Amsterdam, 13 juli 2013 – De domper van het verlies van vorige week tegen Zuidvogels lag nog vers in het geheugen. Maar gisteren mochten de Reserve Reserves direct op herkansing tegen de toen-nog-wel-titelkandidaat Mokum Hawks, waar eerder deze competitie, ook al puntloos van werd verloren. Deze keer werd de revanche echter gegrepen, al was het laat, maar de Hawks moesten er met 6-3 aan geloven.

De GGL mocht  voor deze laatste wedstrijd voor de zomerstop, en tevens de laatste wedstrijd voor het eind van de zomerstop voor de Hoofdklasse Hout, nog één keer een greep doen uit de pitcherskas van de Hoofdmacht. Bijnaamloze Bob had in april al eens een win kunnen noteren tegen Olympia, wat later bleek niet het minste team uit de Eerste Klasse A. De andere Reserve-Reserve-for-a-day, Rocking Roel Bellinga hadden we nog niet gehad. Hij werd de veertiende werper die dit seizoen namens de Reserve Reserves de heuvel mocht bestijgen, en dat is er één meer dan alle andere posities bij elkaar.

De Souza mocht echter het spits afbijten, en deed dat, traditiegetrouw, door direct in de eerste inning een punt toe te staan. Dit keer was het alleen volledig te wijten aan een falend veld. Twee foutjes resulteerde in het eerste en het derde honk bezet, een opofferingsslag volgde en de vroege achterstand was een feit. 0-1.

Namens de Mohawks mocht Dirty Deken de heuvel verdedigen, en dat deed hij bijzonder dirty, zeker de eerste vijf innings. De Bussumers baalden nog behoorlijk van het gebrek aan slagkracht dat ze vorige week ten toon gespreid hadden, zodanig dat ze er gisteren direct hard op los begonnen te swingen. Niet helemaal met het gewenste resultaat, want als de werper na vijf innings nog maar 45 ballen heeft gegooid, dan gaat er iets behoorlijk mis. Niet dat er mis geslagen werd of zo, er werd in de vroege innings maar één strike-out genoteerd, maar de ballen die geraakt werden waren het allemaal net niet.

Ondertussen was de achterstand in de derde inning al opgelopen tot 0-2, deze keer niet door foutjes, maar gewoon door drie ouderwetse honkslagen. Echt uitlopen deden de Amsterdammers echter niet, en dus bleven een aantal Reserve Reserves er in geloven. In de zesde inning leek het ijs dan ook gebroken te worden. De PC hield voor één slagbeurt de knuppel in z’n nek en leunde vier wijd, en kon door een perfect uitgevoerde hit-and-run van Edgar doorstomen naar drie. Toen VGM vier wijd kreeg waren de honken bezet, maar dat kon nog niet omgezet worden in punten.

In de zevende inning was het dan eindelijk wel zo ver. NoNoJoe en Super Seb opende de slagebeurt met een hit, een dubbelspel 1-naar-6-naar-3 leek roet in het eten te gooien, maar het goede Amsterdamse veldspel werd opgevolgd door een foutje waar tóch op gescoord kon worden. Stand 1-2.

In de volgende slagbeurt werd De Souza afgelost door Rocking Roel en toen er een lefty-lefty mtachup nodig was (goed gezien GGL) direct ook door Bijnaamloze Bob. De Hawks pakten nog wel puntje terug, het werd 1-3, maar het zou te mager blijken. De Reserve Reserves hadden namelijk bloed geroken en stonden op het punt los te breken. De druk werd opgevoerd en Edgar kwam op het honk door wederom een foutje. Jariño pakte door met een strakke hit door het midden. VGM had na z’n afwezigheid vorig weekend kennelijk wat te bewijzen, want hij nam de bal genadeloos hard op z’n stok. Maar niet voordat hij nog even een buntje gefaked had, volledig tegen de zin van de GGL in overigens. Maar goed, de dinger zorgde voor een ommekeer in de wedstrijd en het stond letterlijk in één klap 4-3.

NoNoJoe nam daarna geheel belangeloos z’n eerste strike-out van het seizoen. Hij maaide hard over de grondbal heen omdat hij zag dat de bal bestemd was voor de backstop. Super Seb legde daarna nog wat gaten in het Amsterdamse veldspel bloot, door een fout kwam hij op het honk en NoNoJoe kon uithijgen bij de GGL op drie. Rollende Remmie prikte nog even stevig een balletje door de benen van de eerste honkman, papa Dammers mistte de fout, het werd dus een tweehonkslag voor Remmie waarop Super Seb naar drie ging en door NoNoJoe gescoord kon worden. Woody ging toen ook maar diep, zijn opofferingsslag leverde de 6-3 op.

