje?) even niets van te merken. Met twee doubles uit vijf slagbeurten doet hij weer goede zaken voor alle statistieken. Het slaggemiddelde van 0.385 is nog een tikkie minder dan vorig jaar, maar nog steeds meer dan netjes.

Ed de Kroket was net als Keet al op zomerreces, maar er is altijd een reden om iets positiefs over Edje te schrijven. Zijn slaggemiddelde van 0.300 bijvoorbeeld is best heel aardig. En ook schittert hij dit seizoen defensief, daar waar het vorig seizoen vooral schutteren was. Helaas worden er daardoor minder ‘bijzondere routes’ ontdekt, en in de race om het kampioenschap is dat misschien maar beter ook. De grootste prestatie dit jaar was natuurlijk het op de wereld zetten van Bitterbal, al zal die prestatie moeten worden toegeschreven aan vorig seizoen, of aan mevrouw Bittergarnituur.

Verder moet hier ook de GGL genoemd worden die onvermoeibaar voorop gaat in de strijd. De Reserve Reserves merken helemaal niets van de dubbelrol die hij heeft. Het bench-coachen van de jochies van het Eerste staat op geen enkele manier in de weg voor de tijd die hij spendeert aan de écht helden van HCAW. Toen Gagarin hinkelende de wedstrijd moest verlaten leek er even op dat er toch nog één slagbeurt aan zat te komen, maar met enig vernuft wist de GGL dat uit te stellen.

De Reserve Reserves hebben nu zomerstop, maar zijn op zaterdag 13 augustus weer terug. Dan staan de Piraten uit Amsterdam op het menu!

PS
Fokker, bedankt nog voor de bollen, en het BP gooien! Kom je na de zomerstop weer ‘ns kijken? (meedoen hoeft niet)

Tom is not Keet’s friend

Amsterdam, 11 juli 2011 – Gisteren ontving de PC een mail met als onderwerp “Klaagzang van een slugger”. Een pakkende titel die, afkomstig van de GKL, ook wel humoristisch genoemd kan worden.

De inhoud van de mail bleek echter een regelrechte aanval te zijn op de ‘arbitraire regels’ die de PC er op na zou houden als het gaat om de statistieken. Het lijkt erop dat de GKL het moeilijk kon verkroppen dat er een lijn getrokken werd op 30 netto slagbeurten. Gewoon een lijn die ook vorig jaar op dit punt in de competitie getrokken is.

“Om mee te doen met de batting title moet je als slagman minimaal een gemiddelde hebben van 3,1 Plate Appearances per wedstrijd. Als je dus uit gaat van 13 wedstrijden die we tot nu toe hebben gespeeld moet je 13 x 3,1 PA’s = 40 PA’s hebben om boven de streep te blijven. Dan ben ik weliswaar nog steeds de sigaar, maar ook krijtje komt dan onder de streep en Remmie heeft net geluk. Ga er vanuit dat je dit even recht zet.”

Met enige zelfkennis werd er getekend met “Uw matennaaier van dienst”. Vervelend genoeg zit er heel wat redelijkheid en onderbouwing in het verhaal, dus moest de PC wel toezeggen het beleid nog ’n keer goed onder de loep te houden.

Zo gezegd, zo gedaan. Als de Reserve Reserves uit waren gekomen in de MLB dan waren 3,1 PA’s inderdaad genoeg geweest om mee te doen voor de ‘batting title’. Maar in dat geval had de GKL naast Gagarin nog een hele doos extra Reserve Reserve Reserves moeten regelen, omdat hij de 81 wedstrijden die hij dan had moeten spelen er thuis echt niet doorheen had gekregen. (Gagarin en GKL hebben dit seizoen een duobaan). Een vergelijk met de Nederlandse Hoofdklasse Hout lijkt daarom beter van toepassing. En daar geldt het aantal van 2,7 PA’s. De bijbehorende rekensom en tekst is dan“Als je dus uit gaat van 13 wedstrijden die we tot nu toe hebben gespeeld moet je 13 x 2,7 PA’s = 35,1 PA’s hebben om boven de streep te blijven.” (Kijk in dit document op pagina 16 voor de exacte regels)

De aanpassing is gedaan. Zie hieronder het resultaat.