Amsterdam, 13 juli 2012 – Na een afgelaste wedstrijd eerder dit seizoen en een uit naar thuis wissel werd gisteren dan toch de eerste competitiewedstrijd tegen Zuidvogels afgewerkt. En met succes. De Reserve Reserves wonnen op het eigen en zelf drooggelegd veld met ruime cijfers. Het werd 11-2.

Vroeger, toen honkbal in Nederland nog op niveau gespeeld werd en toen ‘we’ nog geen wereldkampioen waren, was er één veld in Nederland waar ALTIJD gespeeld kon worden. Juist ja, de Bussumse Honkbal Vallei. Tegenwoordig is er in Nederland altijd één veld waar na één spatje regen bijna nooit gespeeld kan worden. U raadt het al, wederom  de Bussumse Honkbal Vallei, afgekort BHV.

Gisterenmiddag lag het veld dan ook volledig blank en besloot de GGL, na het bekijken van de beelden vanaf de watertoren, hulpverlening aan te vragen, en een aantal werkloze mannen te mobiliseren om de MGL (Ruud, de Magere Grijze Leider) te helpen met het sponsen van het veld. VGM, papa Edgar, Krijtje en Remmie togen naar het veld en wisten de klus te klaren. Daarvoor Hulde en Dank! Met hoofdletters en een uitroepteken dus.

De extra aandacht die de heuvel kreeg van VGM was snel verklaard toen de opstelling op het bord verscheen. Hij mocht het spits afbijten op de heuvel en de gravelkwaliteit mocht deze keer het excuus niet zijn. Er bleek zelfs helemaal geen excuus nodig te zijn. Met een onkenmerkende precisie wist hij vier innings lang de ballen richting thuisplaat te slingeren. Het resulteerde in slechts twee tegenpunten, vier strike-outs en helemaal geen vier wijd.

Aanvallend liep het de eerste vier innings ook van een leien dakje. Super Seb sloeg in de eerste inning een touch-‘m-all en Jopie (van de familie Kalies) wist met z’n eerste hit en ribbie van de wedstrijd de foutjes van het Huizense veld af te straffen. Stand 2-0.

In de derde en vierde inning ging er nog wat meer gas op en werden er nog 8 hits geproduceerd die zorgden voor vijf punten. De GKL, Rikkie (van de familie Kalies) en NoNoJoe wisten zelfs ieder twee hits te produceren waarbij NoNo z’n laatste zelfs de tuin uit sloeg. Stand 7-2.

En toen begon de vijfde inning… of toch niet. Het element water was weliswaar overwonnen, maar de weergoden hadden zich er niet zomaar bij neergelegd. Het element vuur, in de vorm van de zon gooide alsnog roet door het eten. Het spreekwoordelijke eten moet hier gezegd worden, want vanwege de eerdere afgelasting  was het een bollendienstloze wedstrijd. Kortom, sun-delay.

Om iets voor half tien was de zon achter de watertoren verdwenen en kon er opnieuw afgetrapt worden. VGM was klaar en zijn opvolger De Kreis (a.k.a. Jeffrey Kreisel, onthoud die naam) werd door de GGL de heuvel op gedirigeerd. Vorig jaar was hij nog onderdeel van het Huizens Honkbal Collectief, maar dit jaar is hij uitgeweken naar de Gooische Kwaliteits Club uit Bussum. En hij heeft in een korte tijd heel wat bijgeleerd. Eenvoudig wist hij de Zuidvogels te bedwingen. De cijfers 3-2-1-1 zijn voor vier innings behoorlijk netjes en geven vertrouwen voor zijn geplande optreden van volgende week.

Ook na de sunbreak wisten de Bussumers de ballen hard te raken, al leverde dat maar vier punten op waardoor de Southern Birds de mercyrule net wisten te ontlopen. Gagarin en Remmie pikte hun tweede hit van de wedstrijd mee, NoNoJoe en Rikkie (van de familie Kalies)  zelfs hun derde. Maar ook de B-keuze van de GGL, Jariño en de PC wisten hun hitjes mee te pikken. De vrolijke tuinman produceerde zelfs twee hits in evenzoveel slagbeurten.

De PC had die kans ook, maar toen hij voor de tweede keer in het slagperk stond om z’n hit van de inning daarvoor over te doen, en daarmee de wedstrijd met een walk-off te beëindigen toen, sloeg hij een ploppertje vang-4 waarop de Braziliaanse pianist die op drie stond onmogelijk kon scoren. Remmie kreeg het ook niet voor elkaar. De foutloos spelende Edgar merkte daarbij op dat Remmie waarschijnlijk expres geen honkslag sloeg. Oud zeer. Expres of niet, er moest in ieder geval nog één inning verdedigd worden. Maar de eindstand stond al op het bord, het werd en bleef 11-2.