En nog was het niet klaar, want de PC had besloten om voor de vierde keer in de wedstrijd op de eerste pitch te slaan. Het was nog niet eerder goed gegaan, en vier keer is scheepsrecht. De liner over één bezorgde hem echter wel een hit, maar Rollende Remmie bleek uiteindelijk helemaal niet te kunnen rollen. Het enige dat rolde waren zijn, tijdens de vakantie opgebouwde, onderkinnen, waardoor het zicht op de loopbaan en de thuisplaat tijdelijk minder moet zijn geweest. Met een harde klap stortte hij, twee meter voor z’n bestemming, naar de grond en met een tot nul gereduceerd glijd- en stuitervermogen werd hij een makkelijke prooi voor de catcher. Het bleef dus 6-3.

Kijk hier voor de boxscore en de stats.

Amsterdam, 7 juli 2013 – Dat het nog zo lang goed is gegaan is eigenlijk een wonder. De blauw-gele slagmachine heeft dit jaar slechts sporadisch laten zien wat er in zat, en ook vandaag leek het weer helemaal nergens naar. Op een heerlijk zonnig veld in Huizen kwamen de Bussumers uit op slechts 5 magere hits en dat was niet eens genoeg om zelfs maar één punt te maken. Jammer, want verdedigend werd er ook weinig weggeven. Het werd een zure 1-0.

Met een after-game-borrel in het vooruitzicht bij papa Dammers gingen de Reserve Reserves nog voortvarend van start. Gagarin opende met een double en Edgar wist een infield hit te produceren waardoor Gagarin een kleine 30 meter van het eerste punt verwijderd was. Jariño, Super Seb en de PC faalden echter in het afmaken en de eerste slagbeurt werd dus afgesloten  zonder punten.

Ook de Southern Birds begonnen op De Souza sterk met een double, maar ook zij wisten deze vroege scoringspositie niet om te zetten in klinkende punten.

De tweede, derde en vierde inning leverde voor zowel de Zuidelijke Vogels als de Reserve Reserves geen punten op. Omdat het tempo zo wel beviel, en om de vaart er een beetje in te houden, ging ook de vijfde Bussumse slagbeurt voorbij zonder dat er gescoord werd. In de Huizense nastoot echter werden drie achter elkaar geslagen hits en een doorgeschoten bal De Souza fataal. Het werd 1-0.

En in elk ander seizoen had dat geen enkel probleem geweest, en hadden we het leuk gevonden voor Zuidvogels dat ze op het virtuele scorebord waren gekomen, maar niet dit jaar. Slaan is moeilijk, scoren nog moeilijker.

Verdedigend zat het ook na de vijfde inning wel snor bij de Bussumers. Geweldige Gijs nam in de zesde en zevende inning de taken van De Souza waar, en deed dat, natuurlijk, geweldig.

De achtste en negende inning waren voor Levensgenieter Leon, maar omdat de slagploeg verzaakte was hij na de achtste inning al klaar. Wat een domper.

Het goede nieuws is wel dat de Reserve Reserves aanstaande vrijdag lekker vrijuit kunnen spelen. De nog-wel-titel-kandidaat Mokum Hawks komt dan op bezoek om de Bussumers met een hele harde schop de zomerstop in te lanceren. Of dat lukt? Komt dat zien volgende week vrijdag 19:30u in de Vallei!

En voor de haters onder jullie, kijk hier voor de boxscore en de individuele stats.

Amsterdam, 29 juni 2013 – De competitie blijft ongemeen spannend. Om dat zo te houden moeten de Reserve Reserves wel blijven winnen. Gisterenavond kregen de Bussumers de Polmerians op bezoek. En hoewel de polderboys op de ranglijst geen hoge ogen gooien moest de thuisploeg wel aan de bak. In een door regen bekortte wedstrijd werd het 11-4.

Het is zomer in Nederland, en dan weet u het wel. Er werden gisteren dan ook twee wedstrijden gespeeld, één tegen Almere en één tegen de naderende regenbui. Omdat zowel de tegenstander als de heren in blue die bui ook al zagen hangen werd er ruim op tijd afgetrapt.

Omdat De Souza nog steeds met z’n krent in de zon zit moest VGM de honneurs op de heuvel waarnemen. Net voordat de wedstrijd begon jinxte de GGL de prestatie van VGM door fijntjes te wijzen op de vier succesvolle optredens die VGM al heeft gehad dit seizoen. De eerste drie innings leek het allemaal nog goed te gaan, maar in de vierde inning donderstraalde de hele boel in elkaar. Eerlijkheid gebied wel te zeggen dat ook de vierde Almeriaanse slagbeurt zonder tegenpunten afgesloten had kunnen worden, als er met twee man uit niet een klein foutje was ingeslopen. De vier punten die volgden waren lelijk, maar ook allemaal onverdiend.

