Meppel, niet omdat het kan maar omdat het moet

Amsterdam, 10 juli 2016 – Vorig jaar waren we in de 1ste Klasse B wel wat gewend qua kilometers, maar ook dit jaar mogen de Reserve Reserves af en toe op road-trip. Vandaag was zo’n dag. En als je dan toch 100+ kilometers naar Meppel moet afleggen, dan kun je maar beter winnen ook. Zo gezegd, zo gedaan. Het werd 3-11.

Je zou op basis van de uitslag kunnen denken dat het een eenvoudige overwinning was, maar er moest toch echt stevig gewerkt worden voor de overwinning op Blue Devils.

Elsje begon de wedstrijd goed door als lead-off een line-drive-hit naar het midveld te slaan. NoNoJoe bracht hem met een hit-and-run naar twee, maar sneuvelde daarbij wel zelf op het eerste honk. Plukje bloopte de bal daarna tussen het binnenveld en de buitenvelders die daar maar weinig van leerden en de hele dag met hun kont tegen het hek aan zouden blijven staan. Het leverde direct een vroege, maar kortstondige, voorsprong op: 0-1.

In de gelijkmakende slagbeurt wisten de Blauwe Duiveltjes acht slagmensen naar de plaat te sturen. De helft daarvan sloeg een hit waarvan er één zelfs over het linksveldhek vloog. Met slechts twee punten tegen kwamen de Bussumers redelijk goed weg. Stand 2-1.

De PC had vandaag de coaching op zich genomen en hij besloot in de tweede inning dat het tijd werd voor dingetjes. De Kreis begon met vier wijd en werd naar twee gebunt door Das Paul die daarbij zelf sneuvelde. Tom sloeg de bal daarna diep het midveld in, en ondanks dat de midvelder al erg diep stond kreeg deze het toch voor elkaar om nog een paar stappen achteruit te doen om de bal te vangen. De Kreis zette daarop z’n wielen aan en na de vangbal stoof hij naar het derde honk waar de PC ‘m niet opving maar in volle vaart doorstuurde naar thuis. Twee honken na een vangbal, die daarmee gepromoveerd werd tot een opofferingsslag. Niet omdat het moet, maar om dat het kan. Stand 2-2.

Ook in de gelijkmakende tweede slagbeurt zat De Schreeuw al snel in de problemen. Na twee hits wist hij samen met Das Paul een perfect uitgevoerde pick-off af te leveren bij het tweede honk waardoor hij ook zelf verantwoordelijk was voor het neutraliseren van het gevaar. Samen met Blade had ie een manier gevonden om de Meppelaars van het meppen af te houden en hield dat tot en met de zevende inning prima vol.

In de zesde inning hadden de Bussumers de leiding al overgenomen nadat ze na twee snelle nullen een two-out-rally afleverde met hits van, in chronologische volgorde, Plukje, Blade, Biggie en Edgar. Goed voor drie punten en een tussenstand van 2-5.

Wilde worpen, vier wijd en geraakt werper. Slaan werd voor de Reserve Reserves in de laatste innings niet erg makkelijk gemaakt. Op een wilde worp en met vier wijd voor Remmie met volle honken kon twee keer gescoord worden. Stand 2-7.

Er zat voor de verandering weinig tempo in de wedstrijd en we waren al zo’n tweeënhalf uur onderweg toen De Hof de heuvel betrad. Omdat het team veel van onze closer verwacht doen ze vaak extra hun best de druk een beetje op te voeren. Het foutenfestival leverde verbazingwekkend genoeg slechts één Meppels punt op. Stand 3-7.

In de negende inning pakte de Bussumers nog één keer uit. Op de slechts sporadisch gegooide slagballen wisten NoNoJoe, Plukje, Das Paul en Tom hits te produceren die gecombineerd met alle ballen in de backstop goed waren voor vier punten. De eindstand kwam daarmee op 3-11.

Kijk hier voor de boxscore en de statistieken.

Blue Devils

Nog even zwaaien naar het Blue Devils bord, en snel weer terug naar de bewoonde wereld!