Na de sundelay was er nog één opmerkelijk moment dat niet onvermeld mag blijven. In één van de lange Bussumse slagbeurten begon de GGL ineens druk te gebaren en te schreeuwen naar de PC die op dat moment zat uit te rusten in de dugout. Er leek iets vreselijk mis te zijn met het scorebord, een lichtmast of de watertoren. Was het een windhoos, Super Grover, een afgedwaalde luchtballon? Was de wedstrijd nog niet geldig? Romanticus Jopie (van de familie Kalies) dacht uiteindelijk te weten dat het ging om de mooie luchten die de hemel versierde, en dat het de bedoeling was dat er een foto van gemaakt werd. Zo gezegd, zo gedaan. Er schuilt dus ook een romanticus in de GGL, wie had dat gedacht?!? Het resultaat ziet u in de header van deze site.

Amsterdam, 7 juli 2012 – Na twee mindere wedstrijden waarin niet de volle winst gepakt werd stond gisteren de belangrijke wedstrijd tegen Olympia op het programma. Verliezen zou niet alleen betekenen dat de koppositie afgestaan moest worden, maar ook dat de Olympiërs de aansluiting zou vinden op de toch al grote top. Het liep anders. De GGL wist met het nodige knip-, plak- en wisselwerk een winnend team de wei in te sturen. Het werd 15-8 voor de Bussumers.

Met De Souza op de DL moest er voor de Bussumse heuvel iets bijzonders verzonnen worden. Om het verschil met de normale situatie niet direct té groot te maken werd er met een south-paw gestart. Na de tripple en single van respectievelijk de eerste en tweede slagman van de wedstrijd leek het voor NoNoJoe, en de rest van Reserve Reserves, een zware avond te worden. Gelukkig wist hij zich tijdig te herpakken en wist hij er vijf goede innings uit te persen waardoor de kermis op de heuvel nog enigszins beperkt bleef.

In de eerste twee innings leverde alleen de openingshits een Olympisch punt op. In de gelijkmakende tweede slagbeurt konden de Bussumers voor het eerst wat terugdoen, met een beetje hulp van wat verdedigende foutjes, dat dan weer wel. Een foutje 6-naar-3 voor de PC werd gevolgd door een gestolen honk, vier wijd voor Rikkie en een RBI-honkslag van NoNoJoe die niet alleen werper was, maar ook de verantwoordelijkheid voor de aangewezen slagman-positie had gekregen. Remmie lepelde de bal vervolgens richting de warning-track van het linksveld waar op dat moment de linksvelder met een gat in z’n handschoen stond. De vangfout-7 leverde nog twee extra punten op. Stand 3-1.

In de derde inning maakte de Haarlemmers gelijk door twee hits en twee keer vier wijd, maar de Bussumers kregen ook de smaak te pakken. Gagarin en Jariño sloegen alle twee een dubbel waarna VGM een afzichtelijk verre bom richting de sporthal sloeg. NoNoJoe pikte daarna nog even z’n tweede ribbie mee met een degelijke opofferingsslag. Stand 7-3.

In de vierde inning kwamen alle negen Bussumse slagmensen aan bod waardoor een puinhoop op de scorekaart voorkomen kon worden. In de speakers-box was het daar al te laat voor. De Hall-of-Famers Daco en ex-coachie-coachie hadden zich daar namelijk met een krat bier (of twee) verschanst en waren niet van plan de microfoon met rust te laten. Nico bediende de knoppen van het scorebord en daaruit bleek dat hij, of een beter geoefende drinker is, of dat de andere heren alles zelf aan het wegtikken waren.

Na een snelle eerste nul sloeg Super Seb een striemende hit, maar toen Gagarin een pop-fly-vang-6 sloeg leek het een nietszeggende inning te worden. Jariño wilde daar nog even niet aan en prikte een effectbal over het gravel langs de tweedehonkman naar het rechtsveld. VGM leunde de honken vol, en de PC volgde met een goed geplaatste bases-clearing tripple. Rikkie maakte door de PC binnen te slaan nog ‘ns duidelijk dat hij echt de hotste-streak heeft van alle Reserve Reserves, z’n slaggemiddelde is inmiddels gestegen naar .439. De stand in de wedstrijd was opgelopen tot 11-3.

De vijfde, zesde en zevende inning bleven daarna puntloos en de Bussumse overwinning leek binnen handbereik. Edgar had in de zesde en zevende inning het heuvel-klusje overgenomen van NoNoJoe en deed dat dus behoorlijk verdienstelijk. In de achtste inning stuurde de GGL set-up-man Krijtje naar de heuvel. Dat leek even goed te gaan want ondanks een keertje vier wijd en een hit werden er twee nullen gemaakt en sloeg de volgende slagman een grounder naar de voormalig werper en nu weer kortestop Edgar. Voor wat er daarna gebeurde zijn er twee versies.

Versie 1: Remmie was ervan overtuigd dat Edgar de bal bewust liet gaan, waarschijnlijk om wat spanning in de wedstrijd te brengen.

Versie 2: De verslaggever van dienst vond het gewoon een nogal hard geslagen, best lastige bal die per ongeluk niet in de handschoen van Edgar belandde.