Gelukkig waren de Reserve Reserves zelf aan slag al voortvarend van start gegaan. Gagarin begon met een double, Edgar volgde met een hit en Jariño doublede beide heren over de thuisplaat. De PC sloeg een hitje waarop Jariño naar drie kon en Rikkie pakte ook goed door en sloeg met een liner over drie ook Jariño binnen. De heren voelden duidelijk de wolkendruk. Na de eerste inning was de stand al 3-0.

In de tweede inning was Ed de Kroket begonnen met een hit naar het rechtsveld,  hij lijkt daar een patent op hebben. Na wat gerommel in de marge door de volgende slagmensen stond Edgar dan eindelijk op het punt z’n eerste dinger in z’n leven te slaan. Hij legde aan, haalde uit, mistte met een haar de schouder en het hoofd van de catcher, maar raakte vol de handschoen die de onfortuinlijke achtervanger op dat moment middenin de slagzone had gehangen. Op dit moment is het nog onduidelijk hoe het met de catcher is, dus de bijdehante opmerkingen laten we hier achterwege (al is ‘bijdehand’ hier natuurlijk best een aardige woordgrap). Zeker is wel dat de catcher de wedstrijd moest verlaten en dat de rally dood was. De stand bleef deze inning 3-0.

In de derde inning verdubbelde de Bussumers de score. Een leunbeurt van Seb werd gevolgd door een klapje van de PC, en een striemende double van Rikkie, die daarmee zijn tweede en derde ribbie van de wedstrijd over de thuisplaat joeg. Hij schoof zelf een honk op nadat de Didi hem met een diepe vangbal naar drie had gebracht. En de kenners weten dan dat dat héél diep moet zijn geweest. Ed de Kroket maakte daarna het karwei af en sloeg met weer een hit naar het rechtsveld Rikkie binnen. Stand 6-0.

Nadat in de eerste helft van de vierde inning na een foutje de hits en de wijdballen hadden geleid tot vier punten, en de stand dus 6-4 geworden was, begon het langzaamaan wat harder te regenen.  De wedstrijd was nog niet geldig, het hield niet echt meer over, dus de GGL moest een list verzinnen.

Het werd een ongekend briljante move. Het is al bekend dat de GGL op allerlei plekken jonge talenten aan het scouten is, maar nu blijkt dat hij ook het kroost van voormalige Reserve Reserves op de korrel heeft. Gisteren introduceerde hij dan ook Geweldige Gijs (zoon van ex-coachie coachie a.k.a. Vliegtuigbouwer Fokker) op de Bussumse heuvel. Net als ex-coachie coachie is Gijs een lefty, maar daar houdt de vergelijking dan ook helemaal op. Als wij ex-coachie coachie zouden zijn, zouden wij met enige argwaan naar de buurman of melkboer kijken. Wie de echte vader ook mogen wezen, Geweldige Gijs deed het geweldig en was na één bal (ongeveer) de inning uit.

In de gelijkmakende vierde slagbeurt werd er nog één puntje bij gesprokkeld toen Edgar op een opofferingsslag van de PC kon scoren. Stand 7-4.

De nattigheid kwam ondertussen steeds heviger uit de lucht, dus  het kwam maar wat goed uit dat Geweldige Gijs de volgende drie slagmensen op rij kon uitschakelen. De wedstrijd was dus in ieder geval geldig. De druk was er dan ook meteen vanaf en in de vijfde nastoot konden nog eens vier Bussumse punten genoteerd worden. Woody sloeg de door een foutje op het honk gekomen Didi over de thusiplaat. Woody en leunende Gagarin konde scoren op een double van Edgar. Jariño maakte het feest compleet door Edgar en de eindstand over de thuisplaat te slaan: 11-4.

De eervolle vermelding van gisteren gaat naar Didi die netjes 0-uit-3 ging en na z’n 1.000 van vorige week nu de enige Bussumer was zonder hit. Hij had nog voor een hoogtepuntje kunnen zorgen door een man van twee af te kegelen, maar Edgar weigerde daaraan mee te werken.

De Almeerders weigerde vervolgens mee te werken aan het einde van de wedstrijd, maar het was mooi geweest. De regen gutste uit de hemel, de blues waren doorweekt, tijd voor een warme douche. Een paar minuten mokken later werd er dan toch een eind aan gebreid. It’s a ballgame!