Het verschil van inzicht was al lang vergeten geweest als de volgende slagman niet een hit had geslagen en de tot DH omgeturnde Amerikaanse werper van Olympia geen bom had geslagen waarmee de stand weer naar 11-8 werd getrokken.

Gelukkig toonde de Bussumers in de gelijkmakende achtste inning veerkracht, en zorgde ze er zelf voor dat ze een scenario zoals vorige week werd bespaard. Jariño was goed voor z’n derde hit van de wedstrijd, de PC doublede ‘m naar het derde honk en op de frommelbal van Rikkie wist de altijd vrolijke Tuinman te scoren. NoNoJoe pikt ook z’n derde hit van de wedstrijd mee en sloeg daarmee de PC over de thuisplaat. En toen kon er ook nog gelachen worden. De hit van NoNoJoe werd namelijk een technische homerun toen in het buitenveld de bal niet goed verwerkt werd en de aangooi 8-naar-6-naar-5 in de Haarlemse dugout belandde. Stand 15-8.

Met een comfortabele voorsprong leek het veilig de closer, de GKL in te brengen. Een door de GGL briljant bedachte rol om hem zo lang mogelijk buiten de opstelling te houden (Tom is not his friend). Uit de speakers-box klonk nog wel lallende KOM-TOM!!! Maar ondanks die hatelijke opmerkingen pakte het goed uit en wist de GKL te stralen zoals vroeger ooit het geval moet zijn geweest. De Olympiërs zagen geen kans meer om te scoren waardoor de stand uit de achtste inning ook de eindstand werd.

Kijk hier voor de stats en de boxscore

Amsterdam, 30 juni 2012 – Vol goede moed togen de Bussum helden gisteren naar Heemstede om daar twee winstpunten op te halen. Het werd een grote deceptie. Aanvallend kon het er nog mee door, maar een dramatisch slecht optreden in het veld zorgde ervoor dat de voormalig helden met de staart tussen de benen moesten afdruipen. Het werd 13-14 voor RCH.

Een wedstrijd winnend afsluiten als je zelf zes veldfouten maakt wordt lastig. Het leek na zeven innings en vijf fouten met een sisser af te lopen, maar de Bussumse velders besloten na De Souza ook de andere Braziliaanse sterwerper in de steek te laten. Jariño kreeg dan ook geheel buiten zijn schuld om de loss in z’n schoenen geschoven.

Normaliter volgt hier dan een verslagje op chronologische volgorde waarin de heldendaden uitgemeten worden en potentieel komische situaties worden aangedikt. Maar op de een of andere manier voelt dat voor uw verslaggever van dienst deze keer meer als strafwerk dan als de aardige bezigheid waarvoor hij zich ooit vrijwillig heeft aangemeld.

De PC mat zich deze wedstrijd dan ook een aardige hoofdrol aan. Aan het begin van de wedstrijd leek dat met 2-uit-2 een positieve rol, maar na z’n twee strike-outs en een onwaardige denk- en gooifout werd dat een behoorlijk negatieve. En hij was in goed gezelschap, want waar normaal de foutjes dun gezaaid zijn werden ze nu in alle hoeken en gaten gemaakt, en een groot deel van die fouten werd ‘beloond’ met onverdiende punten.

De Souza leverde daarbij ook een stuk minder strike-outs af dan we van hem gewend zijn, en als er dan ook nog ‘ns 16 hits geproduceerd worden… Het is eigenlijk een wonder dat de Reserve Reserves nog zo dichtbij gekomen zijn.

Dat bijna-wonder werd mogelijk gemaakt door een viertal homeruns die stuk voor stuk de wedstrijd weer bijna naar Bussums voordeel kantelde. Jariño nam het voortouw in de vierde inning en snoepte daarmee een puntje van de vroeg opgelopen achterstand af. Stand 6-3.

In de vijfde inning werden de drie door RCH gescoorde punten uit de vierde inning direct weer geneutraliseerd door de dinger van Gagarin die twee mensen mee nam over de thuisplaat. Stand 9-6.

In de zesde inning liepen de Reserve Reserves al snel tegen twee nullen op, maar doubles van Keet en Rikkie gaven nieuwe hoop, Edgar en Super Seb volgden met hits en Gagarin lanceerde aansluitend zijn tweede dinger van de wedstrijd. Stand 9-11. Geen vuiltje aan de lucht.

In de gelijkmakende inning gooide de PC met twee nullen hoogste persoonlijk de twee punten binnen waarmee RCH weer op gelijke hoogte kon komen. Leuk voor de wedstrijd. 11-11.

In de achtste inning kwamen de Bussumers door een bom van Super Seb weer op voorsprong. Hij nam Rikkie mee die ondanks de nederlaag met 3-uit-3 en een keer vier wijd zelf wel een goede avond had. 11-13. Maar het was dus one of those days. Een paar hits, vier wijd, geraakt werper, en een foutje leverde een nieuwe achterstand op die in de negende inning niet meer kon worden weggewerkt. Eindstand 14-13. Snel naar huis.

Kijk hier voor de stats en de boxscore